Een Hondenleven

Ja, er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden, verschillende visies en aanpakken, verschillende honden en hun motivaties, verschillende baasjes...
Ik denk dat het van een mengelmoes van aanpakken niet beter wordt - onduidelijkheid is funest, in welke training dan ook. Wat al die verschillende adviezen gemeen hebben, is waarschijnlijk dat ze heel consequent en met overtuiging zijn toegepast door degene die dat advies gaf, waardoor het voor die persoon en bij die hond wel goed heeft gewerkt.

Smoushond schreef: ↑27 mei 2024, 22:00 Hier gaat het goed hij loopt het beste aan de flex . Kan nu echt weer genieten van de wandelingen. De impulscontrole oefeningen hebben daar zeker goed aan meegeholpen.

Wat leuk om te lezen dat die oefeningen bij jullie ook vruchten hebben afgeworpen op het gebied van trekken aan de lijn. En superfijn dat het wandelen daardoor voor jullie weer echt genieten is

Smoushond schreef: ↑06 feb 2024, 15:05

Diana schreef: ↑06 feb 2024, 14:18

Smoushond schreef: ↑06 feb 2024, 13:56 Ok ,ik ben erachter gekomen dat Bertus helemaal geen enorme werklust heeft zoals ik zelf bedacht had maar gewoon hyper is rondom voer

Dus de eerstkomende dagen doen we niks dan dit en als dat niet helpt dan ruil ik hem in voor een border collie

Haha, wel een essentieel verschil inderdaad
Wordt hij van al het voer zo hyper? Anders kun je misschien starten met voer dat hem wat minder hyper maakt.
Hier zijn ze ook erg happig op voer en als ik juist rust wil in oefeningetjes of niet een hond die alle kanten op vliegt en tien dingen tegelijk uitprobeert tijdens het aanleren van iets nieuws, train ik dus met saaie brokjes (het gewone voer dat ze krijgen), daar worden ze al enthousiast genoeg van. Bij dingen waar juist veel snelheid en enthousiasme niet in de weg staan, zoals het hierkomen, gebruik ik dan wel weer echt lekkere voertjes. Als ze een nieuwe oefening beter beheersen, is het werken met echt lekkere voertjes weer een zelfbeheersingsoefening op zich

Hij wordt van al het voer zo hyper,ik train al met zijn eigen voer .

Hopelijk helpen de tips van Kikopup Ik vind haar trainingstips en stappenplannen vaak erg goed.

Smoushond schreef: ↑06 feb 2024, 13:56 Ok ,ik ben erachter gekomen dat Bertus helemaal geen enorme werklust heeft zoals ik zelf bedacht had maar gewoon hyper is rondom voer

Dus de eerstkomende dagen doen we niks dan dit en als dat niet helpt dan ruil ik hem in voor een border collie

Haha, wel een essentieel verschil inderdaad
Wordt hij van al het voer zo hyper? Anders kun je misschien starten met voer dat hem wat minder hyper maakt.
Hier zijn ze ook erg happig op voer en als ik juist rust wil in oefeningetjes of niet een hond die alle kanten op vliegt en tien dingen tegelijk uitprobeert tijdens het aanleren van iets nieuws, train ik dus met saaie brokjes (het gewone voer dat ze krijgen), daar worden ze al enthousiast genoeg van. Bij dingen waar juist veel snelheid en enthousiasme niet in de weg staan, zoals het hierkomen, gebruik ik dan wel weer echt lekkere voertjes. Als ze een nieuwe oefening beter beheersen, is het werken met echt lekkere voertjes weer een zelfbeheersingsoefening op zich

Succes, hopelijk hebben jullie er straks ook veel profijt van!

Smoushond schreef: ↑31 jan 2024, 12:33 Het is een hondje wat eigenlijk alles vol overgave doet dat rustig ontspannen brokjes zoeken gaat eigenlijk niet rustig ontspannen ook dan rent hij van links naar rechts met zijn neus over de grond enz enz

Ja, dat is voor mij herkenbaar, zo is Amy ook. Zij kan ook zo snel van heel ontspannen naar enorm druk en opgewonden gaan.
Ik doe inderdaad ook door de dag heen veel dingen met wachten, en daarnaast ook spel waarbij ze snel moet switchen van ontspannen wachten naar even flink knallen en dan weer ontspannen. Het heeft wel even geduurd voordat ze dat kon hoor Maar daar heb ik bij Mila zo veel profijt van gehad, dat ik dat bij Amy ook toegepast heb.

Ik wil niet beweren dat het voor elke hond werkt hoor, maar ik denk dat het bij honden die een probleem hebben met zelfbeheersing wel echt een verschil kan maken.
Want Amy wíl bijvoorbeeld altijd wel luisteren, ze is eigenlijk heel braaf en volgzaam, soms lukt het alleen niet helemaal doordat ze heel instinctief reageert, zonder nadenken. Dat is wel heel erg verbeterd door veel aan die zelfbeheersing te werken. Zo beheerst als de collies wordt ze nooit, maar ze laat zich ondertussen wel veel minder meeslepen en is veel bereikbaarder.

