Een Hondenleven

Fijn dat het bijna net zo snel weer is verdwenen als het opeens op kwam zetten
Honden hebben soms van die dingen, ook zonder dat er een angstfase in het spel is. Volgens mij kunnen het heel kleine dingen zijn die ons vaak niet opvallen. Op de brug op een scherp steentje gestapt, iets gehoord dat de hond wat beangstigend vond, een geur...

Ik heb zoiets ooit gehad met Mila die ineens niet meer door wilde lopen op een plek waar we bijna dagelijks wandelden en waar niets bijzonders was. Echt in de ankers, niet meer willen lopen, en uiteindelijk met een grote boog en gedrukte houding erlangs snellen. Een uur later hoorde ik dat daar even voordat wij er liepen een flinke vechtpartij was geweest tussen twee honden waarbij beide honden gewond waren geraakt. De dagen erna liep ze er nog steeds niet op haar gemak door, maar ging het elke dag wat makkelijker tot een dag of 3-4 later er niets meer aan de hand was.
Precies dit gedrag heeft ze ook nog eens op een heel andere plek gehad waar ook net daarvoor een vechtpartij tussen honden was geweest. Als ik dat niet had gehoord, had ik nooit geweten waarom ze daar opeens niet door wilde lopen. Na die eerste keer wist ik natuurlijk ook niet zeker dat dat iets te maken had met het niet meer verder willen lopen, maar nadat het nóg een keer gebeurde op een totaal andere plek en er verder op die plekken echt niets bijzonders te zien of te horen was, trok ik de conclusie dat het echt daarmee te maken had.

In het bos wil ze ook liever niet verder lopen en laat veel stresssignalen zien als ze zwijnen (of roofdieren?) ruikt.

CatnDog schreef: ↑05 dec 2022, 18:28

Rosanne schreef: ↑04 dec 2022, 22:32 Opzich valt dat wel mee. Als pup vond hij andere honden enorm spannend, maar dat is nu geheel weg. Hij is voorzichtig in nieuwe honden benaderen, maar dat is netjes. Voor de rest is hij eigenlijk niet zo snel onder de indruk. Harde geluiden of onverwachte situaties maakt hem allemaal niks uit. Als de deurbel bijv ook gaat, verwacht hij eigenlijk gezelligheid. Nooit aan slaan of andere onzekere uitingen.

Ahh dat kan ik wel snappen inderdaad. Hij is gelukkig ook zonder voer wel te motiveren. Het is ook niet dat ik hem ga lokken, maar meer wanneer hij netjes mee wandelt. Net als met het naast leren lopen dat hij nog pup was af en toe een “yes” koekje en door. Nu heb ik voor t gewone wandelen ook geen voerbeloning meer nodig. Niet dat hij naast lopen zelf altijd nodig vind.

Ik vind 'gevoelig' helemaal niet iets negatiefs. Sterker nog: ik vind het iets positiefs. Gevoelige honden (dieren, mensen) pikken dingen eerder op (kleine veranderingen bij soortgenoten of in de omgeving)/voelen dingen eerder aan. Zijn socialer. Passen zich eerder aan. Ik vind het fijner dan 'plaat-voor-de-kopperig'.
Onstabiel zijn en gevoelig zijn is natuurlijk niet hetzelfde. Een gevoelige hond kan heel stabiel zijn en veel zelfvertrouwen hebben (lees: dankzij jou als baasje natuurlijk ook ).

Woord voor woord mee eens En er zijn zo veel nuances.
Mila is gevoelig, wat angstig en onstabiel aangelegd, Fayah is gevoelig maar niet angstig en juist heel stabiel. Amy en Arlo zitten daar ergens tussenin. Arlo is bijvoorbeeld wel angstig en wat onzeker aangelegd, maar dat betreft eigenlijk alleen mensen. Verder vindt hij bijna alles leuk en is juist nergens bang voor.