hoe ga je om met

[Loraine]

Ik heb 2 oppashonden, 1 komt regelmatig en de andere 1x per jaar een paar weken.
Hiervoor heb ik ook verschillende logeetjes en oppashonden gehad maar nadat Dívka van mij werd stopte dat op de tweede hierboven genoemde na.
Simpelweg omdat ze vreemde honden doodeng vond.
Op het moment sta ik niet open voor een nieuwe oppashond, maar ik neem überhaupt geen intacte reuen aan omdat ik een intacte teef heb en geen zin heb in uitrekenen wanneer ze loops is, scheiden, ogen op steeltjes hebben etc.

Met mijn teef loop ik er zelf soms tegenaan dat andere hondeneigenaren vinden dat ik niet daar mag wandelen waar zij wandelen want hun hond luistert dan niet meer.
Simpelweg is dat niet mijn probleem.
Ik loop al niet tijdens drukke tijden, kom niet in losloopgebied wanneer ze loops is (überhaupt al zelden daarbuiten) en ze moet toch echt uit en haar lange wandeling hebben.
Maar datzelfde heb ik ook gehad toen ik alleen mijn (gecastreerde) reu had.
Die werd besprongen door een loslopende reu en de eigenaar kafferde mij vervolgens uit dat ik niet met mijn loopse teef daar moest lopen.
Heb hem opgetild en zijn buikje met overduidelijk een piemeltje laten zien en toen droop ze af met het schaamrood op haar kaken.

Overigens heb ik toen ik Dívka net had een discussie gehad met de dierenarts die vond dat ze geholpen moest worden.
Ik heb aangegeven dat ik me erover ingelezen had, dat ik niet wilde laten snijden in een gezonde hond die na castratie een ontzettende plofvacht ontwikkeld, gezien haar karakter ik daar geen goede uitkomst verwacht en dat wanneer het medisch noodzakelijk is ze alsnog onder het mes gaat.

Mensen hebben altijd wel een mening, oordeel etc en als je naar iedereen moet luisteren kun je niets meer ondernemen met je hond.
Zoals ik je berichten tot nu toe lees ben je goed bezig dus ik zou zeggen dat je je niets moet aantrekken van al die bemoeials en lekker doorgaan zoals je nu doet.

[EchoMira]

Het is echt het gebrek van de ander.
Ik vind ook iets van een uitpuilende legging met blauw haar met een punt friet in hen hand. Maar dan ga ik er nog niet naar toe om het te zeggen.
Het rukt me echt geen zak wat iemand van mijn keuzes vind. Ik vind het raar dat je uberhaupt denkt dat ik nu naar je ga staan luisteren.

En dat redt me elke keer weer uit de brand. Ik hoef het niet omdat ik nee gezegd heb. Heerlijk!

Overigens vind ik dat het uitlaatpark juist veel beter zou lopen als het wel alleen maar echte teven en reuen waren. Heel gewoon de verhouding waar ze op geevolueerd zijn, zeg maar. Met je neopreutse eunuchcultus.

[Josefien]

Even ter overweging, ik weet niet of je hier iets mee kunt, maar desalniettemin. Is het een optie om een hond erbij te nemen? Een stabiele, evenwichtige volwassen hond, die hem hem de kneepjes van het vak bijbrengt? Zodat hij alvast thuis leert, hoe hij zich buitenshuis dient te gedragen.........hondentaal en zo

[Susam]

Ik heb een tegenvraag. Namelijk wat het je uberhaupt jeukt wat andere mensen vinden.

Georganiseerde opvang doe ik toch al niet want dat is net zulke hobbypoep als stichtingen zijn.
Priveopvang is beter, gratis en makkelijker te vinden dan een pension met ruimte als ik het nodig heb.

