Een Hondenleven

Pien is nu twee en een jaar bij ons. We hebben haar eerst ontmoet toen haar vorige baasje met haar erbij bij ons thuis is geweest. Leuke hond vonden we en twee weken later is Pien bij ons komen wonen. Ik heb wat teckelnestjes en knpv-mecheltjes gehad maar ik ben zo blij dat Pien niet mijn eerste hond was want ik werd gedurig bloednerveus van haar. Ze bleek een vocale (kreunen, piepen, zeiken en zeuren) zenuwpees te zijn.

Ga lekker mantrailen met haar dan zie je haar de rest van de dag niet. Nou... als we na een ritje van 20 minuten thuis uit de auto stapte stond ze gelijk weer aan.
Heel de dag druk om het dierenverkeer in de tuin weg te jagen. Kwam je op straat een kat tegen was het hysterisch gillend uit je plaat gaan. Net als bij fietsers en rijdende kliko's.

Veel werk in gezeten en ze heeft nog wel wat haken en ogen maar het is zo'n ontzettend leuk ding geworden. Je moet er alleen even mee leren omgaan en weten waar haar aan en uitknop zit, haha. Ik zeg nu altijd dat menig africhter had gewild dat zijn/haar werkhond het karakter en moed van teckel Pientje zou hebben.