Een Hondenleven

Veertje schreef: ↑12 okt 2021, 14:25 Ik zou me doodlachen en ergeren tegelijk.

Dat is wel een goede samenvatting van ruim 11 jaar leven met Diem

Nanna schreef: ↑12 okt 2021, 13:34 Meestal niet naar ‘eigen’ hoor. Maar vreemden kunnen wel bekeken worden of ze zo beladen met stront de stort af komen Maar ergens vind ik dat ook wel weer fijn.

Niet alleen vreemden is mijn ervaring maar sommige mensen zijn en blijven ook stom. Als ik tenminste Diem als referentie neem. Hij heeft ook een scheut oosters bloed tenslotte.
Diem vindt mijn vader stom. Mijn vader is nogal van de oude stempel: een hond moet altijd luisteren en direct een commando uitvoeren, altijd Diem negeert hem natuurlijk compleet, gaat zich echt niet laten commanderen
En ook met mantrailen heeft hij voorkeuren. Ik snapte maar niet waarom hij soms de sterren van de hemel speurt en het soms compleet in de soep loopt. Blijkt hij dus gewoon de verkeerde kant uit te lopen bij bepaalde slachtoffers De paar mensen die hij graag mag vindt hij altijd. De rest soms wel maar vaak mogen ze doodvallen van hem en gaat hij gewoon een wildspoortje uitwerken

Voor mij is hij inderdaad een gouden hond. Als er maar vertrouwen en gelijkwaardigheid is doet hij alles voor me. Maar, ik zou hem niet als enigst hond willen want ik wil ook gewoon eindeloos knuffelen en tutten met een hond op z'n tijd.

Ik vind een saluki prachtig Ik denk alleen dat ik ze net wat te gewichtig en afstandelijk van aard zou vinden.

Podenco's lijken me heerlijke clowns