Een Hondenleven

Mijn band met zowel Mila als Amy is heel diep en met Amoz had ik dat ook. Wel alle drie heel anders, maar met de overeenkomst dat ik aan alle drie best veel werk heb gehad, we elkaar daardoor ontzettend goed hebben leren kennen en samen veel uitdagingen hebben overwonnen. Het zijn/waren ook alle drie van die intense alles of niets-types, ook wat betreft het aangaan van een band. Bij hen kan ik het me totaal niet voorstellen dat ze bij iemand anders in plaats van bij mij zouden wonen, op de een of andere manier was het vanaf moment één heel vanzelfsprekend dat ze bij mij hoorden en heb ik bij hen nooit dat gevoel gehad van: wie ben jij eigenlijk? dat ik bij andere honden (en katten) wel vaak had in het begin.

Arlo vind ik ook een fantastische hond en ik ben heel gek op hem, maar die band is wat oppervlakkiger, wat luchtiger, niet zo intens als bij het andere drietal. Bij Taartje was dat net zo.
Bij Fayah is dat nog heel erg aan het groeien.

Van mijn katten was Lola echt mijn soulmate. Vanaf het eerste moment hoorde ze gewoon bij mij en eigenlijk waren we binnen één dag al totaal vergroeid met elkaar. Ik heb nooit een dier gehad dat mij zó adoreerde als Lola, zij was echt mijn schaduw.