Een Hondenleven

Dankjulliewel allemaal. Dinsdagavond gaan we weer naar huis, ik zie wel op tegen de thuiskomst.

Dankjulliewel allemaal voor de lieve woorden. Dat biedt wel enige troost.

Dankjulliewel. Het is zo onwerkelijk. En ook voor mijn vrienden. Hun kinderen zijn stapel op dieren en hadden zich enorm verheugd op een week met Bennie. De jongste dochter had afgelopen nacht ook niet geslapen. Vriendin was ook erg overstuur. Ik heb haar verzekerd dat ze hier helemaal niets aan kunnen doen en juist alles uit de kast hebben getrokken om Bennie te redden, maar ik snap dat dit vreselijk is voor hun.

Deze week ging ik met mijn 2 zoons, hun vriendinnen en mijn kleinzoon een week op vliegvakantie. Samen hebben we 6 honden die ondergebracht moeten worden. Daarom gaan we eigenlijk nooit samen. Maar afgelopen jaar is mijn geliefde vader en hun geliefde opa overleden en van zijn erfenis wilden we samen iets leuks gaan doen.
Iedereen is druk met werk, studie etc. dus gewoon even samen leuke dingen doen.
Bennie, de bassethound van mijn oudste zoon kon logeren bij vrienden van mij. Een gezin met 3 kinderen en een voetbalveld grote tuin. Dinsdagavond vertrokken we, woensdag kregen we schattige foto's van Bennie tussen de kinderen op de bank en samen met de katten.
Woensdagavond werden we gebeld. Bennie had een maagkanteling gehad en was met spoed geopereerd. Hij was weer bij en at en had ontlasting. Zoonlief en schoondochter in tranen maar de vooruitzichten waren goed. Donderdag morgen kregen we bericht dat hij achteruitging. Lage bloeddruk, suiker, eiwitten, hartslag en ondertemperatuur. Hij moest naar de IC maar was niet stabiel genoeg om te vervoeren. Donderdagmiddag kregen we bericht dat hij opknapte en vervoerd kon worden, maar niet naar de IC in Ommen, de Kompaan, maar naar de 2e lijnskliniek in Oldenzaal omdat er allerlei troep in zijn maag was gevonden die ze er niet met een sonde uit kregen en hij dus wederom geopereerd moest worden. Uiteraard toestemming gegeven vanaf hier en Bennie werd, zodra hij vervoerd kon worden, door mijn vriendin naar Oldenzaal gebracht. Daar bleek zijn milt heel erg opgezet te zijn en zijn eiwitten nog steeds erg laag..maar zijn suiker was goed en hij zat weer rechtop. Dus ze gingen opereren. 2 en een half uur later werden we gebeld dat zijn dunne darm was afgestorven, de galblaas er niet goed uitzag, zijn milt heel erg vergroot was en de alvleesklier ook niet in orde. De DA zei letterlijk ik wil echt elke hond redden maar dit wil ik geen hond aandoen, ondanks zijn jonge leeftijd. In en in verdrietig hebben we telefonisch toestemming gegeven om Bennie te laten gaan. De allerliefste grote vriendelijke bassethound die ik ooit heb gekend. Hij mocht maar 20 maand oud worden.
En nu zitten we hier in, mijn broer en mijn vriendin hebben er voor gezorgd dat we woensdag als we thuiskomen nog afscheid van hem kunnen nemen.
We proberen nog zoveel mogelijk te genieten, maar iedere keer als ik mijn ogen dicht doe zie ik Bennie met zijn blauwe knuffel. We waren er van overtuigd dat Bennie samen met kleinzoon Mailo zou opgroeien. Even oud en dikke maatjes. Zo onwerkelijk en verdrietig. [emoji22]

Verstuurd vanaf mijn SM-A530F met Tapatalk