Klopt ja. Ik heb wel geïnformeerd, maar als hij niet terug in het wild zou kunnen, zouden ze hem niet in leven houden. Nou dat vond ik toch wel sneu, hij redde zich zo prima. Kon een rondje vliegen en met zijn pootje ook eten vasthouden. Dan maar een leven als huisvogel.
Er zijn 6 resultaten gevonden
Terug naar “Weer eens een opvanger”
- 16 sep 2021, 19:26
- Forum: Picture This!
- Onderwerp: Weer eens een opvanger
- Reacties: 19
- Weergaves: 608
Re: Weer eens een opvanger
- 15 sep 2021, 22:44
- Forum: Picture This!
- Onderwerp: Weer eens een opvanger
- Reacties: 19
- Weergaves: 608
Re: Weer eens een opvanger
Ja lief hè. Ze was hem een beetje aan het uitdagen om te spelen. Ze heeft ook eens een knuffel gebracht en toen hij wat ouder was wilde hij de honden wel eens afschrikken als ze te dichtbij kwamen. Dat pikte hij met een hard klik geluid. Tess zag dat happen als uitnodiging tot spel, want zo doet ze dat zelf altijd
@Zamunda: vaak waren ze heel braaf ja, maar heus niet altijd hoor. Finn was altijd onder toezicht
- 15 sep 2021, 16:30
- Forum: Picture This!
- Onderwerp: Weer eens een opvanger
- Reacties: 19
- Weergaves: 608
Re: Weer eens een opvanger
Nee, ik voerde van zonsopkomst tot zonsondergang. Leek me dat dat in het wild ook zou gebeuren. Zonsopgang was een beetje kunstmatig trouwens. De eerste dagen ben ik wel vroeg opgestaan, maar heb hem wel donker neergezet en later heb ik met een doek gewerkt zolang hij nog niet zelf at. Mijn liefde is groot, maar iedere dag met zonsopkomst opstaan is niet mijn ding
@Tineke & Smoushond: Bedankt! Vond het erg leuk om te doen, anders raad ik het niemand aan om eraan te beginnen
- 15 sep 2021, 13:05
- Forum: Picture This!
- Onderwerp: Weer eens een opvanger
- Reacties: 19
- Weergaves: 608
- 15 sep 2021, 13:02
- Forum: Picture This!
- Onderwerp: Weer eens een opvanger
- Reacties: 19
- Weergaves: 608
Re: Weer eens een opvanger
Nee, opeten was ten strengste verboden hier. Finn vond het wel moeilijk hoor. In het begin was het weinig interessant, maar toen vogel zich meer ging ontwikkelen, had Finn wel de neiging hem af en toe te besluipen. Tess sprong er dan altijd tussen "mag niet". Regelteef Maar Finn heeft sowieso meer interesse in kleine knaagdieren dan vogels. Een konijn opvangen gaan we dus maar niet doen
En Tess was nog schijnzwanger toen vogel kwam, dus die had hem meteen geadopteerd als haar puppy
@Nanna: heel erg leuk! Maar ik woon echt te klein. Je hele huis ruikt meteen naar vogel. Nu is het ook deels een insecteneter, dus dat ruikt al snel. Maar ik wacht toch even met vogels tot ik iets meer plek heb.
- 15 sep 2021, 12:45
- Forum: Picture This!
- Onderwerp: Weer eens een opvanger
- Reacties: 19
- Weergaves: 608
Weer eens een opvanger
Maar dit keer geen hondse.
Paar maanden geleden vond ik een niet zo klein, maar erg naakt en half dood vogeltje op de avondwandeling. Aan het kleine beetje veertjes dat begon door te komen viel af te leiden dat het een Vlaamse gaai baby was. Het was zondagavond dus kon er niet echt ergens mee terecht en ik achtte de kans dat hij het zou redden al niet heel groot. Hij was al vrij koud. Ik had nog snel een warmtelamp en wat meelwormen geregeld bij een vriend, maar helaas mocht het allemaal niet meer baten. Sneu, maar zo gaat dat wel eens met jonge vogeltjes.