Wat Joke in de Uitlaatstrook allemaal vindt zal me oprecht jeuken en ik weiger het ook aan te horen.
Ik vind het bizar en heel erg bezopen om te denken dat je hond beter af is na een een geslachtsveranderende operatie. Dat zegt me dat je een totaal verworden disneydebiel bent die seks vies vindt en niet snapt wat het woord "beest" betekent. Dat loop ik toch ook niet tegen iedereen aan te oreren?
Mensen die ongevraagd tegen je praten moet je weg sturen omdat het ongewenste aandacht is en in 2023 is dat niet oke. Dus "Greet, ga naar huis. Ik heb je niet gevraagd wat je van de ballen van mijn hond vindt."

haha assertiviteit is soms ver te zoeken als je weer eens bullshit naar je kop krijgt. Prive opvang, het zal je verbazen, is hier vrijwel onmogelijk omdat alles knal en knalletje vol zit. En ik ook niet zo maar iedereen vertrouw, los van het feit dat Sambal geen model hond die alles perfect doet en ook nog eens mega persoonsgebonden verlatingsangst heeft. Krijg jij ergens prive opvang gratis? Ik betaal een vriendin 30 euro voor 4 uurtjes en nog is het vaak nee als ik het vraag! Tussentijds staat er chips en kan ze netflixen. Ik weet t niet hoor?

[Susam]

Het is echt het gebrek van de ander.
Ik vind ook iets van een uitpuilende legging met blauw haar met een punt friet in hen hand. Maar dan ga ik er nog niet naar toe om het te zeggen.
Het rukt me echt geen zak wat iemand van mijn keuzes vind. Ik vind het raar dat je uberhaupt denkt dat ik nu naar je ga staan luisteren.

En dat redt me elke keer weer uit de brand. Ik hoef het niet omdat ik nee gezegd heb. Heerlijk!

Overigens vind ik dat het uitlaatpark juist veel beter zou lopen als het wel alleen maar echte teven en reuen waren. Heel gewoon de verhouding waar ze op geevolueerd zijn, zeg maar. Met je neopreutse eunuchcultus.

dit is een zalig forum en ik vind jullie allemaal leuk!

[Susam]

Even ter overweging, ik weet niet of je hier iets mee kunt, maar desalniettemin. Is het een optie om een hond erbij te nemen? Een stabiele, evenwichtige volwassen hond, die hem hem de kneepjes van het vak bijbrengt? Zodat hij alvast thuis leert, hoe hij zich buitenshuis dient te gedragen.........hondentaal en zo

ik denk dat ik dan rijp ben voor een gesticht. Hij heeft een wat oudere reu waar ik veel mee plan en die hem onder zijn hoede neemt, ook nog een wat jongere pomsky die hem heeft leren spelen en wat zelfvertrouwen gaf. Hij weet en leert echt wel hoe zich te gedragen en gelukkig heb ik inmiddels de kennis om hem hierin goed te begeleiden, het duurt alleen wat langer dan bij de gemiddelde Nederlandse huishond. Van mij krijgt hij die tijd.

[Susam]

Ik heb 2 oppashonden, 1 komt regelmatig en de andere 1x per jaar een paar weken.
Hiervoor heb ik ook verschillende logeetjes en oppashonden gehad maar nadat Dívka van mij werd stopte dat op de tweede hierboven genoemde na.
Simpelweg omdat ze vreemde honden doodeng vond.
Op het moment sta ik niet open voor een nieuwe oppashond, maar ik neem überhaupt geen intacte reuen aan omdat ik een intacte teef heb en geen zin heb in uitrekenen wanneer ze loops is, scheiden, ogen op steeltjes hebben etc.

Met mijn teef loop ik er zelf soms tegenaan dat andere hondeneigenaren vinden dat ik niet daar mag wandelen waar zij wandelen want hun hond luistert dan niet meer.
Simpelweg is dat niet mijn probleem.
Ik loop al niet tijdens drukke tijden, kom niet in losloopgebied wanneer ze loops is (überhaupt al zelden daarbuiten) en ze moet toch echt uit en haar lange wandeling hebben.
Maar datzelfde heb ik ook gehad toen ik alleen mijn (gecastreerde) reu had.
Die werd besprongen door een loslopende reu en de eigenaar kafferde mij vervolgens uit dat ik niet met mijn loopse teef daar moest lopen.
Heb hem opgetild en zijn buikje met overduidelijk een piemeltje laten zien en toen droop ze af met het schaamrood op haar kaken.

