Een Hondenleven

mijke schreef: ↑19 nov 2021, 23:21 Marco is die hond waarmee je naar Miranda's uitvaart kwam toch? Die vond ik zo'n prachtige uitstraling hebben

Ja klopt, en zijn uitstraling past volledig bij zijn karakter. Ik grap wel eens dat hij een heel andere carrière had gekozen als hij zelf had mogen kiezen, namelijk die van therapiehond. Zoveel geduld en zoveel liefde voor mensen. En toch heb ik heilig respect voor hem, als je over Marco's grenzen gaat, bewust wel te verstaan, dan heb je echt een probleem. Doe je dat onbewust dan vergeeft hij je alles. Een heel bijzondere hond.

Inge O schreef: ↑18 nov 2021, 20:59

Maart schreef: ↑18 nov 2021, 20:53
Ja idd. Ze hebben gewoon nog nooit een reden gehad om mensen te wantrouwen, dus waarom zouden ze er lelijk tegen doen. Iedereen is altijd aardig tegen ze.

Dat vind ik toch wel erg naïef geformuleerd hoor, alsof alle honden die (erg) waaks zijn eerst negatieve ervaringen met mensen zouden moeten hebben?

Nou idd. Ik heb nu verschillende werklijnherders gehad.
Cento, de Duitser een heerlijk stabiele hond, de kinderen konden er alles mee. Maar als er vriendjes over de vloer kwamen en men ging lopen rennen en gillen dan moest ik hem wel echt wegsluiten.

Daarna kwam de Hollander Arrow, ik kon er niets mee, vreselijk onstabiele hond paste totaal niet bij mij en liet me op straat in de steek, is naar een collega gegaan en heeft die geleider en zijn vrouw in totaal 3x gebeten.

Toen kwam MIkey, stamboom achtergrond, Perle de Toubiere. Trok nog een kind uit de kinderwagen als deze geluid maakte, woonde 6 jaar bij ons voordat ik hem bij de kinderen kon laten die inmiddels boven mij uit gegroeid waren. is in de armen van ons alle 3 ingeslapen, inmiddels alle 3 volwassen en door hem geaccepteerd als vrienden. Dit heeft echter echt jaren geduurd.

Boedddha, stamboom werklijn mechel, brak mijn knie. Is bij een topafrichtster opgegroeid, getraind met de clicker en een superlieve meid voor haar honden. Was echter wel een hond die altijd op het randje van beheersbaarheid balanceerde, en veel prikkels dreven hem over de rand.

Marco de allerliefste diensthond die ik ooit heb gehad. vreselijk stabiel, stapelgek met alle kinderen. Ik heb serieus nog nooit een hond meegemaakt die zo voorzichtig is met kinderen. Ik woon naast een school voor moeilijk opvoedbare kinderen. Als de kinderen speelkwartier hebben als ik langsloop rent hij naar het hek, gaat er overheen hangen en laat zich plat knuffelen door de hele gillende schoolklas.

Louitje zijn zoon kan ik daar alleen maar aangelijnd langs leiden, hij wilde maar één ding, al die gillende kinderen opvreten. Hij is nu 4 jaar en wordt rustiger, hij is nu in staat ze te negeren. Louitje is hier als pup gekomen, positief getraind en draait vanaf pup mee in het huishouden, ligt as we speak heerlijk op de bank naast me te pitten. Heeft geen reden om mensen te wantrouwen, maar viel met 3 maand vol overtuiging een volwassen vent aan die aan zijn spullen zat, tenminste waarvan hij vond dat het zijn spullen waren. En nadat hij zich los had geworsteld, achtervolgde hij hem tot in de kantine om hem alsnog te pakken te nemen. Dat zat er in gebakken en nu nog steeds. Lijkt totaal niet op zijn vader maar sprekend op zijn moeder, enorm felle teef. Ik moet er werkelijk niet aan denken dat ik 2 kleine kinderen zou hebben bij puppy Louitje. Ik heb nu een kleinzoon van 1 jaar oud, geen haar op mijn hoofd die ook maar overweegt om die 2 samen te brengen. Marco geen enkel probleem, die is al uitgebreid geknuffeld.

