Een Hondenleven

EchoMira schreef: ↑05 mar 2023, 20:13

mops schreef: ↑05 mar 2023, 10:24 waar vind ik iemand die kan meekijken?

Counterconditionen terwijl je geen notie hebt vanuit welke emotie die hond hakt vind ik...laat ik het maar netjes houden, een slecht idee.
Eerst toch maar even de anamnese.

Eens, ik zou het ook niet op eigen houtje inzetten als je de lichaamstaal van je hond niet zo goed kunt lezen en daardoor niet goed kunt timen en anticiperen.
Ik vind het een heel fijne methode bij angst of spanning, maar als een hond gewoon duidelijk leiderschap ontbeert, is het denk ik niet de juiste methode.

CatnDog schreef: ↑05 mar 2023, 20:16 @ Diana.
Bedankt voor de uitleg.
Het lijkt me een beetje een omslachtige methode. Ik zou zelf gaan voor duidelijk laten zien wat je niet wilt hebben en duidelijk laten zien wat je wel wilt hebben.
Ik zie niet goed in waarom een hond per se een positieve associatie moet hebben met een andere hond/fietser/jogger. Gewoon normaal passeren is genoeg. Je hoeft ze niet leuk te gaan vinden.
Dat counter-conditioneren zou ik denk ik alleen doen bij extreme angst.

Ja, als de hond gewoon niet weet wat wel en niet de bedoeling is, is counterconditioneren niet de juiste methode. Het was ook niet mijn insteek om dat te adviseren voor deze hond, maar om te verduidelijken wat counterconditioneren is (en wat niet).

Bij angst en spanning werkt counterconditioneren over het algemeen heel goed: als de naderende mens minder spannend is, is er ook geen reden meer om uit te vallen. Het 'leuk gaan vinden' is een enigszins gesimplificeerde uitleg: als een hond bijvoorbeeld vreemde mensen die naderen heel eng of spannend vindt, gaat hij die niet opeens leuk vinden door counterconditioneren. Maar je haalt de spanning voor een groot deel van die situatie, waardoor de hond er relaxter op reageert en er weer voor openstaat om te leren. Meestal gaat het van eng naar redelijk neutraal.

CatnDog schreef: ↑05 mar 2023, 18:58

ranetje schreef: ↑05 mar 2023, 18:09

CatnDog schreef: ↑05 mar 2023, 18:04
Maar ben je dan niet meer in een soort onbewust vaatje aan het tappen? In mijn ogen zal de hond dat nooit zelf (bewust) echt snappen.

Als het uit angst is, wordt die angst getemperd door dat er iets lekkers wordt gegeten.
En verminderde angst leidt dan doorgaans tot minder blaffen.

Het is fijn als je bij counterconditioning goed kunt "timen" en dan helpt het als je de situaties opzoekt, want dan ben je er op bedacht.
Bij het eerste plan om zijn/haar scheur open te trekken, meteen het allerlekkerste voer er in
OP een gegeven moment gaan ze zelf al naar je kijken voor een voertje.
Als dat gebeurt kan je heel langzaam het voeren af gaan bouwen

Bij de timing zie ik dit alleen snel misgaan. Dan beloon je precies het ongewenste gedrag.

Het is misschien onhandig geformuleerd, maar counterconditioneren is niet iets lekkers geven als de hond van plan is om zijn scheur open te trekken, maar direct bij het waarnemen van de trigger. Normaal gesproken start je op een afstand of met een intensiteit van de trigger waarop de hond nog niet te gespannen raakt, je start met voertjes geven zodra de hond de trigger waarneemt en in het begin blijf je voeren tot ofwel de trigger meer afstand neemt, of je neemt zelf afstand (voor veel honden is het afstand nemen dan ook een beloning). Langzaam maak je de afstand kleiner, maar nooit zodanig dat de hond niet meer bereikbaar is voor het voer of de spanning te hoog oploopt. Ik gebruik zelf de clicker hierbij: trigger waarnemen = click = voertje en dat steeds opnieuw.
Bij mijn honden werkte het snel zo dat ze contact met mij gingen zoeken bij het waarnemen van hun trigger. Dan kun je daarvoor gaan clicken. Maar niet als de hond alleen nog maar naar jou op loopt te kijken: het gaat er wel om dat hij eerst de trigger waarneemt. Anders krijg je van die honden die alsmaar naar hun baas kijken en zich dan alsnog het apelazarus schrikken als de trigger opeens heel dichtbij blijkt te zijn. Doordat ze juist wel kijken, kun je ook zien wanneer het te spannend wordt en meer afstand nemen.