Hij loopt altijd een meter of 10 tot 30 voor me, en laat zich ook niet lokken. In de stad ben ik wel eens BOA's tegen gekomen die dan om zich heen gingen staan kijken van wie die hond was en dan deed ik net of ik gek was, haha, gaven ze het vanzelf op. Door de manier waarop hij loopt, zelfverzekerd, totale rust is er nog nooit iemand geweest die dacht dat hij verdwaald was. Perry is ook echt een ongelukkig hondje aan de riem. Op plekken waar het echt moet is het echt zuchten en steunen en verwijtend kijken.
Al mijn andere honden kunnen ook los, op veel plekken maar niet overal. Marco zou in principe overal los kunnen maar is zo gek op kinderen dat hij daar naar toe moet, puur om te knuffelen en uiterst voorzichtig, maar ja het gemiddelde kind en de ouders ook schrikken zich de rambam van een Mechelse Herder van 36 kilo die je peuter van 3 wil knuffelen en dat snap ik helemaal. De meeste honden negeert hij ook, maar sommige vindt hij dan toch interessant en dan moet hij die even besnuffelen, ook als ik zeg van niet.
Louitje kan buiten de bebouwde kom los. Hij luisterd goed, beter dan Marco en Perry, maar dat moet ook omdat hij niet betrouwbaar is. Dus loop ik lekker in de natuur en kom ik af en toe mensen tegen dan mag hij lekker los, roep hem op tijd bij me, laat hem even zitten, snoepje erin en weer door. Op plekken waar het te druk is gaat hij aan de Flex voor mijn eigen gemoedsrust.
Frank kan goed los, ze luisterd goed en blijft in de buurt. Het enige is dat ze angstig kan zijn voor grote honden en als ze dan niet bij me kan komen slaat ze op de vlucht, wel naar huis maar ja vanuit het buitengebied is dat wel 2 drukke wegen oversteken. 1x gebeurd door een klootzak van een vent die zijn Labrador blaffend Frankie liet opjagen en weigerde om te stoppen om zijn hond bij zich te roepen. Mijnheer was namelijk aan het hardlopen. Het treurige van het verhaal was dat zijn hond niet langs mijn herders durfde, dus ik ging met de groten in de bosjes staan zodat zijn hond verder durfde waarna hij nadat hij gepasseerd was Frank in het vizier kreeg en op ging jagen. Frank kon niet meer bij mij komen, raakte in paniek en sloeg op de vlucht. En die eikel verdomde het dus om te stoppen.
TerrorHerbert kan al best goed los. Hij luistert goed naar hier, maar ik moet wel op tijd zijn en hij moet niet al een uitdaging op het oog hebben. Hij gaat dus alleen los op veilige overzichtelijke plekken. Maar hij moet ook nog een jaar worden. Ik heb alle vertrouwen in hem dat het goed komt. Geen van allen zijn weglopers gelukkig. En dat scheelt echt in je vertrouwen.
Alle honden gaan als pup bij mij direct los vanaf de eerste dag dat ik ze heb. Ook in de stad, dan zijn ze nog echt zwaan Kleef aan. De ene gaat eerder vast dan de ander, afhankelijk van hun karakter, maar vanaf een maand of 4 gaan ze allemaal vast in onveilig gebied.
Het verstoppen werkt overigens niet bij alle honden of pups. Mijn Mastiff Bill heeft zijn hele leven los gelopen, zelfs in hartje Utrecht op Koninginnedag, maar die interesseerde het echt geen bal als je je verstopte. Hij liep gewoon door en wachtte alleen als er een kruisend pad of weg was. Wachtte gewoon stoïcijns tot je weer in beeld kwam
