Bij Herbert mijn laatste aanwinst had ik eerste keus reuen. Kon kiezen uit 3. Ik had al direct bijna vanaf het begin 2 favorieten. En ik had gezegd dat ik pas koos op het eind vlak voordat ze het nest mochten verlaten. Maar haha geen schijn van kans, zelfs de fokker zei na 4 weken al steeds "die van jou" als hij het over Herbert had, dan zei ik hoho ik moet nog kiezen. Maar Herbert was niet bij me weg te slaan.
Terwijl ik zijn broertje mooier vond om te zien. Qua karakter past hij me ook als een handschoen. Zijn broertje zie ik nog regelmatig en vind ik nog steeds bloedmooi maar past qua karakter ook een stuk minder goed bij ons. Perry koos heel duidelijk voor ons, zelfs boven zijn fokkers toen die hem kwamen brengen, maar die zag ik vanaf zijn geboorte bijna elke dag.
Louitje koos ik ook op gevoel, op zijn uitstraling. Hij was direct mijn nummer 1 van 4 reuen. Bij hem had ik de mazzel dat ik nog 3 weken extra tijd kreeg, ik kreeg zijn broertje er tijdelijk bij. Toen heb ik de balans rustig op kunnen maken welke pup het meest geschikt was voormij als diensthond en dat bleef hij. Terwijl ik de ander weer veel mooier vond om te zien en echt vreselijk lief was.
Ik vind het moeilijk om te omschrijven, het is een klik, een gevoel, zo van jij bent het.
