Lothian schreef: ↑02 mar 2022, 18:13
Ik heb net 1 seconde te vroeg geknipt maar dat viel bij Taro heel erg mee, hij speelt liever samen dan alleen zo ging dat:
Mijn honden (een deel ervan toch) zijn megagevoelig voor het aangeven van mijn kant dat ik iets niet super verlopen vind, vooral Relax zou die training na zo'n akkefietje al helemaal voor bekeken houden, zij is echt mégalastig op dat punt .
Tess is ook zo. Met trainen valt het in die zin mee, dat ik wel net als Lothian hier doet, foutjes aangeef. Maar ik kan met haar echt niet 10x een oefening herhalen. Waar je dat met veel borders bijvoorbeeld wel kan doen, die blijven gewoon doorgaan. Tess zakt de moed na 2-3x iets fout doen zwaar in de schoenen en dan is de lol er wel af. En ook als het goed gaat moet ik het niet blijven herhalen eigenlijk
Op wedstrijden kon ik blijkbaar ook echt niet mijn teleurstelling verbloemen voor haar als er iets fout ging, hoe vrolijk ik het ook bracht. Het enige dat werkte was gewoon doorgaan en niks herstellen.
Lothian schreef: ↑25 feb 2022, 08:32
Ik denk dat we voorlopig nog wel op niveau straat zitten in mijn les, maar als ze binnenkort toch in een rechte lijn staan denk ik dat ik smokkel en naar Taro doe alsof het een volledig andere oefening is. "Weef" zeggen in plaats van palen en hem met handbegeleiding er doorheen helpen.
En anders kan ik prima zeggen dat ik met Taro eerst nog verder wil in de straatjesvorm.
Zou ze dan gewoon even overslaan. Belonen na de laatste hindernis voor de palen met de bal, samen al sjorrend langs de palen en dan weer verder als het zo in een parcourtje zou staan.
Ik denk om de paaltjes goed aan te leren je echt thuis aan de slag moet. Op cursus is fijn voor de begeleiding en tips, maar de echte stappen maak je thuis. In zo'n groepje is het toch lastig om het per hond af te stemmen vond ik. De een is verder dan de ander en dan wordt er toch vaak een soort middenweg gevonden voor het groepje. Als ze dan iets verder zijn gaat het vaak wel prima in een groep. Wij werkten dan met wires voor de honden die dat nodig hadden en schoven die gewoon weg (of een paar) voor de honden die al wat verder waren.
Ik heb met Tess best een tijd de wires eraan gehad, zodat ze minder hoefde na te denken. Dat nadenken ging heel erg ten koste van haar snelheid en die was al niet zo hoog
zo ging dat:
.
