Een Hondenleven

Vanachter een computerscherm is het lastig oordelen hóe erg het hitsige gedrag is.

Mijn wijlen Diem vond ik echt niet leuk als intacte reu. Hij is chemisch gecastreerd en met 3jr definitief. Uiteraard na eerst mijn uiterste best te doen met voldoende uitdaging én opvoeding.
Het diepte(hoogte? )punt was toen hij in een verder verlaten park iets lekkers aan een struik rook en vervolgens die struik dekte. Incl ejaculatie. Stond ik in dat park te wachten tot alles weer binnenboord was en we weer verder konden wandelen
Hij wist verder prima dat er niet op mensen gereden mocht worden. Dus als je bukte om iets van de grond te rapen stond hij een meter verder te droogneuken op niets. Bezoek liet hij ook met rust want ik kon hem prima wegsturen. Op de bank en bed mocht hij als enige hond niet want dan ging hij naast je staan rijden. Tijdens wandelen kreeg ik hem ook fysiek mee als hij klappertandend plasjes stond op te likken. Maar echt afleiden met snoep of spel ging niet, zijn kop was te vol.

Was de (chemische)castratie een wondermiddel? Nee. Hij was nog steeds een hufterige geile patser Maar nu kon ik wél zijn gedachte verzetten met snoep of spel. Er was ruimte in zijn kop gekomen.

Maar, ik ben het eens dat de meeste reuen zónder castratie uitgroeien tot fijne stabiele honden. Ff doorbijten, voldoende fysiek én mentale uitdaging bieden en verder rust en kalmte eisen.

Ik ken ook een reu met veel driften waarbij de chip totaal verkeerd uitpakte. Het is namelijk ook een wat onzeker hondje en zonder testosteron werd hij een schim van zichzelf. Dan 10x liever de hitsigheid en onbereikbaarheid dan een castraat met angstagressie.

Diem had genoeg zelfvertrouwen voor 10 castraties. Was juist wel fijn dat de ergste hufterigheid er af was. En ook dat andere intacte reuen minder terug op hem reageerde.
Overigens kon Diem gecastreerd en wel nog steeds niet bij loopse teven. Zelfs paar dagen na vruchtbare periode moest je hem van Flora lostrekken als Flora binnen zijn bereik kwam. (Hij aan de lijn, Flora los)

Ik vind eigen inbreng juist leuk en stimuleer het ook
Goed, toen ik op visite was en Danu opeens ging kijken of haar balletje ook in mijn -volle- theeglas zou passen baalde ik wel ff. Want ja, het balletje pastte maar niet samen met de thee die dus over mijn broek ging

Er zijn uiteraard zaken waar ik 100% consequent in ben: er zijn dingen die nooit mogen (agressie, afdwingen, lompigheid, slopen,etc), als ik zeg dat het klaar is moet je niet doorgaan waar je mee bezig bent want ik blijf je negeren of snauw je desnoods af en als ik je een commando geef wens ik niet genegeerd te worden.
Commando's die ik overigens positief en passend bij vermogen pup/hond heb aangeleerd.

Structuur geeft natuurlijk ook rust en duidelijkheid maar voor mij is het meer een kader waarbinnen hond en ik allebei mogen kleuren. Een muurvaste structuur en robot hondjes word ik zelf niet zo blij van

Rennendehond schreef: ↑17 sep 2023, 22:09 Ik maak ze ook goed moe. Twee uur lang wandelen met veel geuren, af en toe samen rennen en daarna gaan we nog koffie drinken in een restaurant.

Ik vind regelmatig (fysiek) goed moe maken inderdaad ook een goeie voor hondjes met gierende hormonen

Mentale prikkels en veel druk opleggen met trainen kan teveel zijn voor het volle koppie en hormonale lijf inderdaad en juist meer onrust geven. Commando's/trainen zou ik zo veel mogelijk spelenderwijs doen en het simpel maken zodat luisteren vanzelf gaat. Lange lijn er aan en het hierkomen bv koppelen aan samen een stukje rennen en worst/speelgoed zoeken in het hoge gras/bos

Mijn jongste is nu 18 mnd en ik merk dat we elkaar weer meer gaan begrijpen de laatste week of 2. Maar zonder haar toch zeker 5 dagen per week goed fysiek moe te maken was ik echt gillend gek geworden de afgelopen maanden hoor Pas na minstens anderhalf uur los rennen en vliegen in rustig buitengebied incl zoekspelletjes en dan thuis nog zeker een half uur knaagwerk gaat ze tevreden slapen.
Nu is elke hond anders uiteraard en honden hebben zeker ook rust nodig. Maar fysiek en mentaal uitdagen is ook belangrijk voor de actieve types.