Een Hondenleven

malinois schreef: ↑04 nov 2021, 00:08 Ik vind t lastig om er nog 1 bij te nemen straks mocht Xavi er niet meer zijn bijv. Xygan en Xanu zijn zo geweldig samen, dat is echt een wereldkoppel. Hoe gaat dat dan worden? Veranderd dat? Wordt er 1 t 3e wiel aan de wagen? Wordt t knokken?
Xavi bemoeit zich er niet mee, die doet zn eigen ding maar die andere 2 zijn zo fijn samen. En dat voor allemaal reuen. Daar mag ik mn handen bij dichtknijpen want ik heb de andere kant natuurlijk ook gehad met Xantos.

Dat zou ik geloof ik ook 'eng' vinden om op het spel te zetten. Xavi was er al en houdt zich afzijdig, een nieuwe jonge hond zal dat niet snel doen dus wat gaat de dynamiek dan zijn?
Maar met straks lekker wat leeftijdsverschil zal dat hopelijk toch wel loslopen. Hoe oud zijn Xygan en Xanu nu?

Marc schreef: ↑03 nov 2021, 16:55 Ja dat zou kunnen. Het is niet zozeer dat ik een perfect setje honden moet en zal hebben. Maar wij werken allebei al is dat lang niet elke dag. Maar ze moeten dan wel alleen kunnen zijn bijvoorbeeld. Dat soort dingen zijn wel lastig als je een hond krijgt die dat dus niet aan kan. Om een keer een dag overdag alleen te zijn. Of we gaan naar Glow in Eindhoven volgende week. Dan wil je niet dat je de honden mee moet nemen de drukte in. En wij zijn toch wel erg bezig en graag onderweg. Vaak met en soms zonder de honden. Ik durf dit gemak slecht op het spel te zetten merk ik.

En dat begrijp ik goed. Je moet dan ofwel per sé die hond (of een hond) erbij willen en het risico willen lopen dat het gemak ervan af gaat. Zolang je niet zover bent zou ik het ook zeker zo laten. Net wat je zegt: je hebt het allemaal al gehad en gedaan qua moeilijke dingen en daar heb je nu gewoon echt geen zin in. Dat gedeelte snap ik ook heel goed, ik ben daar zelf sinds voordat ik voor Ravi ging ook op gericht bij de keuzes voor een nieuwe hond. Maar ik heb de moeilijke honden nog dus nog niet dat 'gemak' zeg maar, jij hebt dat wel al en volgens mij geniet je daar zó van dat je daar niets in wil veranderen. Zou ik dan ook lekker niet doen. Hooguit zou je kunnen kiezen voor opvangen (evt. met optie op adoptie), gewoon omdat je er op dat moment tijd voor en zin in hebt. Verder: lekker genieten van het gemak en je fijne stel.

Marc schreef: ↑03 nov 2021, 16:13Het is zo ontzettend fijn om je nergens druk om te hoeven maken.

Mijn honden vallen niet onder die kwalificatie dus de uitgangspositie is al anders, maar ik herken het op zich wel. Met alle gebruiksaanwijzingen ging het allemaal wel prima hier en het was fijn rustig en voorspelbaar. Ik had helemaal geen behoefte om daar verandering in te brengen, maar ja toen zag ik dus dat Spring drachtig was. Eerst besloten het niet te doen (want vier is teveel en ik wilde er nu helemaal nog geen hond bij) maar ik wilde het 2.5 jaar geleden al met het vorige nest (toen dus ook al niet gedaan) en ik baalde dat ik destijds van het nest waar Spring uit komt niets meegekregen had én nu zou het zeer waarschijnlijk de laatste keer zijn dat Sirene een nest zou doen... shit.

Ik vond het echt spannend om de status quo overhoop te halen en met name met Raaf hoop ik dat het ook in volwassenheid goed zal gaan samen, twee intacte reuen (gelukkig schelen ze wel vijf jaar), maar mijn eigen wens voor deze kruising én van Sirene was zo groot dat ik het avontuur aangegaan ben. Maar goed, ik heb dan ook al niet die 'perfectie'/dat ik me nergens druk om hoef te maken, in die zin kan ik dat ook niet 'stuk' maken. Maar ik kan me wel weer extra gedoe op de hals halen, alhoewel ik verwacht dat de nieuwe aanwinst minder gebruiksaanwijzing zal hebben dan de rest.


Ik denk dat er heel wat tegenover je huidige fijne, makkelijke/veilige situatie moet staan om dat 'op het spel' te willen zetten. Een hond die je echt per sé wil hebben en het ervoor over hebt om eventueel aanpassingen voor te moeten gaan doen. Zou dat kunnen?