Willem durf ik alleen los te laten als we vanaf huis lopen, maar dat gaat dan ook helemaal prima. Daar hoef je nauwelijks naar om te kijken want die vreet niets uit, enige waar ik op let is dat hij zich niet ergens wezenloos van schrikt want dan ben ik bang dat hij in paniek gaat vluchten en de weg kwijtraakt.
Maar dan Lais. Die weet van bij de vorige baas hoe het is om eindeloos achter reeën aan te jagen en dat vindt ze zo ongeveer het leukste wat er is. En laat het hier nou stikken van de reeën... Ik heb in de eerste jaren wel intensief met haar getraind en dat ging ook behoorlijk goed, ze 'lijnde' zichzelf zelfs aan als de wildgeur te sterk werd (dan kwam ze bij me lopen). Maar er zit zóveel wild dat het wandelen een continue afwisseling was van terugroepen en dat zij zichzelf aanlijnde dat ik er op die manier geen zak aanvond. Dus ik ben overgegaan op de 10m-flex en heb het opgegeven. Nu rent ze lekker heen een weer en hebben we allebei plezier.
Ravi, tja met hem ben ik er niet eens aan begonnen. Hij is op en top stropershond, in een milliseconde honderd meter verder en alles ruikt hier naar wild dus hij zit ook meteen in de 'wildmodus'. Dus ook hij zit aan de flex.
Als ik hier gebieden zou hebben met heel veel overzicht dat zou ik ze wel lekker los kunnen laten lopen want het zijn dus geen weglopers als Tosca. Binnenkort komt hier een pup en ik hoop zó dat ik het met hem voor elkaar krijg om lekker ontspannen en los door het bos te lopen, lijkt me heerlijk! Hij gaat dan ook zeker het eerste jaar niet mee met Lais en Raaf het bos in
.