Wat ergmijke schreef: ↑14 aug 2022, 19:05Ik was net bij mijn achterbuurvrouw. Die heeft net een hond uit Griekenland geadopteerd, nouja 2 eigenlijk. Eentje had maar 3 poten, dat wist ze van tevoren. Verder volgens de dierenartsverklaring gezond. Nou hij oogde niet gezond, dus naar de dierenarts hier. Getest en wat blijkt? Leishmania, hartworm én ehrlichia. I kid you not. Een gigantisch grote, imposante berghond lag daar midden in de kamer en hij keek niet eens op toen ik bij hem kwam staan, wtf. Mevrouw wou hondjes redden maar dit wordt gewoon een enkeltje dierenarts van de week. En de stichting beweert met droge ogen dat hij echt gezond was op de dag van vertrekDiana schreef: ↑14 aug 2022, 15:11 Ik kijk ook niet echt naar prijs, maar naar de hond en naar de fokker of de stichting/herplaatser. Verschil is wel dat ik bij een fokker waarbij ik geen goed gevoel heb (geen echte openheid, verkooppraatjes, te rooskleurige verhalen, manier van opgroeien van de pups en omgang met de honden, prijs is daarbij eigenlijk geen factor) al afhaak voordat ik de honden überhaupt heb gezien, en bij een herplaatser een hond dusdanig graag kan willen hebben, dat ik voor lief neem dat het asiel of de stichting eigenlijk niet aan mijn wensen en eisen voldoet.
Amoz kwam bijvoorbeeld ongetest op mediterrane ziektes (was niet mogelijk, want niet te benaderen) en bleek later Leishmania te hebben. Ik wist natuurlijk dat dat een mogelijkheid was, maar in andere omstandigheden zou ik altijd willen dat de hond vooraf getest was en de uitslagen willen kunnen inzien. Maar ja, het was Amoz, ik wilde hem gewoon en nam dus willens en wetens die gok. Terwijl ik bij een fokker die niet test op genetische aandoeningen bij voorbaat al was afgehaakt, dan had ik nog geen hond of pup gezien.
Jazeker, helaasMarc schreef: ↑14 aug 2022, 14:40 Dat heb ik met een stichting gehad dus. Oh....heeft hij hartwormen en babesia? Dan zal jij wel geen vlooienband hebben gekocht. En hij heeft aan een slak gelikt in Noord Holland. Je hebt niet goed voor hem gezorgd. Want wij gaven hem dan wel graatmager met de opmerking dat hij gezond was en goed eten en liefde nodig had maar hij was toen wel gezond. Toedels en je krijgt van onze stichting nooit meer een hond.
Dus ook bepaalde stichtingen kunnen er wat van.En naast jouw schrijnende verhaal over Tom ken ik nog wel meer van dergelijke voorbeelden. Ik vind die manier van handelen heel vergelijkbaar met broodfok: het gaat alleen maar om zo snel mogelijk de honden plaatsen en er zo min mogelijk moeite voor doen en zo min mogelijk geld aan kwijt zijn en daarna vooral niet thuis geven of je verantwoordelijkheid niet nemen als er iets mis blijkt. Doe je het als stichting wel volgens de regels, inclusief alle gezondheidstesten - en die stichtingen zijn er echt - dan kom je echt niet uit met die € 300 - € 350 aan adoptiegeld (in ieder geval vanuit Spanje, mogelijk wel vanuit bijvoorbeeld Roemenië waar de dierenartskosten volgens mij een stuk lager zijn). Maar als het om de prijs gaat, schijnt er nog één ding erger te zijn dan fokkers die aan een pup verdienen, namelijk stichtingen die meer dan € 300 vragen omdat ze alles volgens de geschreven en ongeschreven regels doen en het anders echt niet kunnen bekostigen
Vandaar dat ik dus altijd de testresultaten wil inzien. En bij een fatsoenlijke stichting is dat ook nooit een probleem.