Kipo schreef: ↑28 sep 2023, 14:16
Zelfs met maar 2 poten lukt het verbazingwekkend goed. Ik weet niet of ik daar zelf voor zou kiezen.
Ja, inderdaad verbazend goed!
Hopelijk komen we allemaal nooit voor een dergelijke keuze te staan. Maar ik denk wel dat wij als mens het handicap al snel zwaarder inschatten dan het voor de betreffende hond is om één poot te missen, en soms zelfs twee poten. Als ze echt zo goed als niets inboeten wat betreft kwaliteit van leven, zou ik het denk ik wel overwegen.
CatnDog schreef: ↑27 sep 2023, 22:53
Ze zitten er ook echt niet mee. Ze hebben niet zo'n horrorbeeld van amputatie. Pijn weg. Hun balans opnieuw vinden en gaan. Vrijwel even snel als met vier poten.
Nu scheelt het denk ik wel dat het lichtgebouwde honden zijn, collies en galgo's. Het wordt misschien wel lastiger voor een zwaardere hond?
Ja, dat denk ik ook wel.
Hoewel een stafford er ook prima mee uit de voeten kan:
Ja ze wennen er wel aan, maar is dat wat ik zou willen voor mijn Nomi en mijn Doortje? Leven slijten zonder te rennen? Misschien kunnen ze nog graven, als rennen en springen al niet meer kan. Is dat goed genoeg ja? Ik weet het niet. Sowieso niet bij Dora met haar spondyloserug, die kan dat echt niet bij hebben om zo scheef te lopen, dat zou drama worden.
De jongere podenco's met een poot minder rennen nog steeds alle honden eruit hoor Een kennis van mij heeft ook een podencomix met drie poten (ze mist die poot al zeker zeven jaar) die inmiddels ongeveer de leeftijd van Mila heeft en die kan ook nog aardige sprintjes trekken met haar drie poten. Ze heeft wel artrose in de andere voorpoot, maar dat heeft Mila met vier poten inmiddels ook.
Maar inderdaad, voor een hond met een rugprobleem is het een ander verhaal.
Ik heb jaren geleden een oude Griffon gezien met maar één achterpoot, de andere poot was kwijtgeraakt bij een ongeluk toen hij jong was.
Die hond ging gewoon mee op jacht (en daar komt ook snelheid bij kijken) en functioneerde uitstekend.
Het zou bij mij van de reden van amputatie afhangen.
Iemand met een jonge hond met botkanker in een achterpoot heeft de hond laten inslapen.
Dat kan ik me ook voorstellen.
Precies, de meeste honden die niet al te zwaar gebouwd zijn, kunnen alles nog prima doen met drie poten.
En uiteraard zou het bij mij ook afhangen van oorzaak en prognose, maar vanwege het handicap daarna zou ik het bij bijvoorbeeld mijn honden niet laten.
Hmnja. Ligt eraan.
Complicaties bij mijn keesje, ergste geval, amputeer die hele been maar. Kan ze prima zonder. Dan wordt ze maar echt zo'n schotentrut als dat ze al haar hele leven lang wil zijn.
Amputeren bij een van de podenco's? Geen sprake van. Nee. Dat zou ik ze niet aandoen.
O, echt? Ik ken een aantal podenco's die een poot missen en je merkt het niet eens Het zijn lichte, sterke en atletische honden, die hebben erg weinig last van een poot minder en laten zich er ook echt niet door beperken. Bij een zwaar gebouwde hond zou ik dat wel een ander verhaal vinden.
Ja ze wennen er wel aan, maar is dat wat ik zou willen voor mijn Nomi en mijn Doortje? Leven slijten zonder te rennen? Misschien kunnen ze nog graven, als rennen en springen al niet meer kan. Is dat goed genoeg ja? Ik weet het niet. Sowieso niet bij Dora met haar spondyloserug, die kan dat echt niet bij hebben om zo scheef te lopen, dat zou drama worden.
De jongere podenco's met een poot minder rennen nog steeds alle honden eruit hoor Een kennis van mij heeft ook een podencomix met drie poten (ze mist die poot al zeker zeven jaar) die inmiddels ongeveer de leeftijd van Mila heeft en die kan ook nog aardige sprintjes trekken met haar drie poten. Ze heeft wel artrose in de andere voorpoot, maar dat heeft Mila met vier poten inmiddels ook.
Maar inderdaad, voor een hond met een rugprobleem is het een ander verhaal.
Isabel schreef: ↑16 sep 2023, 17:28
Complicaties is voor mij ook einde verhaal.
Hmnja. Ligt eraan.
Complicaties bij mijn keesje, ergste geval, amputeer die hele been maar. Kan ze prima zonder. Dan wordt ze maar echt zo'n schotentrut als dat ze al haar hele leven lang wil zijn.
Amputeren bij een van de podenco's? Geen sprake van. Nee. Dat zou ik ze niet aandoen.
O, echt? Ik ken een aantal podenco's die een poot missen en je merkt het niet eens Het zijn lichte, sterke en atletische honden, die hebben erg weinig last van een poot minder en laten zich er ook echt niet door beperken. Bij een zwaar gebouwde hond zou ik dat wel een ander verhaal vinden.