Een Hondenleven

pioenroos schreef: ↑29 aug 2024, 12:15

Diana schreef: ↑29 aug 2024, 10:01 Amy heeft dat ook en zij zoekt dat ook op, zij kiest van nature voor het avontuur en de spanning en niet voor de rust, ze is een beetje een adrenalinejunkie. Wandelingen waarbij zij 100% geen enkele spanning opbouwt, zijn eigenlijk onmogelijk (die spanning loopt al flink op als ze een vogel spot of een beestje ruikt).

Danu heeft het dan niet met jagen maar is precies ook zo'n adrealinejunkie. Als ze mag kiezen hoe we wandelen wil ze naar het winkelcentrum om zichzelf dan op te gaan naaien over vreemde mensen en onbekende honden
Thuis ontspant ze snel maar tijdens de wandeling heb ik nog niks echt gevonden als acceptabele uitlaatklep. Zelf blaft ze graag in het wilde weg maar ik kan me daar niet helemaal in vinden Snuffelen doet ze niet zo graag, geen tijd voor want er is nog zoveel te beleven

EchoMira schreef: ↑29 aug 2024, 10:27 Het maakt weinig uit. De moderne maatschappij is gewoon voor elke hond meer dan hij aankan en het enige wat het mogelijk maakt om toch met je hond alles te kunnen doen is dat je hem als baas er doorheen leidt.

Ik realiseer me dat ook steeds meer bij Danu. Ze merkt álles op en heeft óveral een mening over. Haar 'mening' ombuigen lukt niet. Haar streng vertellen dat ja, die hond of mens is stom maar we lopen er wél met je bek dicht langs en daarna doen we weer wat leuks, werkt wél.

Ja, hier werkt dat ook goed om die opwinding te voorkomen. 'Nee, we gaan niet jagen, doorlopen jij.' Dus bij gedrag waarbij de hond ook in staat is om een andere keuze te maken (bij gedrag dat voortkomt uit angst is het bijvoorbeeld lang niet altijd haalbaar, natuurlijk geheel afhankelijk van de mate van angst). Ik laat dat niet maar allemaal aan de hond over, want niet al mijn honden maken dan uit zichzelf de keuze die ik wenselijk vind of zijn daar op een andere manier in te sturen dan door ze simpelweg op te dragen wat ze wél moeten doen. Dus sturen naar het gewenste gedrag en dat vervolgens belonen en natuurlijk herhalen, herhalen, herhalen, werkt hier in dergelijke situaties ook het beste.
Maar bij Amoz' angst voor vreemde mensen in het begin was ik ook sturend. Hij moest altijd aan de andere kant gaan lopen als we iemand passeerden bijvoorbeeld, zodat ik tussen hem en de ander in liep/stond. Dat werd echt binnen een paar dagen een gewoonte, waar hij natuurlijk alleen maar baat bij had. En waardoor hij al snel helemaal geen reactie meer vertoonde als we mensen buiten tegenkwamen, omdat hij had ervaren dat ik er wel voor zorgde dat die niet bij hem in de buurt konden komen. Een hond moet dan wel bereikbaar genoeg zijn en niet in blinde paniek alle kanten op schieten, want dan valt er weinig te sturen.

Smoushond schreef: ↑29 aug 2024, 07:56 Ik ken trouwens een hond die ook erg op mensen en honden reageerde en die vrouw had een fleecekoord aan haar broek hangen en elke keer als die hond iets spannend vond mocht die hond daaraan rukken en trekken. Afreageren dus

Dat werkte erg goed ,soms ben je zo aan het trainen op rust maar lukt dat gewoon niet
Een hele wandeling van alles onderdrukken is ook niet goed lijkt me