Overigens heb ik toen ik Dívka net had een discussie gehad met de dierenarts die vond dat ze geholpen moest worden.
Ik heb aangegeven dat ik me erover ingelezen had, dat ik niet wilde laten snijden in een gezonde hond die na castratie een ontzettende plofvacht ontwikkeld, gezien haar karakter ik daar geen goede uitkomst verwacht en dat wanneer het medisch noodzakelijk is ze alsnog onder het mes gaat.

Mensen hebben altijd wel een mening, oordeel etc en als je naar iedereen moet luisteren kun je niets meer ondernemen met je hond.
Zoals ik je berichten tot nu toe lees ben je goed bezig dus ik zou zeggen dat je je niets moet aantrekken van al die bemoeials en lekker doorgaan zoals je nu doet.

dank!

[Susam]

Ik ben zeker geen voorstander van castratie maar ik begrijp wel dat een opvang waarbij ze in samengestelde roedel(s)(tjes) gehouden worden (dus niet afzonderlijk in eigen kennels) geen intacte reuen aanneemt. Reuen onderling die hun ballen nog hebben kunnen nu eenmaal zichzelf aan elkaar gaan meten, en ook al is die ene reu met ballen de allerliefste schattiepatattie, alleen het feit dat hij zijn nootjes nog bezit kan al een reactie van een andere (intacte) reu uitlokken. Als je als bedrijf de verantwoordelijkheid over andermans hond hebt, kun je die risicofactor gewoon niet nemen. Daarbij zeiken intacte reuen tegen elkaar op gewoon de inboedel onder, ook al doen ze dat thuis nóóóit.

dat is ook zo en Sambal is sowieso geen hond voor een enorm grote groep honden, dat vind hij simpelweg nog te spannend, maar als er in een kleinschalige opvang 1 andere gecastreerde reu is, dan moet Sam wijken. En als je steeds nee nee nee hoort, dan wordt het op een gegeven moment een dingetje. We hebben nu iemand gevonden met een Pointer en daar gaan we kennismaken (teef) en als dat goed verloopt mag hij daar rustig opbouwen.

[Susam]

Mijn geadopteerde teef is ook niet gecastreerd. Stond wel in het officieuze contract, maar niet gedaan. Tijdens de eerste twee jaar nooit iets van de stichting gehoord, maar vía een gemeenschappelijke vriendin hoorde de vrouw van de stichting dat Lily nog intact was en hing meteen aan de telefoon. Puur voor de vorm, want beter dan bij mij kan Lily het niet treffen. Alsof de stichting haar afneemt en een andere baas gaat zoeken . Ik kijk natuurlijk wel uit als ze loops is.
Van andere mensen krijg ik eigenlijk nooit commentaar. Ik heb me zelf wel eens schuldig gemaakt aan het afraden van op heel jonge leeftijd castreren . Dat bemoeien zal wel heel Nederlands zijn, want hier is het heel ongebruikelijk terwijl er toch heel wat afgeluld wordt .

precies! ik had een vrij waardeloze stichting waarvan de contact persoon uiteindelijk zelf weg is gegaan omdat er niet zo nauw met de regels werd omgegaan. Mijn stichting heeft nooit aan opvolging gedaan en bleek achteraf gewoon waardeloos. Ik heb me destijds verdiept in die contracten en het blijkt dat heel veel contracten niet rechtsgeldig zijn. Bemoeien, klagen en veroordelen is 100% Nederlands!

[Nanna]

Stichting schmichting.
Dat is puur een kwestie van devoot kijken, overal je handtekening onder zetten waar ze hem maar hebben willen, naar huis gaan met de hond en vervolgens volkomen je eigen plan trekken.
Bij Glenn uit het asiel moest ik ook een poot zetten ‘ge moogt niet met hem kwéken’. Hahahaha.
Heb ik ook niet gedaan hoor maar als iemand een leuke teef had gehad en belangstelling voor mijn pronkstuk had ik hem rondom laten testen en zet die wip maar.

