Er zijn bange galgo's, helemaal niet-bange galgo's en alles er tussenin. Ook de mate van jachtinstinct verschilt behoorlijk.
Mijn galgokruising Arlo heeft wel wat jachtinstinct, maar dat is gemakkelijk te managen, want hij gaat alleen als hij iets snel ziet bewegen en meestal kan ik hem na de eerste paar meters achtervolging gewoon terugroepen. Dan is het ook meteen weer klaar, hij gaat niet op zoek naar beestjes, het is alweer uit zijn systeem als het uit zicht is en hij luistert heel goed. Veel makkelijker op dat gebied dan mijn podencokruising
Arlo kan ook prima loslopen, maar dan wel alleen op plekken die ver weg zijn van een weg, want hij neemt wel veel ruimte met als een gek in het rond sjezen. Dat houdt hij makkelijk een hele wandeling van 1,5 - 2 uur vol overigens, hij heeft véél energie (maar dat is niet heel typisch voor een galgo).
Rennen en spelen zijn echt zijn lust en zijn leven. Ik ben heel blij dat ik hier een grote, goed omheinde tuin heb waar hij naar hartenlust kan rennen, want toen hij hier kwam was hij érg bang en ik kon hem pas na ruim een halfjaar bij mij voor het eerst loslaten (op een heel overzichtelijke plek waar ik vreemde mensen van heinde en verre kon zien aankomen). Hij had dat rennen en spelen in de tuin echt wel nodig om zijn energie kwijt te kunnen en af en toe de stress eruit te rennen.
Arlo ging meteen vanaf het begin af aan prima met mijn katten om, daar vertrouw ik hem volledig mee. Maar niet met vreemde katten buiten die wegrennen (als ze stilzitten zou het denk ik geen probleem zijn) en ook niet met alle andere kleine dieren die hij in de verte ziet rennen, inclusief kleine hondjes. Ik denk dat hij in huis wel met kleine hondjes zou kunnen, maar ik moet hem wel begeleiden, want hij speelt heel lomp. Toen Fayah hier kwam als pup, moest ik daar in het begin ook erg op letten. Op den duur leerde hij zelf zijn spel wat te matigen en was zij groot genoeg om wat meer fysiek tegenwicht te kunnen bieden.
Voor Arlo zou het niets zijn om als enige hond te leven. Dat heeft ook veel te maken met dat hij hier als heel bange hond kwam en de steun en het voorbeeld van de andere honden echt nodig had. Hij is ook wel echt heel gek op andere honden, elke hond ziet hij als zijn nieuwste beste vriend. Maar er zijn zeker wel galgo's die niet per se met andere honden samen hoeven te leven.
Als ik een galgo zocht, zou ik zelf eerst kijken bij Galgos del sol of bij Greyhounds in Need Nederland (bemiddelen allerlei soorten windhonden en ook lurchers). Terrenito Asos heeft ook vaak behoorlijk wat galgo's (Arlo komt ook uit dat asiel). Dit zijn wel stichtingen/asielen die betrouwbare informatie geven over de honden en grondig te werk gaan.
Er is 1 resultaat gevonden
- 28 jun 2024, 14:52
- Forum: Gedrag & Opvoeding
- Onderwerp: Windhonden
- Reacties: 20
- Weergaves: 2186