Een Hondenleven

Omega schreef: ↑29 apr 2022, 21:12 De vogels uit de lucht kijken.


Dat serieuze gezichtje als ze pootje geeft.


Die flapoortjes..

Wat een plaatje!

De afgelopen dagen hadden Yuna en ik mijn moeders poedel te logeren. Uiteraard ging ze ook mee met de boswandelingen. En zowel Yuna als ik voelde ons gesterkt door haar aanwezigheid. Het voelt echt veiliger met zo'n grote hond erbij.

Op een gegeven moment kwamen we een mevrouw tegen met twee honden, waarvan een een zwarte labrador, die, hoe kan het ook anders, woest op ons af kwam stormen. Yuná grootste nachtmerrie en ze maakte al aanstalten om er keihard vandoor te gaan. Maar de lab remde af en toen bedacht Yuna dat het heul wat minder eng was als ze strak naast Tara ging lopen.

We vonden een heel spannend paadje:




En voor Tara was het ook genieten, mijn moeder kan dit soort wandelingen niet meer aan en ze laat haar ook nooit los. Niet zo heel erg, Tara is al 12 en aan het eind was ze ook echt wel op.

Yuna.
Heeft te horen gekregen dat er een vriendje onderweg is.

Zoekplaatje. ( In het bos vanmorgen)