[Susam]

Stichting schmichting.
Dat is puur een kwestie van devoot kijken, overal je handtekening onder zetten waar ze hem maar hebben willen, naar huis gaan met de hond en vervolgens volkomen je eigen plan trekken.
Bij Glenn uit het asiel moest ik ook een poot zetten ‘ge moogt niet met hem kwéken’. Hahahaha.
Heb ik ook niet gedaan hoor maar als iemand een leuke teef had gehad en belangstelling voor mijn pronkstuk had ik hem rondom laten testen en zet die wip maar.

ik wilde al als Jean Claude van Damme ondertekenen, maar gelukkig namen ze het zelf ook niet zo serieus. Alhoewel....
De overige zaken zoals vaccinaties en chip op naam enz waren wel heel goed geregeld. Hij stond al op mijn naam nog voordat hij in NL was. De rest....zoals zijn maten, leeftijd, profiel enz was 100% niet zoals het was.

[Tineke]

Micron die als pup uit Spanje bij ons kwam heb ik niet hoeven te laten castreren van de stichting.
Hij had één niet ingedaalde teelbal en niet castreren was geen probleem.


Op ongewenst denigrerend commentaar is het beste het stuk onbenul te wijzen op het feit dat ze onbenullig zijn
En bij voorkeur niet op de zachte heelmeesters maken stinkende wonden manier

[nevache]

Zolang iemand de dagelijkse zorg, het eten en de overige kosten niet voor zijn/haar rekening neemt, hebben ze zich wat mij betreft ook niet te bemoeien met de geslachtelijke status van mijn honden.
En zelf maak ik mijn keuzes niet op basis van heilige principes, maar op geleide wat het beste lijkt voor het individuele dier. Of niet, als zijn geschiedenis dat al voor 'm bepaald heeft.

[Kells]

Euhm, ik heb een kleine roedel. Twee teven en een reu. Moeder met een dochter en een zoon. Ze zijn alle drie intact en dat geeft hier geen problemen. Ik moet anderen er wel eens op attenderen dat 1 van de dames loops is. Reuen (ook gecastreerde) worden dan doorgaans vlot aangelijnd want anders wenden ze doofheid voor.

[malinois]

Ik ga mijn honden voor niemand castreren alleen als ik het echt nodig zou vinden om medische redenen. En iedereen die meent daar commentaar op te moeten leveren krijgt op zeer duidelijke en niet voor ander uitleg vatbare wijze te horen dat ik hierbij geen hulp nodig heb van wildvreemden.

[EchoMira]

Intacte honden zijn niet moeilijker.
Het is gewoon niet waar.

Ja je bent met een beetje mazzel van de geslachtsdrift af maar is een ongerichte deus die altijd maar rammelt van de honger en dingen eng vindt die gewoon niet eng zijn makkelijk?
Is een hond met een afwijkende hormoonspiegel makkelijk? Hijgend in zijn mand van de opvliegers. Een vacht om van te huilen.

Ik vind van niet. Maar ik hou sowieso niet van doodlopende dingen. Al zijn voorouders waren intact. Dat was allemaal prima maar bij jou is het ineens een oversexte neuroot en dat ligt dan aan de hond? Oke.
Niet helemaal een logisch verhaal maar prima.

Ik doe het niet.

[Rennendehond]

Ik heb twee intacte reuen en eigenlijk alleen wat vragen gehad toen ze ongeveer een jaar waren. Wanneer ik zou gaan castreren.
Niet.
“Oh, ja. Oké”.
Ik kom ook wel heel vaak intacte reuen tegen dus ik had eigenlijk het idee dat er niet zo standaard meer gecastreerd wordt. Dierenartsen zijn er toch ook niet zo happig meer op. Althans, mijn Manu heeft al een paar keer een vergroot prostaat gehad en verschillende dierenartsen hebben al meteen gezegd dat ze liever anders doen dan castreren. Gelukkig.
Ik houd ze graag intact omdat ze mooier in de spieren blijven. Ik vind hun karakter ook heel fijn zo, geen idee hoe ze zouden zijn als ze minder zeker zouden zijn. Het zijn best wel flinke kerels en soms zijn ze weleens berig en moet ik ze even streng aankijken maar verder heb ik er niet zo’n last van. Dan vind ik het ook wel prima.
Manu heeft in zijn jonge jaren wel gepatst maar is inmiddels een ouwe sok die nog steeds de keizer van de regio is. En Meeko is steeds stoerder maar heeft gewoon niet zo’n interesse in anderen dus dat gaat ook allemaal gemoedelijk en gemakkelijk. Hij loopt liever door.

