Een Hondenleven

Kruimel schreef: ↑12 jul 2022, 08:08 Wat fijn! Blijdat je je hond weer terug hebt!
Hier ook Brimi met de schildklierhormonen, wat een verschil. En ik had hem ook zo laten castreren als dat nog wat had uitgemaakt. Dat doe je niet zomaar idd maar voor de gezondheid is een ander verhaal.

Het was een gok. De bultjes waren niet kwaadaardig en zeer waarschijnlijk hormoongestuurd.
Dus alleen daarop gebaseerd een castratie bij een reu vsn bijna 10.
De DA was eigenlijk geen voorstander maar wist het ook niet meer zo goed. Ik kom er al jaaaaaren en we kunnen goed overleggen gelukkig. Toch gecastreerd en ook hij is zeer tevreden met hoe Taran het nu doet.
Natuurlijk, hij is 10 (volgende maand) maar oogt nu vooral heel blij en fit. Geen last meer van hormonen. Dat heeft hem waarschijnlijk op alle fronten verlichting gebracht.

Zo’n 10 maanden geleden poste ik dit bericht.
We hebben wat af gedokterd, bultjes laten onderzoeken (opluchting , daar was niks loos). Foto’s laten maken, bloed laten onderzoeken enzenz. Niks kwam eruit.

Tegen mijn principes in hebben we besloten Taran te castreren. Dit omdat de bultjes die hij kreeg zeer waarschijnlijk hormonaal waren en hij daar toenemend last van kreeg.
De castratie is 2 maanden geleden ik heb een nieuwe hond ja, wat slomer en een grote jatmoos geworden. Maar ook vrolijk, bultjesloos (want die zijn inderdaad bij vermindering van hormonen zo goed als weggetrokken.)
Hij speelt, is happy, eet als een bootwerker zijn brokken en maakt een fitte blije indruk.
Ik ben nog steeds geen voorstander van castratie.
Maar wat een enorm verschil is dit. En zo positief.
Taran is van pup af aan gevoelig geweest wat betreft zijn hormoonhuishouding. Het hele nest waar hij uit komt trouwens wel.

De klusmannen die hier de verbouwing gedaan hebben noemen hem “de herrezen hond”. En zo lijkt het ook.

Maar zink zou uit het bloedonderzoek moeten komen toch?

Nou ja, ik ga morgen maar weer overleggen met de DA

Zazoe schreef: ↑17 okt 2021, 22:11 Hmm zelfs foto's waar niets noemenswaardigs uitkomt.

Ik denk dat ik het er qua dierenarts bij zou laten maar hem eens zou laten nalopen door een fysio. Misschien dat er toch iets niet lekker zit.

En daarna heb ik ook geen opties meer.
Lastig wel zo'n twijfel.

Ja van zijn nek tot staart qua rug en apart van zijn buik.

Fysio is wel een optie trouwens. Daar ga ik me een even over inlezen.
Dat vage gedoe is het meest lastige. Niks om je op te richten of uit te sluiten.

Dagmar, nee geen poolhond.
“Rasechte” saarloos.
Met de kruisingen die er eventueel in zouden zitten ook geen poolhond.

Nee wel meerdere dagen achter elkaar. Hij vindt ze heerlijk overigens dus wat hem betreft wil hij er wel een stuk of 10 per dag. Junk haha.

Wat betreft zijn vacht, hij heeft altijd al moeite gehad om door zijn verhaarperiodes heen te komen.
Dan heeft hij altijd wat vage klachten. Heel raar.
Bij navoelen van zijn lijf geen rare dingen ofzo.

Hylos schreef: ↑17 okt 2021, 21:51 Je hebt pijnstilling zeg je, hoe reageert hij dan als je dat geeft?

Xavi is net 9 maar als hij dit liet zien zou ik ook denken dat er wat scheelt want die is normaalgesproken de fitheid zelve.. op misschien wat extra slaap na. Verder merkt ik weinig van de leeftijd.

Dat is het probleem, weinig verschil dus.
In die mate in ieder geval dat ik soms denk dat ik verschil zie en soms niet.
Dus dat is nogal onduidelijk en subjectief.

Toen hij last had van zijn prostaat was dat echt enorm duidelijk en merkbaar. In zijn humeur en zijn gedrag.

Random schreef: ↑17 okt 2021, 17:33 Nee, klinkt mij niet als ouderdom maar als verborgen aandoening met pijn als gevolg. Misschien ergens een herniaatje? Spondylose? Artrose?
Tumor?
Waar heb je die pijnstilling voor?
9 jaar alweer?
Ik kan me nog zo de puppyfoto's herinneren en in gedachten zie ik hem als een jonge god. Adonis.

Ik hoop echt dat je niet nu al met hem op het einde afstevent en het iets is wat relatief snel gevonden wordt en behandelbaar is. Hoe gaat het met eten, doet hij dat nog graag en makkelijk, en met zijn gewicht?

Ja gaat belachelijk snel. Zo een pup, zo alweer 9 jaar.

Eten gaat prima. Dolenthousiast bij zijn vlees en koekjes. Redelijk enthousiast bij brokken haha
Zijn gewicht is stabiel.
Hij is ook niet kortademig of iets dergelijks.
Wel sneller wat sloom na bijvoorbeeld een kilometer of 4 lopen.

Crutz schreef: ↑17 okt 2021, 19:05 9 is toch nog niet echt oud.
Bultjes waar vocht uit komt zou ik verder laten onderzoeken.
Hoe is de prostaat onderzocht? Alleen gepalpeerd of bv ook een echo?

Echo, foto en bloedonderzoek.
AB gehad en daarna goed (maar dus niet helemaal) opgeknapt en bloedwaarden weer goed.

Bultje is nog niet bekeken. Dat heb ik afgelopen donderdag ontdekt. Daar ga ik morgen even voor bellen.

En dat is niet fijn.

Hij sukkelt al even wat met het een en ander.
Foto’s en bloedonderzoek kwam niets uit eigenlijk.
Een tijdje geleden had hij een prostaatontsteking. En eigenlijk is hij daarna niet meer helemaal de oude geworden.
Ik denk zelf dat hij daar een knauw van gehad heeft door zijn leeftijd.

En toch, het zint me niet. Een slechte vacht, veel likken aan zijn poten. Af en toe wat piepen als hij zichzelf krabt (aan zijn oren/kop) en een bultje naast zijn anus waar wat vocht uit lekt.

Maar ook, spelen, enthousiast meelopen met de wandelingen, uitdagen en prima eten en drinken.
Ik heb pijnstilling in huis voor als hij “slechtere dagen” heeft.
Hij is ruim 9. Slaapt wat meer, maar lijkt verder alert genoeg. En toch is hij ook niet 100% fit.

Maar waar moeten we zoeken zonder direct honderden euro’s kwijt te zijn met het zoeken naar een speld in een hooiberg.
Klinkt het jullie als gewoon ouderdom in de oren?