Een Hondenleven

Nanna schreef: ↑16 mar 2022, 10:58 Topsi ging ook vast niet op de grond liggen. Gelukkig deden ze op Terschelling nooit moeilijk en mocht ze op een stoel. Daar lag de prinses op de erwt dan op een jas of vest van mij.
Anders was het alleen maar trillen en gekwetst kijken geweest. Wat een vreselijke beesten eigenlijk, Whippets
Charles was ook niet zo’n ligger. Die stond meestal gezellig te kijken wat er zoal op tafel kwam. Dan liepen er mensen op het strand en die keken eens en dan nóg eens. Mekaar aanstoten en lachen. Het zal ook gerust geen gezicht geweest zijn, zo’n enorme harige kop die boven ons uittorende
Mijn afdeling rasgroep herdershonden waren veel simplistischer. Liggen en snurken.

Topsi was natuurlijk heel wat kleiner dan Taar, die paste niet zo makkelijk op een doorsnee terrasstoel Niet liggend in ieder geval, en zitten vond ze ook al afzien. Maar als er een bank of fauteuil zou staan waar ze op had mogen liggen, had je geen seconde meer gemerkt dat ze er was
Niet meenemen naar een terras was in het geval van Taartje de allerbeste optie, die deed ik daar echt geen plezier mee, en mezelf ook niet trouwens.

mijke schreef: ↑15 mar 2022, 15:38

Inge O schreef: ↑15 mar 2022, 15:14 Heel veel dingen die op een hondenschool Heel Belangrijk gevonden worden gaan ook compleet voorbij aan een hond hoor .

En al die verschillen gebruikt een mens in de praktijk toch ook gewoon helemaal nooit Daarom zeg ik, daarvoor ga ik niet op cursus. Ik bepaal lekker zelf wel hoe ik mijn hond dat leer.

Ik gebruik wel degelijk wachten en blijven in verschillende situaties: als je daar zelf consequent in bent, snappen de honden dat verschil ook heel snel. Wachten is bij mij het wachten voordat ze bijvoorbeeld de deur of de auto uit mogen of als ze op wandeling even moeten wachten voor een weg, het duurt altijd maar kort en daarna mogen ze verder, ze hoeven dan niet naar mij toe te komen of ik kom niet naar hen.
Blijf gebruik ik als ze exact in die positie op een plek moeten blijven tot ik ze weer op kom halen of tot ik ze roep.

Ik heb met mijn honden eigenlijk ook nooit terrastraining gedaan, maar ze zijn/waren niet allemaal even geschikt als terrashond. Taartje was een ramp, die ging écht niet op de grond liggen en ook niet op een kleedje, die wilde gewoon een bank Dus zij ging na een paar minuten klaaglijk piepen dat het allemaal zo'n ellende was en dat ging na een tijdje over in nog klaaglijker blaffen Ik denk dat ik had kunnen terrastrainen tot ik een ons woog en dat het dan nog steeds niks geworden was
Amy heeft niet echt de rust en het vertrouwen om op een terras te ontspannen met veel mensen die heen en weer lopen en eventuele honden die langskomen, dus die is er gewoon niet echt op haar gemak. Ze gaat er een beetje benepen bij zitten en vindt het gewoon echt niet leuk. Amoz gaat wel ontspannen liggen en is perfect terrasgezelschap. Mila vond het als jonge hond maar saai en ging dan ook een beetje protesteren (willen spelen, in de riem bijten, druk doen). Voor haar nam ik dus altijd een kluifje mee waar ze even mee bezig was en dat werkte goed, maar nu kan ze het ook zonder kluifje prima.