Een Hondenleven

ranetje schreef: ↑16 okt 2024, 22:00

Budkes schreef: ↑16 okt 2024, 18:38 Geluksmomentje na het werk.
Lekker zonnetje dus snel met de mannen op pad.
En dan optimaal genieten van de fitheid van Perry, op 3 weken na 15 en een half jaar oud. Kijk hem gaan.
Op de achtergrond zie je mijn andere senior Marco, 13 jaar, die op de valreep nog even het kanaal in duikt.
Wat een rijkdom.

Wat loopt Perry nog geweldig mooi, die lijkt super in conditie te zijn.

Even zwemmen moet kunnen toch?

Mo-yi schreef: ↑16 okt 2024, 18:53

Budkes schreef: ↑16 okt 2024, 18:38 Geluksmomentje na het werk.
Lekker zonnetje dus snel met de mannen op pad.
En dan optimaal genieten van de fitheid van Perry, op 3 weken na 15 en een half jaar oud. Kijk hem gaan.
Op de achtergrond zie je mijn andere senior Marco, 13 jaar, die op de valreep nog even het kanaal in duikt.
Wat een rijkdom.

ja stopt u maar, t kind mot even zwemmen

Maart schreef: ↑11 okt 2024, 11:21 Ach, Kjerro, de DH waar ik zoveel mee getraind heb, waar ik mijn 1ste WK mee heb gespeeld, kampioenschappen mee heb bespeeld,... is vandaag ingeslapen. Dat doet toch een beetje pijn, het was hét duo samen met Runar enige jaren geleden natuurlijk.
Hij heeft een prachtleeftijd gehaald natuurlijk, in januari zou hij 14 geworden zijn dus formidabele leeftijd voor zijn ras & afgelegde parcours.

Mo-yi schreef: ↑17 sep 2024, 22:14

Budkes schreef: ↑17 sep 2024, 22:10 Net terug van vakantie. 4000 km door Noorwegen gereden met de camper. Perry was gewoon weer mee. Hij is nu 15 jaar en 4 maand. Deze reis was wel pittig voor hem. Ik merkte nu voor het eerst dat hem uit de dagelijkse routine halen moeilijker wordt. Af en toe was hij echt even de draad kwijt.
En hij is elke week wel een dag echt minder geweest, niet willen eten, misselijk en diaree. Ik werd daar wel echt verdrietig van. Het drukt je zo met de neus op de feiten dat hij echt naar het einde toe kruipt. Ondanks het warme weer was hij af en toe ook rillerig, dus hij heeft een mooie Noorse trui gekregen.



Zaterdag zijn we thuis gekomen en hij is weer helemaal het mannetje. Galoppeert weer voor de scootmobiel uit als een jonge knul. Dat ik op vakantie niet heel veel met ze kon lopen heeft misschien ook wel meegespeeld, maar ik word er echt weer blij van. Ik twijfel dan toch wel vaak, is het nog leuk voor hem, heeft hij nog kwaliteit van leven, maar nu zie ik hem weer opbloeien en 6/7 km meedraven en dan weet ik het eind is er nog niet. Gelukkig.

Marco is niet meegeweest. Vorig jaar op mijn trip naar Ierland, Engeland en Wales was al duidelijk dat hij niet echt genoot van het reizen. Hij heeft gelogeerd bij vrienden van mij waar hij zijn 13e verjaardag heeft gevierd met mandarijntjes.

Staat m goed die trui
Ik kan me zo voorstellen, de momenten dat je denkt; zou t nu dan rap gaan? en dan de enorme opluchting als je ze weer voor je uit ziet rennen.