Een Hondenleven

Ik ben wel van de snoepjesbrigade. Maar meng het snoepgoed wel met brokken en gedroogd vlees, dus echte voeding. Dat zie je echter niet als ik ruimschoots aan het belonen ben, je ziet enkel de hand die er steeds wat instopt, al dan niet na klik. En dat haal ik inderdaad van de gewone maaltijden af indien de hond niet zwaarder hoeft. Meestal moesten de poedels echter aankomen, dus dan was het extra, als ze tenminste hun volledige maal wilde eten na een flinke trainingsdag.

Alleen de voorlaatste met Noa en de Wobbler was ze een periode iets te zwaar. Het was toen achterlijk heet, dus wandelen zat er vrijwel niet in (op vreemd terrein wandelen ging niet), dus kreeg ze ter vermaak zeer regelmatig een wobbler met brokjes, maar het natvoer liet ik gewoon doorlopen. Op haar zwaarst was ze 11.3kg i.p.v. de 10.5kg die voor haar ideaal was. Met 10.0 was ze al te mager, dus vet moet je haar vooral niet voorstellen, maar toen was ze wel wat aangekomen. De Wobbler heb ik toen flink teruggeschroeft en toen het koeler werd hebben we het wandelen weer opgebouwd, toen was het er zo af, terug naar 10.5kg.

Vlak daarna werd ze symptomatisch en was ze binnen no-time een gratenbaal van 8.5kg, maar goed, dat konden we vooraf niet weten.

Ook met de volgende hond ga ik het weer zo doen. Het is me op zich heel goed bevallen. Ook Grote Boris (Rottweiler) en Kleine Boris (schnauzer x maltezer) zijn op deze manier gevoerd en getraind en nooit te zwaar geweest, eerder aan de ranke kant.