Een Hondenleven

Nee, je vroeg het aan iemand anders die je wees op je uiterst onaangename manier van reageren. Daar verwijs ik naar. En je geeft dit gedrag vaker, niet alleen in dit topic.

Technisch gezien kan inderdaad iedere hond loslopen. Immers is dat enkel de riem eraf klippen. Of het veilig en verantwoord is, is een volgende, maar dat maakt het niet minder loslopend.

Het ging mij echter om het feit dat je loslopen als een voorwaarde (niet overbodig = nodig) neerzet om fysiek en mentaal lekker in je vel te zitten. En dat zie ik bij geen van de 5 honden die ik ondertussen heb/gehad heb. Niet bij de kruising Schnauzer x Maltezer, niet bij de Rottweiler, niet bij mijn Poedels (waarbij dus Noa het dichtste bij kwam van het nodig hebben) en nu ook weer niet bij mijn Doodletje.

En dat je het slinks doet door het eerst te koppelen aan "voegt niets toe" vind ik dan extra vuil. Want loslopen voegt voor vrijwel alle honden wel wat toe, maar dat maakt het nog niet nodig.

EchoMira schreef: ↑17 mar 2022, 10:53 Kun je die tirade even quoten?
Nee. Dat kun je niet.

Je vroeg om een voorbeeld. Nee, geen echte tirade. Want daar doe je inderdaad niet aan. Je doet aan kneiterharde steken onder water. En nee, eerder in dit topic nog niet tegen mij, ik had namelijk nog niet in dit topic gereageerd. Dat maakt het echter neit minder een voorbeeld.

En ja, Emma loopt ook weer met een breed tuig (webmaster). Ze gaf duidelijk aan dat dit tuig haar voorkeur had boven een simpel Y-tuig dat je bijna niet ziet en een julius-tuig (en een halsband is ook stommer). Dus ja, dan maar weer een veiligheidstuig, dat eigenlijk alleen voor situaties bedoeld was waarin ze echt niet uit haar tuig mag ontsnappen, voor dagelijks gebruik.

Ninthe was dan ook niet freuselijk moeilijk. Ze werd ongelukkig van het leven met andere dieren, maar ik heb haar in eerste instantie ook herplaatst met de tekst "perfect hondje, alleen niet met andere dieren". Dat ze helemaal niet om bleek te kunnen gaan met een vrije opvoeding, lag niet aan mijn opvoedingskunsten, dat was immers ook niet mijn manier van opvoeden. En blijkbaar was een terriertje gemakkelijker dan zij, aangezien het nu wel goed gaat.

Noa bleek naderhand een aangeboren hersenaandoening te hebben die nogal een impact op haar gedrag en prikkelverwerking. En ja, aangeboren is zeker. Met 9 maanden zag de oogspecialist daar namelijk al een aanwijzing voor, alleen toen niet zo geïnterpreteerd en in overleg met haar afgezien van een MRI (quote uit het verslag: "Een aanlegprobleem in de hersenen zelf zou eventueel door middel van een MRI kunnen worden onderzocht, maar daarna komt ook de vraag, wat er met de gegevens kan worden gedaan."), Noa is uiteindelijk ook vanwege de klachten van deze hersenaandoening ingeslapen.
Ik heb ook van verschillende trainers en gedragstherapeuten te horen gekregen dat ik echt ver met haar ben gekomen. Noa was nu eenmaal niet een gewoon middenslag poedeltje, helaas. Dan had ze nog geleefd, want het feit dat haar hersenen uit elkaar vielen (en ze daardoor uiteindelijk niet meer voldoende levensvreugde uit haar leven haalde) is de enige reden geweest dat ze ingeslapen werd.

Het is me overigens ook prima gelukt met Boris, een kruising schnauzer x maltezer, en ik zie ook geen reden waarom het met Emma niet gaat lukken.

EchoMira schreef: ↑17 mar 2022, 18:25 Voegt niks toe.
Fysiek en mentaal totaal overbodig.

*Video*

Je schrijft hier 2 dingen en gebruikt bij je filmpje een ras(type) dat leeft om te sprinten.

Niemand zegt "voegt niks toe".
Wat er wel gezegd wordt is dat het niet per se nodig is (overbodig = niet per se nodig) om - voor de meeste honden - dit te kunnen doen zonder hierbij het welzijn van de honden aan te tasten.
Het zijn dit soort steken onder water waarop mensen dan happen. En nee, ik geloof er niets van dat je dit niet bewust uitlokt, daarvoor ben je verbaal veel te handig.

