Ik zou er net als de meeste bovenstaande posters niets mee doen. De nuances van wat er wel en niet bedoeld wordt met grommen, worden doorgaans door andere honden veel beter begrepen dan door ons, dus zolang andere honden het negeren en er totaal geen aanstoot aan nemen, zou ik die reactie volgen. Vaak wordt er helemaal niet zo veel mee bedoeld en het is wat mij betreft gewoon nette communicatie. Ik zou zelf op die leeftijd ook niet gaan belonen voor stil zijn of afleiden bij grommen; laat haar maar zelf in haar tempo tot het besef komen dat het allemaal niet zo spannend is, dan gaat dat grommen ook vanzelf over. Want met het grommen zelf is in mijn ogen niets mis, ik zou niet de indruk willen wekken dat ik niet wil dat ze op een natuurlijke manier communiceert (door dat te doorbreken of haar te belonen als ze het niet doet).
Uiteraard zou ik het anders aanpakken bij een hond die wat ouder was en/of een serieus gespannen of angstige lichaamstaal liet zien of in een situatie waarin de andere hond vervelend gedrag vertoont, dan zou ik het zien als een signaal om meer afstand te nemen.
Nanna schreef: ↑05 jun 2024, 22:03
Mijn Rozi doet het ook altijd. Al zo lang ik haar heb. Grommen op niks af. Ik hoor het niet eens meer
Ga je op de bank zitten waar zij ook op zit? Grommen. Wil een andere hond langs een kleedje waar zij opligt? Grommen. Passeren we een andere hond? Grommen.
En nooit is er ook maar een hond die er op reageert, hahaha. Het is gewoon een rare tic, een gewoonte.
Prima hoor. Grom jij maar.
Amy heeft dat ook als zij ergens rustig ligt en er komt een andere hond aan die erbij wil komen liggen. Dan geeft ze vaak een soort gromblaf. Er is hier inderdaad ook nooit een hond die daarop reageert, zelfs puppy-Fayah snapte meteen dat het niets te betekenen had, en Amy heeft er vervolgens ook helemaal geen probleem mee als die hond dan toch gewoon bij haar komt liggen.
Ik interpreteer het altijd maar als iets als: 'doe je wel een beetje rustig, ik lig hier lekker te relaxen'.