Nog geen anderhalve week later snuffelden de honden aan een, wat ik dacht, dode jonge vogel. Vogel bleek alleen niet dood, maar echt veel leven zat er niet in. Onder dezelfde boom als de eerste en met nu iets meer veertjes kon ik wel concluderen dat dit een broertje of zusje van de eerste moest zijn.
Die avond heeft hij een klein beetje natvoer van de honden gehad en de dag daarna ben ik wat meer geschikte vogelvoeding gaan halen. Stukje bij beetje knapte hij op. Maar zijn ene vleugel en pootje deden niet mee. Waarschijnlijk was de val uit de boom op zijn rechterkant de oorzaak. Ik besloot het gewoon tijd te geven en gaf hem ruimte en mogelijkheden om te fladderen en zijn pootje te bewegen. Takken van verschillend formaat om het klemmen te oefenen, veel los (handig zo'n puppyren ) en vooral geduld.
Uiteindelijk is het een heel stuk verbeterd en zie je bijna niets meer van z'n slechtere pootje. Zijn vleugel doet het voor korte rondjes vliegen, maar het kost hem wel moeite. Dus het was (afgezien van zijn gewenning aan mensen en honden) geen vogel die je terug de natuur in kon krijgen. Helaas ontbreekt het mij aan voldoende ruimte om hem te houden, dus is hij nu verhuisd naar iemand anders die er eerder ook eentje had. Hij heeft nu een beo als buurman en mag daar blijven.
Ik vond het een geweldige ervaring! Je moet er wel veel tijd en zin in hebben, anders is het best een boel werk en geeft het nogal wat rotzooi, maar ik had het niet willen missen
Oke en dan nu echt foto's
Paar maanden geleden vond ik een niet zo klein, maar erg naakt en half dood vogeltje op de avondwandeling. Aan het kleine beetje veertjes dat begon door te komen viel af te leiden dat het een Vlaamse gaai baby was. Het was zondagavond dus kon er niet echt ergens mee terecht en ik achtte de kans dat hij het zou redden al niet heel groot. Hij was al vrij koud. Ik had nog snel een warmtelamp en wat meelwormen geregeld bij een vriend, maar helaas mocht het allemaal niet meer baten. Sneu, maar zo gaat dat wel eens met jonge vogeltjes.
Nog geen anderhalve week later snuffelden de honden aan een, wat ik dacht, dode jonge vogel. Vogel bleek alleen niet dood, maar echt veel leven zat er niet in. Onder dezelfde boom als de eerste en met nu iets meer veertjes kon ik wel concluderen dat dit een broertje of zusje van de eerste moest zijn.
Die avond heeft hij een klein beetje natvoer van de honden gehad en de dag daarna ben ik wat meer geschikte vogelvoeding gaan halen. Stukje bij beetje knapte hij op. Maar zijn ene vleugel en pootje deden niet mee. Waarschijnlijk was de val uit de boom op zijn rechterkant de oorzaak. Ik besloot het gewoon tijd te geven en gaf hem ruimte en mogelijkheden om te fladderen en zijn pootje te bewegen. Takken van verschillend formaat om het klemmen te oefenen, veel los (handig zo'n puppyren ) en vooral geduld.
Uiteindelijk is het een heel stuk verbeterd en zie je bijna niets meer van z'n slechtere pootje. Zijn vleugel doet het voor korte rondjes vliegen, maar het kost hem wel moeite. Dus het was (afgezien van zijn gewenning aan mensen en honden) geen vogel die je terug de natuur in kon krijgen. Helaas ontbreekt het mij aan voldoende ruimte om hem te houden, dus is hij nu verhuisd naar iemand anders die er eerder ook eentje had. Hij heeft nu een beo als buurman en mag daar blijven.
Ik vond het een geweldige ervaring! Je moet er wel veel tijd en zin in hebben, anders is het best een boel werk en geeft het nogal wat rotzooi, maar ik had het niet willen missen
Oke en dan nu echt foto's