De gemiddelde hondeneigenaar kijkt er wellicht anders tegenaan maar zelfs met een verzekerde hond maak ik nog altijd zelf afwegingen in het belang van de hond.
Diem is door mijn moeder verzekerd als jonge hond al. En aangezien hij chronisch ziek bleef is hij altijd verzekerd gebleven.
Maar alsnog zou ik geen operaties doen waarbij de kans op herstel twijfelachtig is en/of heel lange revalidatieperiode of beperkingen.
Ik leg alle onderzoeken en behandelingen van zowel verzekerde Diem als onverzekerde Mies langs de 'is dit voor kwaliteit of kwantiteit van leven' meetlat
Overigens hier geen dierenartsen die verdere behandeling pushen. Toevallig gisteren samen afgesproken dat als Diem weer een terugval krijgt we niet meer aan prednison beginnen, dat zou niet in zijn belang meer zijn.
Denk trouwens wel dat een verzekering ook in belang van hond kan zijn. Tijdje terug had ik er met een dierenarts over dat hij lastigste van vak juist vindt dat veel mensen te laks zijn en een hond lang met pijn en ongemak laten lopen.
Ik denk dat de kosten van consult zeker meespelen. Dat er dus veel oudere honden met artrose wél een pijnstiller zouden krijgen of een gebitssanering als deels vergoed. Of honden met chronische jeuk een allergietest en medicatie. Veel mensen hebben/kunnen niet sparen en dan is maandelijks vast bedrag verstandiger.