Helemaal eens, je moet ze ook een uitlaatklep geven voor de spanning, zeker als een hond zich zojuist heeft moeten beheersen. Dat mis ik vaak een beetje bij methodes als BAT, aangezien het vaak niet lukt om echt geen enkele spanning op te bouwen. Sommige honden zijn nou eenmaal snel opgewonden en ook door stressreductie, prikkelarm wandelen en werken vanuit rust blijven het honden die snel van volledige ontspanning naar enorme opwinding kunnen gaan.
Amy heeft dat ook en zij zoekt dat ook op, zij kiest van nature voor het avontuur en de spanning en niet voor de rust, ze is een beetje een adrenalinejunkie. Wandelingen waarbij zij 100% geen enkele spanning opbouwt, zijn eigenlijk onmogelijk (die spanning loopt al flink op als ze een vogel spot of een beestje ruikt). Ze kan zich inmiddels wel heel goed beheersen, maar een uitlaatklep heeft ze dan na een tijdje wel nodig, anders gaat ze toch spanning opbouwen. Die kan ze goed laten afvloeien door even fysiek helemaal los te gaan, vooral met bijvoorbeeld een flirtpole. Dan kan ze het daarna ook weer opbrengen om ontspannen te blijven en zich te beheersen.

Smoushond schreef: ↑28 aug 2024, 13:09 Bertus ging ook achter Heavy aan

Ja, voor sommige honden werkt dat het allerbeste (of als de baas het water in gaat).

Susam schreef: ↑28 aug 2024, 12:03 maar waarom zou je eigenlijk? Als je hond niet wil zwemmen, waarom zou ie t dan moeten? Ik zag dat vroegah bij Cesar ook, ik wil dat mijn hond in het zwembad gaat, hop hond aan hoge neklijn, erin trekken en dan het succesfilmpje van voilaaaaa ut zwemt.

Ik ben zelf in de meeste gevallen helemaal niet van forceren en flooding, maar ik vind het ook fijn als mijn honden graag zwemmen. Dan hebben ze hier in Spanje ook nog een leuke zomer (zeker de collies met hun dikke vachten) We wandelen op warme dagen altijd aan het water en dan zijn ze meer in het water te vinden dan op het land. Zolang ze het water in kunnen, houden ze het ook met temperaturen van 30 graden makkelijk een uurtje vol. En als ze zwemmen, krijgen ze ook nog eens hun normale hoeveelheid beweging, maar dan meer in het water dan op het land.
Alleen Arlo heeft echt niets met water en dat laat ik zo. Pootje baden doet hij wel, maar hij heeft geen enkele interesse om er verder in te gaan, ook niet als wij dat met z'n allen wel doen. Hij heeft weinig last van de warmte, dus nou ja, prima dan.
De rest zwemt graag; Mila en Amy hebben daar geen enkele aansporing voor nodig gehad en Fayah deed het ook met wat aanmoediging (plus als pup is ze een paar keer zo het water in gesprongen).

Smoushond schreef: ↑28 aug 2024, 12:40

Susam schreef: ↑28 aug 2024, 12:03 maar waarom zou je eigenlijk? Als je hond niet wil zwemmen, waarom zou ie t dan moeten? Ik zag dat vroegah bij Cesar ook, ik wil dat mijn hond in het zwembad gaat, hop hond aan hoge neklijn, erin trekken en dan het succesfilmpje van voilaaaaa ut zwemt.

Omdat veel honden zwemmen heel erg leuk vinden als ze het eenmaal kunnen. Maar als ze nooit gedwongen worden om verder dan een beetje pootje baden te gaan dan zullen ze dat nooit zelf proberen .En dan missen ze heel veel

Mochten ze het echt niet leuk vinden dan doen ze het niet meer ,je kan een hond natuurlijk niet elke wandeling in het water gooien

De meeste honden springen niet zomaar vanzelf het water in zonder angst de eerste keer
Bertus wel

Haha, ja, Fayah ook:

Mila trouwens ook als pup, alleen dan zonder zo'n snoekduik. Die was als jonge hond al meteen gek op water en zwom ook al met 3/4 maanden.