Een Hondenleven

Boris, 14 jaar, heeft eind november voor het eerst een injectie gehad. Hij kreeg steeds meer moeite met poepen, was zelden vrolijk meer en plaste als een teefje, terwijl hij met 12 weken al zijn poot optilde. Hij is weer helemaal zijn oude zelf. Hij danst weer, poept veel gemakkelijker en zelfs bij de grote plas tilt hij meestal zijn poot de hele tijd omhoog (hij liet hem daarvoor al vaak tijdens het plassen zakken). Hij is weer een blij hondje.

Eerder stond hij op Rimadyl, maar daar bleek hij enorm jeuk op te krijgen na een paar maanden. Dat was dusdanig heftig geworden dat hij vanwege jeukklachten tegen het inslapen aan zat. Toen dat eraf ging, ging het twee weken goed en daarna begon de pijn langzaam weer op te bouwen, totdat hij op dat vlak bijna inslaapwaardig raakte. Nu dus weer goed.

Het blijft een hondje van alledag, maar zoals het nu gaat, zou hij rustig nog een paar maandjes mee moeten gaan of zelfs nog langer.

Hij heeft overigens artrose bij zijn achterhand+heup en spondylose in de rug (2 grote haken die naar de organen wijzen), daarnaast heeft hij een flinke hartruis, maar geen hartfalen zover de arts op de rontgenfoto kon inschatten. Door zijn allergieën en intoleranties is behandelen heel lastig.