Ja, en toch, daar kun je weer die voorbeelden tegenoverstellen van honden die in het ene gezin/bij de ene baas voor allerlei problemen zorgen en bij een andere baas prima en probleemloos meedraaien. Het is gewoon altijd enigszins een risico met kleine kinderen omdat ze kwetsbaarder en onhandiger zijn, zowel bij een pup, die misschien helemaal niet als grote kindervriend uitgroeit, als bij een herplaatser, die misschien te rooskleurig was beschreven of in een heel andere situatie met een andere baas of een heel ander kind ook ander gedrag laat zien. En natuurlijk spelen rastypische eigenschappen daarin ook een grote rol, zeker wat betreft moeilijkheden die je van tevoren al wel enigszins kunt inschatten.
Ik vind dat zelf met katten al lastig en wilde dan zelf ook altijd filmpjes zien van de kattentest, omdat ik ook wel eens een opvanger heb gehad bijvoorbeeld die zogezegd katten negeerde, maar er gewoon doodsbang voor bleek en ook wat angstagressie ging inzetten. Niet dat ik verder zo'n expert ben, maar ik had denk ik wel gezien dat de hond zich heel ongemakkelijk voelde in de buurt van katten en dat vind ik toch een heel ander uitgangspunt dan een hond die niet geïnteresseerd is in katten.
Met kinderen lijkt me dat nog lastiger. Mila is ook dol op kinderen en als je haar buiten met kinderen ziet, zou je denken dat ze perfect is met kinderen. Na een uurtje samen met kinderen in huis denk je daar héél anders over
Ik denk overigens dat dat ook het geval was geweest als zij met kinderen was opgegroeid. De fokker vond haar als pup al niet geschikt om in een gezin met jonge kinderen te plaatsen, terwijl andere nestgenootjes wel zonder problemen in gezinnen met kinderen zijn geplaatst en het daar ook prima deden.
Er was niet 1 die het rustige, gemoedelijke karakter van de moeder had. Jammer, anders had ik een teef aangehouden.