Noa leefde ook om te rennen. En ik heb er enorm veel tijd, training, etc. in gestoken om haar regelmatig los te kunnen laten lopen, en daar ben ik ook enorm ver in gegaan, inclusief uiteindelijk de stroomband. Toch bleek dat de enige optie om haar op omheinde velden ontspannen te kunnen laten loslopen in bepaalde omstandigheden, want anders ging het helemaal niet. Als ik toch te laat was met haar uit jachtmodus te halen (daar had je maximaal 3 seconden voor als ze in die houding verstarde en zelfs dan lukte het nog niet altijd), was ze zo maar 20 minuten aan het hetzen. En daarna was ze niet compleet voldaan. Daarna was ze compleet overprikkeld, fysiek en mentaal stuk en eigenlijk helemaal niet happy. Terwijl als ze 20 minuten ontspannen had losgelopen zonder jachtmodus, was ze daarna wel happy en voldaan. Maar met een wandeling aan de lange lijn (mits zeer lichtgewicht) of flexi, was ze dat over het algemeen wel.

En jachtmodus kon je bij haar nu eenmaal niet altijd voorkomen. Want een overvliegende vogel kon dat al veroorzaken. Of haar eigen schaduw. Of een auto die ze hoorde of zelfs zag rijden op 0.5km afstand, of in geval van een niet-omheind veld mocht je daar rustig 2km van maken. Een overvliegende helikopter, of een laagvliegend vliegtuig. Het kon allemaal voldoende zijn om haar in die modus te laten schieten, zeker als ze geen stroomband om had. En voordat ze met stroomband getraind werd, was het feit dat ze een eerdere keer op die locatie een trigger had gehad al voldoende om in jachtmodus te schieten als ze losliep. Ze kon dan simpelweg nooit los als ik er voor haar een happy end aan wilde hebben, want in de jachtmodus gaan, zelfs binnen een omheining, gaf haar dat niet.

Maar loslopen deed ze dus niet: als de zon scheen, als de vogeltrek er was, als het druk was op de dijk (daar wonen we nu eenmaal 200m vandaan en daar is ook onze 0.4ha aan omheind weiland), als ze een bepaalde blik in haar ogen had, als er vliegoefeningen waren, etc. etc. Maar goed, voordat ze zo slecht werd dat ze haar renlust verloor (niet haar levenslust, maar wel haar enorme behoefte om te rennen), kon ze de laatste 2 jaar op eigen omheind terrein wel in de grootste periode van het jaar minimaal 2-3x per week los en periodes zelfs vrijwel elke dag. Het ging dan wel eens mis, maar dan was dat gewoon een slechte dag voor haar, waar ze de rest van de dag dan ook vaak last van had, maar verder genoot ze op zich van het loslopen. Toch was ze op de dagen dat ze aan de flexi liep niet minder tevreden.

Op jonge leeftijd overigens wel, maar opnieuw, Noa leefde om te rennen, en dat maakte het geheel wel lastiger. Zeker omdat ze een flink stuk wandelen ook mentaal niet trok. Ze kon dus ook niet op die manier voldoening behalen. Ninthe heeft het nooit erg gevonden als ze een periode niet los kwam, zij was meer van het samen wandelen. Ook toen ze jong was. Dat vond ze heerlijk en gaf haar voldoende voldoening. Ze hield ook wel van rennen, maar het was niet haar grote liefde.

Met Emma ga ik uiteraard ook weer voor veel loslopen en zoals het er nu naar uitziet, gaat dat helemaal goedkomen. Voor nu loopt ze enkel nog op eigen terrein los, tijdens het wandelen blijft ze nog even aan de (8m-)flexi. Ze is er nu 2 weken en hoewel ze het geweldig goed doet, vertrouw ik nog niet op haar Hier. Daarnaast is de lente begonnen en is er op dit moment enorm veel agrarische activiteit, dus een fout of toch even hetzen kan dan al snel dodelijk voor haar zijn.

Het gedrag in het filmpje van BM is trouwens juist hoe honden aan de flexi of lichte! lange lijn los gaan. Had er niet boven gestaan dat ze los liep, had ik waarschijnlijk gedacht dat ze aan de flexi liep. De maximumlengte is dan wel 8 (kleine honden) tot 10m (grote honden) lijn, maar dat geeft samen met je arm en 2-3 passen meezetten een cirkel van 22-25m. Dat weten de honden snel zat en je ziet ook bij honden die voornamelijk aan de flexi lopen dat die afstand een tweede natuur wordt. Ze dollen gewoon binnen die afstand. En als die flexi aan een brede halsband of goedpassend tuig zit, zijn ze ook niet bang om per ongeluk toch eens het randje aan te raken, dus gebruiken ze dan echt die volledige afstand. Nee, voor een windhondachtige is dat niet voldoende, maar voor veel honden is het wel degelijk een prima manier om een sprintje te trekken in een cirkel.

Edit: en voor de mensen die denken dat ik haar vaak moest corrigeren met de stroomband: inclusief de allereerste sessies heeft ze in haar hele leven maximaal 20 keer een schok gekregen. Waarbij hij op een stand stond dat ik met vooraf testen in mijn hand regelmatig 2 of 3x op de knop moest drukken voordat ik zeker was dat ik hem voelde.