Een Hondenleven

Mo-yi schreef: ↑09 sep 2024, 21:54 Wat aandoenlijk dit!
En iedereen kan een emotional support-slof gebruiken, zeker in noodsituaties

Haha!

EchoMira schreef: ↑09 sep 2024, 20:16 Supergoed aangeleerd!

Dit is een schoolvoorbeeld voor hoe je je nee moet inzetten.

Dank!
Toen ik met pupje Saar naar de hondenschool ging, kregen we gelijk bij de eerste les te horen dat we nooit nee mogen zeggen.
Nu kwam ik er voor socialisatie en ging verder mijn eigen weg. Maar ik vind idd niks mis met nee.
Ik kan een hele boze Nee zeggen als er echt een probleem is. en je hebt nee, je hebt me verkeerd begrepen. Nee ik wil wat anders, want hier verdien je niks mee.
Geen nee zeggen, dat vind ik pas zielig en onduidelijk. Dan denkt ze dat ze het juiste doet maar er komt geen goed zo of snack.

Nanna schreef: ↑09 sep 2024, 20:19 Kom ik aan met mn onnozele Katuskunsten

Die ga ik even zoeken Vergeet niet dat ik hier ook een Eef heb die vrijwel niks doet he, behalve koekjes in ontvangst nemen

Frootje schreef: ↑09 sep 2024, 20:29 Ze vroeg zich wel even af waarom jij je niet geholpen voelde met een lekkere warme slof.

Wat is het toch ook een super knap hondje. Ze geniet er zo van om dat voor je te mogen doen!

Haha ja want dat is toch ook een truuk? Soms gaat de deur dan ook nog dicht. Je weet maar nooit wat het oplevert.
En soms is haar enthousiasme ook gewoon zo hoog dat ze niet meer goed kan nadenken

pioenroos schreef: ↑09 sep 2024, 18:57 Knap hoor!

Die onmiddelijke blik richting de worst verraad wel een beetje haar motivatie

Voor niks gaat de zon op he

Sara, Help me!

Saar was duidelijk weer aan wat truukjes toe. Ze kwam vd week tijdens het eten aan met maar liefst 3 doekjes die ze uit de wasmand had gehaald, en een kluif, om te ruilen voor mijn avondeten. Mooi niet.

Vandaag heb ik haar "help me" geleerd. Uit mijn tas mijn tasje met noodinjectie halen.
Eerst door het noodtasje op mijn tas te leggen en "apport" met aanwijzen te vragen. Dat ging direct goed. Toen het tasje voor de helft in mijn tas, duidelijk te pakken. Ging ook goed. Tot het punt dat hij echt in mijn tas zit en ze de flap ook opzij moet duwen.

Het geeft toch altijd zoveel plezier om haar wat te leren


Maar perfectie is ook zo saai he? Dit had ze immers een half jaar geleden geleerd op commando