Een Hondenleven

Droef en ik kunnen elkaars gedachten lezen, hij is een soort verlengde van mezelf. Ik verbaas me er soms nog over. Die hond zit echt diep.
Na Maylo had ik niet verwacht weer zo'n band te kunnen hebben maar na een paar weken was het wel duidelijk geloof ik en kon ik er zelf ook niet meer omheen. Wel merk ik dat ik soms wel eens een soort angst heb, wat als Droef er niet meer is? Hij wordt dit jaar 8 en realistisch gezien is het streven dat hij gewoon 10 jaar moet worden, liever ouder maar dat is dus niet realistisch.

Roderick zou ook wel zo'n type kunnen worden, die is nu flink aan het puberen maar begint me ook wel aardig goed te begrijpen en ik hem ook.

Ik trek dus vooral heel erg naar de reuen en minder naar de teven die ik heb gehad en nog heb. Izzy is me heel dierbaar maar zit minder diep, die hangt vooral aan de baas.