Een Hondenleven

Wat een flinkerd is hij al zeg! Ongelofelijk hoe snel dat gaat!
Maar ik zie inderdaad ook nog die puppy-uitstraling in dat inmiddels al grote lijf. Super dat het zo goed gaat en dat het tussen hem en Raaf zo'n goede match is Wat kunnen die heerlijk spelen samen

Knappe smurf, wat een fijne en waardevolle ervaring zo voor hem!

Hmm, dit klinkt inderdaad apart en de werkwijze vind ik ook bijzonder Ik snap heel goed dat jij er je vraagtekens bij hebt.
Ik vind aandacht vragen tijdens het wandelen pas aan de orde als een aandachtscommando goed is aangeleerd. Reageert hij wel op jouw bewegingen (omdraaien, andere kant op lopen, stilstaan, etc.) of blijft hij dan ook stoïcijns zijn eigen snuffelroute volgen?
De oefeningen met afleiding vind ik ook raar, ik snap ook niet waarom de pup beloond wordt voor het reageren op de afleiding en voor een pup is dit natuurlijk zo zonder opbouw veel te moeilijk Op wat voor manier zou dit moeten bijdragen aan meer aandacht voor de baas en minder geneigd zijn om op de verleidingen in te gaan?

Wel fijn natuurlijk dat het verder goed ging en dat hij steeds vrijer wordt!

Super, wat een fijne ervaring voor hem! En wat doen Nikki en Puck het inderdaad keurig en beheerst!

Zamunda schreef: ↑11 nov 2021, 19:37 Zoetje

Hij groeit echt belachelijk snel!

Wat heerlijk dat hij zo lekker heeft gespeeld met Ravi!

Zamunda schreef: ↑03 nov 2021, 07:18 Stokjes.
Ik wil die. Toe, mag ik? Toe nouhou! Kijk daar liggen er nog veel meer, geef deze dan aan mij! IK wil die. Ik WIL die. Ik wil DIEHIEEEEE.
Wie zou er winnen ?



Zo zoet, samen stokjes kluiven - aka zo kan het ook

Haha, de kleine dief krijgt nog kusjes ook Heel zoet!

Ahhhh, kijk hem daar nou mooi zitten, met zijn ene oor al overeind

Het gaat echt veel te snel, hij is al ongeveer verdubbeld! Heel leuk dat Lais hem nu ook helemaal geaccepteerd heeft en lekker met hem wil spelen

Inge O schreef: ↑28 okt 2021, 16:43

Diana schreef: ↑28 okt 2021, 16:06 Op een afstandje rustig kijken maakte het meestal juist spannender; er met een boog omheen lopen, samen wat spelen, lekker in beweging blijven, werkte bij haar veel beter. Zij is zo'n hond die eerst denkt en dan pas doet, maar te veel denken zorgt er wel eens voor dat ze niet meer durft en iets wat eerst alleen een beetje opviel, is dan doodeng geworden. Dus juist meer gewoon laten 'doen' zonder al te veel denken was bij haar wel een goede oplossing.

Was bij zeker de helft van mijn wartenpupjes ook zo, niet denken maar doen was bij hun het beste scenario, en dan met andere honden en/of met mij samen, dan vonden ze het al snel doodnormaal.

Het kan echt twee kanten op (maar dat is wellicht bij die andere helft van jouw Wartjes ook het geval?). Ik heb Amy natuurlijk niet gekend als pup, maar Amy is van het eerst doen en dan pas denken en haar hielp het juist wel om even de tijd te nemen samen om de situatie van een afstandje te bekijken, met name bij reactief gedrag (in plaats van er in alle opwinding op af stuiven en dan maar zien waar je in belandt). Zij kalmeert daar juist door, terwijl Mila het in haar hoofd alleen maar spannender en enger maakt. Het is ook geen negeren, ik onderken het wel door haar er in een boogje mee langs te nemen en niet in een rechte lijn erheen of erlangs, maar dan wel met niet te veel ruimte voor overpeinzingen of tunnelvisies

Inge O schreef: ↑28 okt 2021, 12:52

Marc schreef: ↑28 okt 2021, 12:29 Ik zou gewoon lekker veel met een andere hond die het niet deert op pad gaan. Afkijken is prima. Beter dan steeds wat angst.

Denk ik ook. Ik heb een beetje de vrees dat hem telkens alles erg laten overpeinzen zijn zorgelijkheid ook juist aan kan wakkeren.

