Dit is precies wat Amy ook doet met vogels (helaas). Ze kan ogenschijnlijk totaal ontspannen liggen te soezen, en ineens vliegt ze op en hapt zo een vogel uit de lucht. Dat is allemaal gebeurd voordat je met je ogen kunt knipperen. In Amy's geval is te pakken krijgen ook wel direct dood. 99 vogels laat ze, en die ene is dan ineens de moeite waard. Heel efficiënt en opportunistisch, ze heeft precies door wanneer ze kans maakt en anders besteedt ze haar energie er niet aan.Marc schreef: ↑07 feb 2023, 21:44Wat ik helemaal maf vind is dat ze dus gewoon gezellig bij de kippen lopen bv. Maar een kip ergens anders gaan ze meteen pakken. Of een vogel in de tuin. Meteen dood. Guus vangt helaas elk jaar een tiental vogels. Jonge kauwen. Maar ook volwassen mussen of merels. Dat vinden we echt jammer. Hij gaat gewoon ergens liggen en doet heel nonchalant. Hij wacht tot de vogel de andere kant op kijkt en stuift er dan op af om hem uit de lucht te plukken en een kneep half dood te geven. Bas rent dan naar buiten en maakt het af.
Bij konijnen is dat anders hoor, dat is niet te weerstaan om daar achteraan te gaan en de spoortjes helemaal uit te werken als ze het konijn kwijtgeraakt is. Konijnen zijn haar grote liefde
Amy is wel een totaal ander type dan jouw schoothondjes, maar bij haar vind ik het contrast ook zo enorm tussen hoe ongelooflijk zachtaardig ze is en in de eigen roedel, ook met de katten bijvoorbeeld, nooit ook maar iets van agressie toont, dat zit totaal niet in haar, en wat een killer ze is als iets een prooi is. Ze is helemaal geen pittige of stoere hond, maar als dat jachtinstinct de overhand neemt, is ze opeens een moordmachine.
