Een Hondenleven

Inge O schreef: ↑12 jan 2022, 11:54

Veertje schreef: ↑12 jan 2022, 11:31 Tess heeft een gladde vloeren fobie. Is ooit ontstaan tijdens een workshop in een manege waarbij je eerst door een halletje moest waar gewoon tegels lagen. Dan trok ze aan de lijn om in de manege te komen en gleed zo weg met haar voorpoten. Aan het eind van de workshop had ze veel opgestoken, maar oa ook dat vloeren glad zijn en je dan uitglijdt. Nouja, meestal niet zo'n probleem, maar sinds halverwege dit jaar steekt het weer een beetje de kop op (waarschijnlijk tijdens de vakantie weer aangewakkerd).
Nu heeft ze het bij mijn vriend thuis ook, maar wel alleen op de overgang van bijkeuken naar keuken/woonkamer. Overal ligt dezelfde vloer en er zijn geen drempels, maar alleen bij dat stuk durft ze niet meer Overigens is de vloer alles behalve glad, maar ze denkt dat dan en loopt dan als een debiel eroverheen.

Dit is een bekend collieprobleem, misschien zit er ook een scheutje in haar ?

Yep
Mila heeft het eigenlijk niet per se met gladde vloeren, maar wel met overgangen in de vloer die van een ruwer oppervlak overgaan in een glad of spiegelend oppervlak. Ze is voor zover ik me kan herinneren nooit uitgegleden en loopt ook normaal over gladde vloeren als er alleen een gladde vloer is. Maar als er opeens een overgang is van een ruwere naar een gladde/spiegelende vloer, gaat ze eerst flink in de remmen en loopt er dan heel voorzichtig overheen, alsof ze op eieren loopt. Ze heeft dat overigens ook als er roosters in de vloer zitten die ze kan zien, bijvoorbeeld een convectorput van de vloerverwarming. Dan gaat ze lopen alsof ze denkt dat ze daar elk moment in zal vallen, ook al is het rooster nog een meter bij haar vandaan Als ze het rooster niet meer kan zien, is er niks meer aan de hand.
Maar goed, Mila hangt ook van gekkigheidjes aan elkaar

Haha, heel grappig om te lezen, al die eigenaardigheidjes

Mila heeft er veel, maar één van de grappigste gewoontes vind ik dat ze altijd een paar keer onder mijn benen door wil lopen als ik thuiskom en daarna ook altijd mijn tas een enthousiast begroeting geeft

Amoz hoe hij aangeeft dat ik nog niet mag stoppen met aaien:


Amy hoe ze altijd precies dezelfde drie rondjes draait als ze haar eten krijgt en hoe ze na het eten wil dat ik haar bak vasthoud, zodat ze die nog even goed schoon kan likken, alleen dan likt ze hem uit. En hoe ze altijd toestemming vraagt om erbij te mogen op het bed of de bank als ik daar al lig/zit. Dat hoeft helemaal niet, want ze mag er altijd bij, maar toch blijft ze altijd vragend staan kijken en komt er pas bij als ik zeg dat het mag.


Arlo met de rare positie waarin hij kluift, altijd met zijn achterwerk omhoog op de bank- of stoelleuning.