Dat is ook mijn ervaring. Ik kan dus ook niet zo veel met algemene aanwijzingen zoals alleen maar rust, nog helemaal geen bezoek of prikkels aanbieden, etc. Ik heb een aantal opvangers en buitenlandse herplaatsers gehad die dan waarschijnlijk uit verveling heel vervelend zouden zijn gewordenTineke schreef: ↑11 jan 2022, 08:35 Eerst rustig vertrouwen en een band opbouwen, en stappen nemen in het tempo welke de hond aankan.
Wij hebben verschillende buitenlandse honden gehad en ze waren alle anders.
Sien was echt angstig en moest aan alles wennen, Jimi sprong toen we slapen gingen bij ons op bed en vroeg schuif even op want ik ga hier liggen.
Kortom ze zijn allemaal anders en pas daar je routine in eerste instantie op aan.
Bij mij varieerde het van 5 weken alleen maar slapen in de bench en even de tuin in (Amy, maar dat kwam ook omdat ze ziek was) tot meteen overal op onderzoek uit willen, alles leuk en prachtig vinden en na één nachtje helemaal bijgeslapen van de reis (Taartje). De meeste honden zaten er een beetje tussenin: in het begin hadden ze wat tijd nodig om van de reis en alle gebeurtenissen te herstellen, dus ik bouwde alles wel langzaam op, maar er waren er maar heel weinig die na een paar dagen niet toe waren aan een lekkere wandeling op een rustige plek.
Ik heb ook veel jonge honden opgevangen in de leeftijd van 6 maanden - 2 jaar en die hadden vaak gewoon héél veel energie. Ik vind het belangrijk dat ze meteen leren dat we die vooral buiten vervullen en dat ze niet uit gekkigheid het halve huis afbreken en ander ongewenst gedrag ontwikkelen uit opgekropte energie, verveling en frustratie. Dus met die honden maakte ik wel vrij snel lange wandelingen, maar dan in een heel rustige, prikkelarme omgeving als ze daar nog gevoelig voor waren.