Een Hondenleven

Ik vind het logisch dat je het laat afhangen van je hond, altijd wel een oogje in het zeil houdt en je eigen gevoel volgt. Jij kent je hond en weet waar zijn grenzen liggen, wat eventuele triggers kunnen zijn en op welk moment het verstandiger is wél in te grijpen. Bij intacte reuen is dat denk ik over het algemeen wat sneller; niet alleen afhankelijk van jouw reu, maar ook van een andere reu bijvoorbeeld.

Ik heb het bij Mila echt moeten leren, omdat ik haar soms nogal fel vond en daar dan zelf van schrok. Maar door me te realiseren dat die felheid vooral lichaamstaal en lawaai is en ze bij zo'n snauw een andere hond niet eens aanraakt, kon ik het steeds wat beter laten gaan. Ze is ook alleen zo fel als een hond niet naar haar eerste subtielere signalen luistert (strenge blik, verstrakken, daarna lip optrekken) en in de meeste gevallen luisteren andere honden daar gelukkig wel gewoon naar. Met het ouder worden kreeg ze steeds meer overwicht en sindsdien kan ze het doorgaans met zo'n strenge blik prima oplossen. Mijn andere honden kunnen dat niet, die laten zich snel overrompelen en durven dan niet echt iets terug te zeggen, dus die moet ik wat vaker in bescherming nemen.

Marc schreef: ↑15 aug 2024, 15:13 Ik laat het Guus en Bas ook nooit oplossen. Dus het hangt volledig van de hond af. Mijn doel is hierna dus wel een hond die in staat is zijn mannetje te staan maar wel met een goed karakter. Ik wil heel graag een intacte reu maar weet dat die triggeren. Dus misschien om die reden toch een middelgrote teef. We gaan zien. Ik hou wel echt van dat losse mits mijn hond bij me te roepen is en nooit veroorzaker is van gedoe. Ik was ooit super relaxed daarin.

Dus kwam er een borstelende stijfpoot dan liet ik mijn honden gewoon los. Ga maar kijken en lief zijn...en dan was het eigenlijk altijd goed. De laatste tijd laat ik Guus meer los bij reuen. Hij vindt dat echt geweldig en gaat normaal gesproken altijd goed.

Teven zijn daarin wel makkelijk ja. Maar mijn gecastreerde reuen waren en zijn net zo makkelijk als niet makkelijker. Amoz kon ik ook totaal vrij laten en die heeft in al die jaren bij mij nooit een conflict met een andere hond gehad, na zes jaar asiel in grote groepen wist hij met alle situaties wel om te gaan en andere honden heel goed in te schatten. Arlo is gewoon één en al vriendelijkheid, vrolijkheid en hoe meer zielen hoe meer vreugd, die weet niet eens wat lelijk doen is. De reuen zijn bij mij wat minder snel geërgerd door gedrag van andere honden, mijn teven hebben dat wat sneller, bijvoorbeeld bij erg opdringerig of lomp gedrag.

Mila, Fayah en Arlo mogen best veel zelf oplossen. Zij zijn ontspannen bij het ontmoeten van andere honden, zoeken nooit andere honden op om problemen te gaan maken, dus als er iets op te lossen valt, is het omdat een andere hond hén benadert en zich dan niet zo netjes gedraagt. Zij communiceren dan gewoon netjes dat ze geen prijs stellen op bepaald gedrag, zonder dat het fysiek wordt of in een conflict uitmondt. Dat vind ik prima, mits ik inschat dat de andere partij daar ook normaal mee om kan gaan. Fayah en Arlo zijn sowieso helemaal niet zo van het zelf dingen op willen lossen, die gaan alle conflicten bij voorbaat uit de weg en komen meteen achter mijn benen staan als ze niet goed weten hoe ze met een situatie om moeten gaan of als een andere hond vervelend is en niet reageert op subtiele signalen zoals wegdraaien. Mila heeft veel meer overwicht en kan het in 99% van de gevallen met een strenge blik oplossen.

Amy mag dat niet omdat zij gespannen is bij het ontmoeten van vreemde honden en dat met andere honden die gespannen, opgewonden of onzeker zijn of ambigu gedrag vertonen ervoor kan zorgen dat aan beide kanten de spanning te hoog oploopt. Ik laat haar dus alleen kennismaken met honden die rustig, zelfverzekerd en ontspannen zijn en als na de kennismaking de spanning er eenmaal af is, laat ik haar daarin ook vrij, want dan is ze super conflictvermijdend.

Ik laat mijn honden overigens nooit met z'n vieren tegelijk een vreemde hond benaderen. Als ik ze al allemaal tegelijk bij me heb en we komen een vreemde loslopende hond tegen, dan laat ik meestal Mila en Fayah wel kennismaken als ze dat willen (Mila heeft in zeker de helft van de gevallen geen interesse) en daarna Arlo, maar Amy houd ik dan aangelijnd bij me.