Een Hondenleven

Bij andere honden passeren met de fiets riep ik trouwens altijd " we gaan gewoon even netjes doorlopen he" en dat deed ze dan ook meestal wel. Zelfs als de andere hond achter ons aan kwam rennen

Toen Babs nog jong was ging ik vaak met haar fietsen omdat ze echt heel veel energie had. In het begin met een tuig aan de springer en een riem aan de halsband om haar te sturen omdat ze nogal onbehouwen was.
We gingen dan vaak op de fiets naar het bos of naar m'n ouders toe.
Het fietsen zelf vond ze niet zo veel aan dus als we echt alleen gingen fietsen dan wilde ze ook wel stukken los kunnen rennen.
Aan het begin heb ik ook steeds bij het afslaan hardop benoemd welke kant we op gingen zodat ik op een gegeven moment gewoon links of rechts kon roepen in plaats van dat ik haar moest sturen met de riem, dat werkte wel heel prettig.
Ze liep toen ook niet meer aan de springer trouwens.