Een Hondenleven

Tosca en Charlie zijn beide niet zo heel sociaal. Tosca vindt mensen nog wel leuk, maar is geen knuffelkont bij vreemden. Ook met andere honden heeft ze niet zo gek veel, uit onzekerheid en sociale onhandigheid.

Charlie houdt niet echt van mensen, als een vreemde naar hem kijkt, blaft hij al. Het grappige is dat hij wel bij de mensen in de buurt gaat zitten die hem compleet negeren, daar kan hij zich dan helemaal tegenaan nestelen. Hij heeft het niet zo op reuen, maar teven vindt hij wel leuk, zeker herderteven, maar ook pups en onzekere honden.

Ze gaan geregeld naar de opvang om onder begeleiding te spelen en te socialiseren en daar wordt Charlie nog weleens ingezet bij extreem bange honden die niets van andere honden willen weten en hij krijgt ze met zijn gekke sprongetjes en geluidjes dan wel aan het spelen, iets wat ik totaal niet had verwacht. Tosca is daar wat meer op zichzelf, het is een ruwe speler en daar is niet iedereen van gediend, dus die trekt dan d'r eigen plan met rondjes rennen, snuffelen en op de deurmat slapen.