Smoushond schreef: ↑31 jan 2024, 08:00

Maar als hij doorheeft dat het tijd is voor de lange wandeling dan wordt hij blij en druk maar ook dan moet hij leren om niet te trekken natuurlijk

Volgens mij is dit dan dus juist precies waar je op moet oefenen, op andere momenten: bij opwinding kan hij zichzelf niet goed beheersen. En omdat hij zichzelf niet goed kan beheersen en kalmeren, gaat hij trekken.
Of een hond wel of niet onzeker is doet er voor de zelfbeheersingsoefeningetjes natuurlijk niet toe. Ik noemde het om aan te geven waarom ik het bij Amy superlangzaam, met echt ministapjes opbouwde. Maar die aanpak geldt natuurlijk ook voor een hond die snel spanning opbouwt tijdens dergelijke oefeningetjes. Je wilt juist rust en kalmte, dus dan maak je het te moeilijk.

Smoushond schreef: ↑30 jan 2024, 21:51

Diana schreef: ↑30 jan 2024, 16:45

Smoushond schreef: ↑30 jan 2024, 16:29 Die oefeningen in zelfbeheersing,impulscontrole zijn erg moeilijk voor Bertus
Maar dat is ook een beetje wat ik doe met het stilstaan bij trekken ,hem eerst laten rustig worden en dan gaan we kijken
Vaak lukt dat niet hoor en staat hij wel op 1 plek maar staat dan ongeduldig te trappelen of mopperen

Ik merk ook dat hij bij het naast lopen aan de riem gefrustreerd is . Hij trekt niet maar gaat dan blaadjes van de heg af bijten of lopen hijgen

Ja, als hij het moeilijk vindt om zich te beheersen, is het logisch dat je dat ook merkt bij het meelopen aan de riem.
Mijn ervaring met Amy is dus dat het heel erg loont om aan die zelfbeheersing te werken in het algemeen, dus met leuke oefeningetjes specifiek daarvoor (als je zoekt op impulscontrole vind je denk ik wel genoeg suggesties) en dat dat automatisch ook doorwerkt in het lopen aan de riem en andere dingen waarbij een gebrek aan zelfbeheersing een rol spelen.
En écht werken vanuit rust. Amy kan bijvoorbeeld supernetjes blijven, dat commando doorbreekt ze nooit, maar dan is ze nog niet rustig, al haar spieren zijn dan aangespannen en op het moment dat ze vrij krijgt, spat die spanning eruit. Dat vind ik dus niet genoeg, ik wil eerst echt iets van ontspanning zien (eerst een beetje en dan steeds iets meer) voordat er wat gaat gebeuren.
Zoek- en speurspelletjes hebben bij haar ook veel geholpen om die ontspanning er meer in te krijgen en haar uit de modus te krijgen van het constant zoeken naar beestjes. Want met die intentie stapte ze vroeger al de deur uit. Maar dat kan ook opgaan voor loopse teven en allerlei andere geuren natuurlijk

Die oefeningen heb ik inderdaad gedaan maar is heel moeilijk voor hem en na zo’n oefening wordt hij heel druk en gooit al zijn spanning eruit door zijn kussen te slopen

Brokjes speuren en zoeken is een groot succes,dat vind hij helemaal geweldig en dan kan er zelfs een vijand van hem voorbij lopen zonder dat hij reageert

Doe je die oefeningen dan tijdens de wandeling, of gewoon thuis?
Ik deed dat thuis, juist op heel ontspannen momenten, en ik begon met supermakkelijke, korte oefeningetjes en dat bouwde ik heel langzaam uit. Amy is al een wat onzekere en heel onderdanige hond, dus ik zorg er altijd voor dat ze vooral héél veel succeservaringen heeft en dat we het heel kort en speels houden. Als ik druk zet of streng doe, klapt ze snel dicht. Als hij veel spanning opbouwt tijdens de oefening(en), maak je het denk ik te moeilijk of zet je te veel druk.
Ik heb dat een periode wel drie of vier keer per week gedaan in heel korte sessies, waarbij ik in het begin echt met ministapjes opbouwde. Pas veel en veel later ben ik dat ook buiten tijdens de wandeling gaan doen, want daar was ze bij aanvang natuurlijk al meer opgewonden, dus waren zulke oefeningetjes ook veel moeilijker en begon ik dus weer helemaal bij het begin. Maar omdat ze het al veel had geoefend en het principe begreep, kon ze het buiten op den duur ook steeds beter. En als je weet dat er daarna een ontlading nodig is, kun je daar juist op anticiperen door bijvoorbeeld een hand brokjes te strooien als eindsignaal en die te laten zoeken. Ik rond sowieso elke oefensessie af met spel, dus dan stuur je ook hoe eventuele opgebouwde spanning daarna afgevloeid wordt. Maar bij Amy was dat een teken dat ik het te moeilijk had gemaakt of te lang was doorgegaan.