Commentaar krijg ik eigenlijk nooit. Soms iemand die tegemoet loopt en vraagt: zijn ze gecastreerd? Omdat hun hond dan toch wat meer reageert. Nouja, dan ga ik even in de berm. Of zij. Veldjes doe ik nooit. Er is er eentje in het bos waar ik wandel, zonder omheining maar mensen gaan daar zitten kijken naar hun honden. Eigenlijk is dat nooit leuk, allemaal opjagen en klieren en er is altijd één de lul. Mijn honden moeten daar zonder bemoeien langs lopen. Als er dan eens eentje van dat veld af schiet is het altijd een zeer gespannen hond met de energie in het rood. Volgens mij zijn er maar weinig honden die dat echt leuk contact vinden op zo’n veld.

[Susam]

Ik heb twee intacte reuen en eigenlijk alleen wat vragen gehad toen ze ongeveer een jaar waren. Wanneer ik zou gaan castreren.
Niet.
“Oh, ja. Oké”.
Ik kom ook wel heel vaak intacte reuen tegen dus ik had eigenlijk het idee dat er niet zo standaard meer gecastreerd wordt. Dierenartsen zijn er toch ook niet zo happig meer op. Althans, mijn Manu heeft al een paar keer een vergroot prostaat gehad en verschillende dierenartsen hebben al meteen gezegd dat ze liever anders doen dan castreren. Gelukkig.
Ik houd ze graag intact omdat ze mooier in de spieren blijven. Ik vind hun karakter ook heel fijn zo, geen idee hoe ze zouden zijn als ze minder zeker zouden zijn. Het zijn best wel flinke kerels en soms zijn ze weleens berig en moet ik ze even streng aankijken maar verder heb ik er niet zo’n last van. Dan vind ik het ook wel prima.
Manu heeft in zijn jonge jaren wel gepatst maar is inmiddels een ouwe sok die nog steeds de keizer van de regio is. En Meeko is steeds stoerder maar heeft gewoon niet zo’n interesse in anderen dus dat gaat ook allemaal gemoedelijk en gemakkelijk. Hij loopt liever door.

Commentaar krijg ik eigenlijk nooit. Soms iemand die tegemoet loopt en vraagt: zijn ze gecastreerd? Omdat hun hond dan toch wat meer reageert. Nouja, dan ga ik even in de berm. Of zij. Veldjes doe ik nooit. Er is er eentje in het bos waar ik wandel, zonder omheining maar mensen gaan daar zitten kijken naar hun honden. Eigenlijk is dat nooit leuk, allemaal opjagen en klieren en er is altijd één de lul. Mijn honden moeten daar zonder bemoeien langs lopen. Als er dan eens eentje van dat veld af schiet is het altijd een zeer gespannen hond met de energie in het rood. Volgens mij zijn er maar weinig honden die dat echt leuk contact vinden op zo’n veld.

ik denk het ook, ik kijk echt goed dat ik afspreek met honden waar hij het echt leuk mee heeft en het ontspannen spel blijft en die grens gaat snel over in stress en spanning bij mijn hond. Dus ik begrens ook in tijd. Hij heeft eigenlijk maar 1 echte vriend en dat is reu Wally van 8, mijn vorige hond Jack is met Wally opgegroeid. Verder een Duitse herder pup teef en een golden teefje van 8. We gebruiken de weide met name om de recall te oefenen en hem af en toe eens echt de benen te laten strekken aangezien hij niet los kan en daar het gras freest. Dat vind ie fijn.
Bij mijn dierenarts zitten 3947u5t349085734894 artsen en de een zegt castreren (nee) en de meesten zijn nu wel om van niet. Bij mijn vorige hond Jack zei de dierenarts dat hij de balletjes van een Jack russel had hij keek nog niet om naar loopse teefjes, ging ze stokjes brengen enz. Sambal huilt heeeeel af en toe voor het raam en dat is eigenlijk alles op lang blijven hangen bij plasjes na.Nou en.

