Een Hondenleven

Die Toos en Elmo voor die hekjes .

Lothian schreef: ↑29 nov 2021, 08:54 Dalí.

https://youtu.be/rsafbrs0aP8

En dit was nog een dappere dag, hij kan ook langer in de ankers gaan. Een mildere vorm van Willem.

Als Lucca ergens heen wil en er staat iets in de weg loopt ze er eerder dwars doorheen en het maakt haar ook niet uit als alles dan omdondert. En als ze iets wil eten krijgt ze het meestal ook wel te pakken en open. Een beetje Laissah

Taro maakt een elegante sprong. Een beetje een Ravi.

We hebben gewoon dezelfde roedel .

Loraine schreef: ↑29 nov 2021, 11:35Op een goede dag vond ik het wel heel stil in huis, té stil dus ik ben gaan kijken waar Mahdu uithing.
Die bleek muurvast onder dat traphekje te zitten in een poging om kattenvoer te jatten.
Ik heb dat hele hekje moeten demonteren om hem weer los te krijgen.

pioenroos schreef: ↑29 nov 2021, 11:55 Mies vindt apenkooien fantastisch Met mantrailen wordt er voor haar vaak een spoor gelopen met veel liggende boomstammen, greppels of bij verharding langs bedrijven met veel zooi. Hoe meer obstakels hoe sneller en fanatieker Mies gaat en hoe meer vermaak voor de meelopers omdat ik dan steeds meer moeite krijg

Sirene schreef: ↑29 nov 2021, 18:07 Spring gaat overal door en over. Duwt dingen open of springt of klimt eroverheen. Spring kan zelfs ladders en klimtoestellen.

Gaaf!

Diana schreef: ↑29 nov 2021, 18:40Dat laatste doet Amoz ook niet. Ik had hem laatst per ongeluk achter de openstaande deur in een hoek van de kamer 'opgesloten'. Ik was hem opeens kwijt, stond hij daar een beetje schaapachtig achter die deur te kijken. Die dus gewoon openstond, dus met een klein duwtje had hij erachter uit gekund Mijn andere honden regelen dat soort dingen veel makkelijker zelf. Taartje deed het ook niet zelf, maar die begon in zo'n situatie meteen te blaffen. Amoz doet dus gewoon helemaal niks dan.

Bij Willem zou het niet lukken, maar zou je Amoz middels clickeren het principe van deuren een zetje geven kunnen leren denk je?

Inge O schreef: ↑30 nov 2021, 13:38 Oh, haha, door die 'maaiende poot' van Kruimel ('s hond ) viel me nog een mooi obstakeldingetje van Karma te binnen : laatst moest ze in agility door 'de band', dat is - in ieder geval bij ons - een ding van een makelij die ze voor honden echt zouden moeten verbieden : ziet eruit als een reddingsboei maar is uit hard materiaal gemaakt, en heeft een relatief kleine opening waardoor je als grote hond veel kans hebt om je te bezeren door er ergens tegenaan te botsen. Als ze er hard tegenaan knallen of duwen gaat hij wel in twee helften open, maar goed, dan hebben ze zich al bezeerd.

Lais had daar als rechtgeaarde bulldozer geen enkele last van, maar met Ravi merk ik het dus wel, is inderdaad niet zo heel handig dat het een hard ding is.

Inge O schreef: ↑30 nov 2021, 13:38Omdat ik haar toch verder probeerde te overtuigen en gebrek aan goede wil het laatste is waar je Karma kan van beschuldigen wilde ze wel iéts doen met dat toestel : niét er doorheen springen, maar gezien errond niet mocht van het vrouwtje loste ze het anders op : ze maaide hard met een voorpoot tegen die band, die vervolgens openklapte waarna zij er triomfantelijk doorheen liep : 'kijk, baasje, ik heb gevonden hoe dit toestel werkt, goed hè ?!'

Oh heerlijk . Voor het parcours iets minder handig, hopelijk gaat ze dit niet standaard doen .

Obstakels dus, dat kan een hekje of deur zijn, een mens, noem maar wat. In elk geval iets wat tussen je hond en zijn/haar doel staat.

Voor Lais moet ik altijd alles hufterproef maken, tot in het kwadraat. Want voor Lais is een obstakel slechts iets waarvan ze nog niet ontdekt heeft hoe ze daar door of over kan. Het eerste wat ze doet is gewoon hard doorduwen, dat helpt bij heel veel dingen: het gaat uiteindelijk bijna altijd open of stuk . Met de behendigheid hadden we twee rijen paaltjes die tegen elkaar stonden en als zij door de palen was geweest stonden die rijen altijd gewoon veertig centimeter uit elkaar .
Ze kan dan ook deuren openen en niet alleen naar buiten toe, maar ook naar binnen toe (gewoon net zolang doordrammen tot het een keer lukt en dan weet je hoe het moet). Een vrijwel niet te openen bak krijgt ze gewoon de deksel vanaf. En anders sloopt ze het gewoon want die tanden, kaken en kaakspieren doen het meer dan prima.
Oftewel: obstakels? Welke obstakels?

Ravi is wel van het over obstakels heen springen, maar verder is ie vooral van het lijfsbehoud. Duwen met je lijf ?! Oeh nee hoor! Brr, als er een aanraking dreigt met een object maakt ie van schrik een sprongetje. Hij is wel van het jatten, kan ook wel een beetje slopen maar bij lange na niet zo erg als Lais.

Willem, dat is een verhaal apart. Voor Willem is vrijwel alles een obstakel en van obstakels probeer je weg te komen en veel afstand te houden. Dan geef je hem een yoghurtbak om uit te likken en ligt hij daar gelukzalig van te genieten, totdat het op is... dan is het opeens een heel eng ding waar je niet meer bij in de buurt durft te liggen maar ook niet omheen durft te lopen .
Oftewel: alles is een groot obstakel.

Van Murphy weet ik het nog niet echt. Die heeft op zich alles wel in z'n arsenaal zitten en niet iets wat eruit springt: keffen, opspringen, duwen, weglopen.