Tuurlijk kan een herder opgroeien met kleine kinderen. Cento en Marco vertrouw(de) ik tot op het bot, geen enkel probleem. De rest die ik hier heb gehad geen van allen, en die hadden echt niet allemaal een reden om mensen te wantrouwen. Sterker nog, Marco eigenlijk wel, die heeft wel t 1 en ander meegemaakt voordat hij bij mij kwam. En dat is nog steeds de liefste mechelaar die ik ken. Herders zijn geen monsters, zeker niet, maar werklijnherders als gezinshond en kleine kinderen in huis, ik zou het echt niemand aanraden.

Ik zou persoonlijk liever een jaar langer wachten op een pup van de vrolijke Hollander dan 1 uit KNPV-werklijnen.
Je mag me per PB de naam van de vader en vooral waar deze werkzaam is bij de politie sturen, kijk ik even of ik de hond en/of geleider ken.

Persoonlijk vind ik de KNPV Hollander geen prettige hond, ja ik weet het zijn Mechels met streepjes, of Blonde Hollanders, maar ik vind ze over het algemeen stugger dan de Mechel. Ik heb er ooit 1 gehad, ik vond het niks, wat een onstabiel beest.

Ik roep al jaren dat ik kinderen en honden geen uitdaging vind, ik heb altijd 2 honden of meer gehad vanaf dat mijn eerste geboren werd. Dat was toen een kinderhatende Mastiff en een JRT van een half jaar, ik vond het geen enkele moeite.
Ook nadat 1 van mijn jongens in zijn gezicht was gebeten door Budkes, de Bullmastiff, met 6 hechtingen tot gevolg bleven we hier relaxed in de honden zitten.

Ik heb diensthonden vanaf dat de jongste 6 jaar oud was, begonnen met een Duitser, gevolgd door de Hollander en daarna tig Mechels,.
Ik zou nooit een KNPV gefokte Hollander in huis nemen in mijn gezin met jonge kinderen.
Toen ik nog instructie gaf op de kynologen club, was er geen werklijn herder die bleef als gezinshond in het gezin dat er mee begon op puppycursus. Want ze beten in de kinderen of in de vriendjes van de kinderen, allemaal gingen ze uiteindelijk naar een KNPVer. Puppy's bijten, allemaal en dat weten we ook allemaal. Werklijn pups bijten echter altijd en stoppen nooit. Elke beweging triggert ze. Ze staan continu aan. Ze volgen alles, ze staan nooit uit. Pacmans 2.0.

Als ik alleen thuis ben is het een oase van rust. Dan slaapt alles of ligt relaxed van zich af te kijken. Zodra zoonlief ook thuis is veranderd het al. En dan zijn we nog maar met 2 volwassenen. Praat 1 van ons iets drukker, hoppa, Louitje de jongste mechel, die inmiddels ook al 4 is, springt van de stoel, waar, wat hoe, wat is er aan de hand, wat moet ik doen. Als iemand op staat om naar het toilet te gaan, naar de keuken of een lamp aan te doen, mijnheer staat weer aan, wat wat wat. Als zoonlief me een knuffel geeft moeten we eerst even kijken waar Louitje zich bevindt, want anders hang ie hem maar zo in de broek. Altijd alert zijn en zodra er andere mensen in huis komen sluit ik hem weg. Gaan ze in de kennel of in het speciaal gebouwde hok in de kamer van 1,60x80x80.

Ik moet er niet aan denken om er 1 in huis te hebben met kleine kinderen over de vloer, continue opletten, en als het dan met de eigen kinderen goed gaat moet je weer opnieuw bij elk nieuw vriendje de boel inregelen. Gaat het goed gaat het niet goed....tikkertje spelen in huis of tuin, een rampscenario voor een jonge werklijn mechel/Hollander. Dus mijn advies doe het niet.

Dat gezegd hebbende, als je het persé wel wilt zet een kennel in de tuin. Wacht tot de jongste naar school is en besteed al je aandacht aan de hond als ze op school zitten. Zet je hond in de kennel als ze thuis zijn maar vooral als ze vriendjes en vriendinnetjes over de vloer hebben. Voor het plezier van je kinderen en van je hond. Je zult je kinderen enorm moeten beperken in bewegen en in lawaai maken anders. En je zult je hond steeds weer moeten corrigeren in zijn natuurlijk gedrag.

Je gaf zelf al aan dat je geen 16 jaar tegen een hond aan wilt kijken die je niet moet, dan zou ik met een gerust hart bij de vrolijke Hollander of andere goede stamboom showlijn fokker gaan informeren. Dan maar iets langer wachten voor 16 jaar plezier.
En als je wat meer weet van de vader van het nest dat je op het oog hebt, PB gerust als ik wat voor je kan doen.