Een Hondenleven

Ik heb nu geen fiets, maar in Nederland fietste ik ook geregeld met Amoz en met Amy. Amoz vond het helemaal geweldig, die stond al te joelen als hij doorhad dat we gingen fietsen. Hij mocht dan ook stukjes in galop en trekken en dat vond hij echt het einde, maar ook gewoon lange stukken draven naast de fiets deed hij graag.
Voor Amy was het een fijne manier om even goed de poten te kunnen strekken, vooral op dagen dat ze niet los kon lopen. Zij keek nergens naar als ze naast de fiets rende, reageerde dan totaal niet op andere honden, katten, etc. Voor haar een perfecte manier om haar energie kwijt te raken en haar koppie leeg te maken.
Mila vond er nooit zo veel aan. Ze vond het nog wel aardig als ze los mee kon en ik haar dan onderweg veel opdrachtjes gaf, zoals om een lantaarnpaal heen rennen, wachten en weer verder rennen, ergens opspringen, etc. Maar gewoon met verstand op nul naast de fiets rennen, daar vond ze niet veel aan.