[Susam]

Ik ga mijn honden voor niemand castreren alleen als ik het echt nodig zou vinden om medische redenen. En iedereen die meent daar commentaar op te moeten leveren krijgt op zeer duidelijke en niet voor ander uitleg vatbare wijze te horen dat ik hierbij geen hulp nodig heb van wildvreemden.

het erge is het zijn met name bekenden die daar meningen over hebben

[ranetje]

Ik heb twee intacte reuen en eigenlijk alleen wat vragen gehad toen ze ongeveer een jaar waren. Wanneer ik zou gaan castreren.
Niet.
“Oh, ja. Oké”.
Ik kom ook wel heel vaak intacte reuen tegen dus ik had eigenlijk het idee dat er niet zo standaard meer gecastreerd wordt. Dierenartsen zijn er toch ook niet zo happig meer op. Althans, mijn Manu heeft al een paar keer een vergroot prostaat gehad en verschillende dierenartsen hebben al meteen gezegd dat ze liever anders doen dan castreren. Gelukkig.
Ik houd ze graag intact omdat ze mooier in de spieren blijven. Ik vind hun karakter ook heel fijn zo, geen idee hoe ze zouden zijn als ze minder zeker zouden zijn. Het zijn best wel flinke kerels en soms zijn ze weleens berig en moet ik ze even streng aankijken maar verder heb ik er niet zo’n last van. Dan vind ik het ook wel prima.
Manu heeft in zijn jonge jaren wel gepatst maar is inmiddels een ouwe sok die nog steeds de keizer van de regio is. En Meeko is steeds stoerder maar heeft gewoon niet zo’n interesse in anderen dus dat gaat ook allemaal gemoedelijk en gemakkelijk. Hij loopt liever door.

Commentaar krijg ik eigenlijk nooit. Soms iemand die tegemoet loopt en vraagt: zijn ze gecastreerd? Omdat hun hond dan toch wat meer reageert. Nouja, dan ga ik even in de berm. Of zij. Veldjes doe ik nooit. Er is er eentje in het bos waar ik wandel, zonder omheining maar mensen gaan daar zitten kijken naar hun honden. Eigenlijk is dat nooit leuk, allemaal opjagen en klieren en er is altijd één de lul. Mijn honden moeten daar zonder bemoeien langs lopen. Als er dan eens eentje van dat veld af schiet is het altijd een zeer gespannen hond met de energie in het rood. Volgens mij zijn er maar weinig honden die dat echt leuk contact vinden op zo’n veld.

Ik heb eigenlijk nooit het idee gehad dat castreren bij reuen zo standaard was in Nederland?
Teven wel, maar reuen?
Mijn vroegere dierenartsen heb ik er ook nooit over gehoord bij mijn reuen.

In de VS lijkt het zo ongeveer standaard als ik de pagina's op Facebook bekijk, zowel bij reuen als bij teven.

[EchoMira]

Nederlanders (zeker op internet) papegaaien de hele dag alles wat Amerikaans is na.

Eerst ging het over overpopulatie die hier gewoon niet is omdat wij onze honden niet buiten laten scharrelen. Alsof je een castraat wel over straat moet laten slingeren trouwens.

Toen was het om de meest buitenissige redenaties zogenaamd gezonder terwijl de castraten gewoon gemiddeld genomen niet langer leven. Iets korter zelfs. Tussendoor een hele hoop verdachtmakingen. Dat je ongezond geïnteresseerd bent in de testes van je hond. Dat je achterlijk bent.

Smerig lobbietje die het niet bepaald nauw met de waarheid neemt.
Het lijkt wel alsof mensen er geld aan willen verdienen...net als met die onnodige jaarlijkse entingen.

[Susam]