Ja, ik sluit me hierbij aan. Ik maak er zolang als nodig gebruik van, dat meelopen en meedoen met andere honden. Ceetje was schijnbaar een bang pupje, maar daar was hier helemaal niets van te merken omdat hij gewoon meeliep met de rest van de honden die nergens snel van onder de indruk zijn. Ik nam hem pas een paar weken later alleen mee, en toen had hij het allemaal al eens gezien en was het ook geen enkel probleem meer zonder de andere honden erbij.
Ook bij de honden die hier niet als pup zijn gekomen, doe ik het zo. In het begin hadden ze allemaal heel hard het voorbeeld van de andere honden nodig, maar na (meestal vrij weinig tijd) kunnen ze het daardoor ook alleen met mij.

Bij sommige honden werkt in beweging blijven ook beter (wat ze automatisch veel meer doen als ze gewoon met de rest meelopen, dan is er geen tijd om te lang bij dingen stil te staan). Vooral Mila is zo'n hond die dingen alleen maar groter en erger maakt in haar hoofd als je haar een spannende situatie laat overpeinzen. Zo vond zij als pup bijvoorbeeld mensen die helemaal alleen (zonder andere mensen of hond) ergens liepen heel raar/spannend. Op een afstandje rustig kijken maakte het meestal juist spannender; er met een boog omheen lopen, samen wat spelen, lekker in beweging blijven, werkte bij haar veel beter. Zij is zo'n hond die eerst denkt en dan pas doet, maar te veel denken zorgt er wel eens voor dat ze niet meer durft en iets wat eerst alleen een beetje opviel, is dan doodeng geworden. Dus juist meer gewoon laten 'doen' zonder al te veel denken was bij haar wel een goede oplossing.

Haha, heerlijk die twee! Die houden elkaar wel lekker bezig zo

Hahaha, en Murphy maar lekker rondracen Wat doet Ravi dat lief en voorzichtig

K@ren schreef: ↑13 okt 2021, 20:11

Zamunda schreef: ↑13 okt 2021, 16:40 Maar ik wil sowieso niet alles steeds gaan afpakken dus ik denk dat als hij wel dingen gaat eten ik vooral heel erg m'n best ga doen om hem af te leiden, anders ben ik bang dat hij juist heel snel dingen naar binnen gaat werken omdat hij denkt/weet dat ik het afpak.

Pup Kenya liep steeds rond met afval (papiertjes, macdonaldstroep, platgetrapte blikjes etc) en dan zei ik: wat heb je nou weer voor moois? Dan liep ze blij met het ding rond te stuiteren en na een tijdje riep ik haar dan bij me en ruilde ik het voor een voertje. Ze had dus niet de neiging om het op te eten. Je zou denken dat ze dan bewust van alles zou gaan oprapen, maar met de tijd werd het alleen maar minder. Ze hield zo wel een tijdje de buurt schoon, want dat ging natuurlijk allemaal thuis in de afvalbak
Alleen kleine stokken bleven leuk: tot op hoge leeftijd kwam ze je soms ineens blij voorbij galopperen met een stokje in haar bek, helemaal blij als je vertelde dat hem mooi vond

Zo heb ik het met Mila ook gedaan en die is nog altijd blij als een kind als ze wat 'moois' vindt tijdens de wandeling Ze rent en speelt er wat mee en pleurt het dan voor mijn voeten. In huis heeft ze een tijdje ook alles wat ze vond, bijvoorbeeld iets wat de katten van het aanrecht of van tafel smeten, 's nachts in mijn bed gelegd. Werd ik wakker naast een appel en een notitieblok Mila is heel voorzichtig en zacht in de bek, dus er was meestal nauwelijks een hondentandje in te ontdekken.
Nu is dat ondenkbaar, want als iets enigszins eetbaars op de grond valt en ik lig in bed te slapen, vreten mijn andere honden het wel op.

Ooohhhh
Amy kwam meteen kijken wat dat was

Wat fijn dat de eerste nacht zo goed is verlopen! En te veel foto's bestaat niet, ik smelt ook helemaal van die slaapfoto's
Ik ben benieuwd hoe het verder gaat als hij een beetje is bekomen van alle vermoeiende indrukken.

Zamunda schreef: ↑09 okt 2021, 12:43 Schrijven gaat niet maar foto's maken wel

Wat een genot

Oooohhhh Ook voor ons een genot om zo mee te kunnen kijken

Superleuk!
Ik ben heel benieuwd welke pup het gaat worden, wat je andere honden ervan gaan vinden, hoe het jou gaat bevallen, zo'n pupje... Veel plezier nog met de voorpret!