Een Hondenleven

Heel lang geleden, toen ik mijn eerste hond had (bo) ging hij op een gegeven moment 3 keer in de week naar de dagopvang, eerst van alles geprobeerd dat hij alleen thuis kon zijn , maar dat ging niet, mijn vader paste ook wel op, alleen ook hij moest werken, met 2 of 3 dagen dagopvang konden we dat oplossen. Het was toen of Bo weg of dat. Hij vond het er leuk, het was een kleinschalige opvang en ik vertrouwde die mensen, later toen ik kon verhuizen en er een hond bij kwam, was het niet meer nodig.

Nu zou ik het niet meer willen, ook door de honden welke we nu nog hebben maar ook omdat ik wel altijd het gevoel had,dat ik faalde als hondenbaasje, ik wil de zorg gewoon liever zelf. Toen was het anders, relatie uit, ineens een hond alleen, wonen op een kamer enz enz. Voor toen was het een fijne oplossing, hij is er ongeveer 1 jaar heen geweest.