Ik heb twee intacte reuen en eigenlijk alleen wat vragen gehad toen ze ongeveer een jaar waren. Wanneer ik zou gaan castreren.
Niet.
“Oh, ja. Oké”.
Ik kom ook wel heel vaak intacte reuen tegen dus ik had eigenlijk het idee dat er niet zo standaard meer gecastreerd wordt. Dierenartsen zijn er toch ook niet zo happig meer op. Althans, mijn Manu heeft al een paar keer een vergroot prostaat gehad en verschillende dierenartsen hebben al meteen gezegd dat ze liever anders doen dan castreren. Gelukkig.
Ik houd ze graag intact omdat ze mooier in de spieren blijven. Ik vind hun karakter ook heel fijn zo, geen idee hoe ze zouden zijn als ze minder zeker zouden zijn. Het zijn best wel flinke kerels en soms zijn ze weleens berig en moet ik ze even streng aankijken maar verder heb ik er niet zo’n last van. Dan vind ik het ook wel prima.
Manu heeft in zijn jonge jaren wel gepatst maar is inmiddels een ouwe sok die nog steeds de keizer van de regio is. En Meeko is steeds stoerder maar heeft gewoon niet zo’n interesse in anderen dus dat gaat ook allemaal gemoedelijk en gemakkelijk. Hij loopt liever door.

Commentaar krijg ik eigenlijk nooit. Soms iemand die tegemoet loopt en vraagt: zijn ze gecastreerd? Omdat hun hond dan toch wat meer reageert. Nouja, dan ga ik even in de berm. Of zij. Veldjes doe ik nooit. Er is er eentje in het bos waar ik wandel, zonder omheining maar mensen gaan daar zitten kijken naar hun honden. Eigenlijk is dat nooit leuk, allemaal opjagen en klieren en er is altijd één de lul. Mijn honden moeten daar zonder bemoeien langs lopen. Als er dan eens eentje van dat veld af schiet is het altijd een zeer gespannen hond met de energie in het rood. Volgens mij zijn er maar weinig honden die dat echt leuk contact vinden op zo’n veld.

Ik heb eigenlijk nooit het idee gehad dat castreren bij reuen zo standaard was in Nederland?
Teven wel, maar reuen?
Mijn vroegere dierenartsen heb ik er ook nooit over gehoord bij mijn reuen.

In de VS lijkt het zo ongeveer standaard als ik de pagina's op Facebook bekijk, zowel bij reuen als bij teven.

ik ben veel in de VS geweest en heb er nog veel vrienden, standaard hop met 6 maanden off with his nuts!

[Smoushond]

@runninggirl kan je misschien wat advies geven over omgaan met een angstige hond en ze verkoopt hele fijne supplementen

[Crutz]

ik ben veel in de VS geweest en heb er nog veel vrienden, standaard hop met 6 maanden off with his nuts!

toch zal het ook wel per regio/type honden verschillen
bij de Mechels/werkhonden is het absoluut not done om überhaupt te castreren en als je het al doet (herplaatsen niet geschikte hond bv) dan wel pas boven de 2 jaar oud

[Crutz]

Nederlanders (zeker op internet) papegaaien de hele dag alles wat Amerikaans is na.

Eerst ging het over overpopulatie die hier gewoon niet is omdat wij onze honden niet buiten laten scharrelen. Alsof je een castraat wel over straat moet laten slingeren trouwens.

Toen was het om de meest buitenissige redenaties zogenaamd gezonder terwijl de castraten gewoon gemiddeld genomen niet langer leven. Iets korter zelfs. Tussendoor een hele hoop verdachtmakingen. Dat je ongezond geïnteresseerd bent in de testes van je hond. Dat je achterlijk bent.

Smerig lobbietje die het niet bepaald nauw met de waarheid neemt.
Het lijkt wel alsof mensen er geld aan willen verdienen...net als met die onnodige jaarlijkse entingen.

ooit met een pupkoper (in NL) daar een discussie over gehad. Die had zijn reu laten castreren omdat hij dan dus minder kans had op kanker en aanverwante en langer zou leven. Deze reu is uiteindelijk gewoon op een dag met iets van 12 jaar oud onder een struik gaan liggen en overleden. Uit het niets.

daarna ging een van mijn oude reuen daar wonen, maar die wilde ik wel beschikbaar houden voor dekkingen en de afspraak was dus dat hij intact zou blijven.
Veel gedoe met de uitlaatservice waar hij eerst met mee ging, want hij "verdedigde" de uitlaat roedel tegen vreemde reuen. Overigens niet door te vechten, enkel imponeren en ook nog alleen als de uitlaatmiep te laat was met hem bij zich roepen
Uiteindelijk is deze reu overleden aan kanker. Echt sneu, want dat was dus hun angst bij niet castreren. En ja, ik weet dat het toeval is