Een Hondenleven

dre schreef: ↑02 apr 2022, 16:56

Diana schreef: ↑02 apr 2022, 15:53 Haha, geldt hier net zo voor Mila's moeder (wel een knuffelhond) versus Mila (geen knuffelhond). Mila is wel een echte contactligger, maar voor knuffelen en aaien had ze als jonge hond echt geen tijd en geen geduld, ga weg met je gefrunnik! En als ze dan lekker tegen je aan kwam liggen, wilde ze gewoon slapen en ook zeker geen geaai of geknuffel. Toen ze wat ouder werd, ging ze het wel steeds meer waarderen, maar wel alleen als ze er zelf zin in heeft.

Echt of ik Kenzi hier teruglees!
Inderdaad, ze kwam wel tegen je aan liggen, maar wel afblijven, anders was ze weg, al geïrriteerd kijkend.
Ik mocht ook niet bewegen, was ze ook weg
Bij mijn vriend ligt ze vanaf pup zijnde al veel liever dan bij mij, hij mocht ook wel bewegen

En inderdaad inmiddels zoekt ze het veel meer op, maar uitgebreide knuffelsessies zou ik moeten afdwingen (en dat vind ik dan ook weer niet nodig )

Ik heb het uiteraard ook niet afgedwongen bij Mila Dan had ze er waarschijnlijk nu nog steeds een hekel aan gehad Ze is het uit zichzelf steeds wat meer gaan waarderen en heeft nu ook wat meer de rust om ervan te genieten. Kontkriebels vond ze eigenlijk altijd al wel fijn en 's avonds op bed het buikje kriebelen bleek toch ook wel fijn - zo is het steeds wat meer gegroeid. Maar nog steeds aai ik haar eigenlijk nooit als ze er niet zelf om vraagt, want dan is het meestal ongewenst
Terwijl mijn andere honden het dus altijd fijn vinden en het ook leuk vinden als ik even bij ze kom zitten voor een knuffelsessie.

dre schreef: ↑02 apr 2022, 13:17

mijke schreef: ↑02 apr 2022, 13:05 Oor was een fantastische knuffelaar. Ik vind dat zelf ook echt belangrijk in een hond, dus ik krijg nu een pup van een hond die ook enorm knuffelig is. Ze leunt helemaal tegen je aan, als het kon zou ze in je kruipen.

Kenzi haar moeder ook, Kenzi zelf heeft vanaf dag 1 dat ze opgepakt werd een grondige hekel aan knuffelen
Inmiddels zijn we een paar jaar verder en ligt ze wel bij ons het liefste bij mijn vriend, maar echt een knuffel hond is ze niet en zal ze ook niet worden, het zit er gewoon niet in.

Haha, geldt hier net zo voor Mila's moeder (wel een knuffelhond) versus Mila (geen knuffelhond). Mila is wel een echte contactligger, maar voor knuffelen en aaien had ze als jonge hond echt geen tijd en geen geduld, ga weg met je gefrunnik! En als ze dan lekker tegen je aan kwam liggen, wilde ze gewoon slapen en ook zeker geen geaai of geknuffel. Toen ze wat ouder werd, ging ze het wel steeds meer waarderen, maar wel alleen als ze er zelf zin in heeft. We hebben nu wel knuffelsessies, maar dan op bepaalde vaste knuffelmomentjes, de rest van de tijd zit ze er meestal niet op te wachten.

Amoz is hier veruit mijn beste knuffelhond. Die wil altijd knuffelen en ik mag er eigenlijk nooit meer mee stoppen. Alles vindt hij fijn.
Arlo en Amy zijn ook behoorlijk knuffelig, maar ze zullen er niet zo snel heel nadrukkelijk om vragen zoals Amoz.