Smoushond schreef: ↑30 jan 2024, 16:29 Die oefeningen in zelfbeheersing,impulscontrole zijn erg moeilijk voor Bertus
Maar dat is ook een beetje wat ik doe met het stilstaan bij trekken ,hem eerst laten rustig worden en dan gaan we kijken
Vaak lukt dat niet hoor en staat hij wel op 1 plek maar staat dan ongeduldig te trappelen of mopperen

Ik merk ook dat hij bij het naast lopen aan de riem gefrustreerd is . Hij trekt niet maar gaat dan blaadjes van de heg af bijten of lopen hijgen

Ja, als hij het moeilijk vindt om zich te beheersen, is het logisch dat je dat ook merkt bij het meelopen aan de riem.
Mijn ervaring met Amy is dus dat het heel erg loont om aan die zelfbeheersing te werken in het algemeen, dus met leuke oefeningetjes specifiek daarvoor (als je zoekt op impulscontrole vind je denk ik wel genoeg suggesties) en dat dat automatisch ook doorwerkt in het lopen aan de riem en andere dingen waarbij een gebrek aan zelfbeheersing een rol spelen.
En écht werken vanuit rust. Amy kan bijvoorbeeld supernetjes blijven, dat commando doorbreekt ze nooit, maar dan is ze nog niet rustig, al haar spieren zijn dan aangespannen en op het moment dat ze vrij krijgt, spat die spanning eruit. Dat vind ik dus niet genoeg, ik wil eerst echt iets van ontspanning zien (eerst een beetje en dan steeds iets meer) voordat er wat gaat gebeuren.
Zoek- en speurspelletjes hebben bij haar ook veel geholpen om die ontspanning er meer in te krijgen en haar uit de modus te krijgen van het constant zoeken naar beestjes. Want met die intentie stapte ze vroeger al de deur uit. Maar dat kan ook opgaan voor loopse teven en allerlei andere geuren natuurlijk

Er zijn ook zo veel verschillen tussen honden - hun karakter en motivaties - dat dé manier om aan het niet trekken te werken volgens mij ook niet bestaat.

Mijn collies hebben nooit getrokken. Niet omdat ze meer training hebben gehad op dat gebied, maar ze doen het gewoon uit zichzelf eigenlijk niet. Ik heb er dus ook nooit specifiek aandacht aan hoeven te besteden.
Arlo (de galgomix) is ook helemaal geen trekkerd, behalve als hij opeens iets ziet bewegen, maar dat is dan even in een reflex een paar passen vooruit stuiven, hij blijft nooit in de riem hangen of zo.

Amy daarentegen (vroeger)... Wij gaan sowieso best wel met militaire discipline de deur uit, omdat dat toen ik nog in NL woonde in een kleine, smalle gang moest gebeuren en dat werd een grote chaos als daar vier honden druk deden. Dus allemaal netjes en rustig zitten, tuigen en/of riemen omdoen, blijven zitten tot ik de naam zeg en dan mogen ze de deur uit stappen, één voor één bij het noemen van de naam. Dat kan Amy allemaal fantastisch, maar één stap buiten de deur en luchtjes in de neus en ze is binnen een fractie van een seconde van superkalm naar heel erg opgewonden. Ook in de wijk, want daar zaten vogels, egels, marters, muizen, ratten... Bij haar heb ik vooral heel erg veel gewerkt aan zelfbeheersing, dat hielp beter tegen trekken (vanuit opwinding, en ook omdat ze altijd snel-snel de hele omgeving uit wil kammen) dan specifiek werken aan dat trekken zelf. Ik kan altijd wel heel makkelijk contact met haar houden, ze kan prima multitasken en tegelijk met mij en met de omgeving bezig zijn. Maar doordat ze nu zelf beter haar opwinding en soms frustratie onder controle kan houden, en ik haar heb geleerd te gaan zitten als ze iets heel graag wil (dus ook: ergens heel graag naartoe wil), is het trekken aan de lijn voor 99% verleden tijd.
Wat betreft haar jachtpassie heb ik gewerkt met Look at that, waarbij de hond het zelf bij jou komt melden als ze wat gespot hebben. Het heeft bij haar heel erg goed gewerkt, vooral omdat het iets is wat ze heel zelfstandig uit kan voeren, waarbij zij zelf echt inbreng heeft. Dat maakt haar veel gemotiveerder dan in een strak keurslijf moeten lopen.

Taartje, een volle podenca, trok dan weer totáál niet aan de lijn. Die was superkalm en gematigd en had weinig jachtpassie. Ze had zo goed als geen oog voor mij tijdens het wandelen hoor, ze liep alleen met haar neus aan de grond, maar trok daarbij nooit en was wel volgzaam: als ik een andere kant op ging, vond ze dat ook allemaal prima.

Amoz was een huskykruising en heeft een periode gehad dat hij trok, vooral als hij buiten een kat zag of had gezien (dan bleef hij in die opwinding hangen). Of als hij eigenlijk wilde rennen en veel energie had. Door hem altijd pas los te laten als hij rustig was en eerst rustig ging zitten, soms eerst met hem te gaan fietsen bij veel energie en door bij katten ook met Look at that te werken, was dat trekken bij hem gelukkig best snel verleden tijd.