Ik pak dit stukje er even uit. Als je alles op een juiste manier ontwijkt wordt het geen dingetje maar een gewoonte en daar moet je volgens mij naar toe. Ik wil niet dat mijn honden contact maken met andere honden. Dus als ik andere honden zie roep ik ze bij me geef ze een voertje, lijn ze aan en loop door. We gaan met onszelf bezig, niet met de wereld om ons heen. Als andere mensen dat niet door hebben vraag ik ze eerst vriendelijk doch daarna dringend hun honden bij zich te houden. Punt is wel dat ik dit al mijn hele leven doe, met al mijn honden vanaf pup. Dus zij beslissen nooit of ze willen of kunnen spelen. Dat startpunt ligt altijd bij mij. En dat mogen ze pas als ze 100% weten dat zij daar niet de regie over hebben. Dan krijgen ze heel specifiek toestemming van mij dat ze mogen spelen. Dat wordt nooit een ding, dat wordt een gewoonte. En gebeurd daardoor ook in alle rust.Ipanema schreef: ↑14 dec 2021, 05:17
Ik snap dat jij, en vele anderen met je - @Tamara, @Inge O, @Hylos, @Tineke - vooral aanraden hem geen contact meer te laten maken met andere honden, maar ik heb niet het idee dat dat helpt. Als we alles actief gaan ontwijken maak je er net zo'n ding van en wordt het iets om nog meer op te focussen. Wanneer we bijvoorbeeld een aantal keer een grote, volle reu tegenkomen die hem besnuffelt en daarna zijn weg verderzet, heb ik het idee dat hij net minder ook op jonge reuen aast, omdat hij zich geen stoere vent meer voelt of zo ? Ik weet niet goed hoe ik het moet uitleggen. Ik vond het altijd vergelijkbaar met hoe @Diana omschreef dat Mila net nood had aan "geen ding" maken van iets, omdat het anders alleen maar erger werd.
Het idee dat een rustige grote volle reu hem iets moet leren vind ik een slecht idee, want je hebt namelijk geen enkele controle over die situatie. Als het uitmondt in een stress situaties voor je hond dan zal hij die stress op 1 of andere manier weer moeten verwerken en het is geen positieve situatie. Ik zou dit gewoon voorkomen.
Ik zie ook niet hoe de relatie tot de ene vreemde hond met een zelfverzekerd karakter de relatie tot een ander vreemde hond met een tegenovergesteld karakter kan beïnvloeden. Alsof jouw reu geen enkel inschattingsvermogen bezit maar daarin blanco is. En iedere keer dat zo'n ontmoeting niet goed afloopt voor hem ben je weer terug bij af.
En het puntje onzekerheid vind ik niet helemaal stroken met dat hij zich niet achter je laat dwingen en niet wil accepteren dat jij er tussen gaat staan. Bij een onzekere hond zie ik wel dat ze uitvallen en blijven uitkafferen vanuit/vanachter de veilige benen van de baas maar toch graag weer de bescherming op zoeken. Iedere keer er even voor en dan weer terug. Zoals jij het omschrijft en ik het lees vind ik dat niet passen bij onzekerheid, maar ik was er uiteraard niet bij.
Maar wat ik dus zou doen is wél contact met andere honden vermijden en zelf met hem bezig gaan. Als dat betekend even niet meer naar het strand, want daar valt niet te vermijden, dan ging ik niet meer naar het strand, of 's ochtends om 5 uur. Als dat betekend aan de fiets in gebieden waar minmaal honden komen dan werd dat mijn route.
Totdat ik zeker weet dat ik weer de regie heb en hij daardoor rust en zekerheid.