Een Hondenleven

Kokoni klinkt sowieso al leuker dan village dog. Maar sommige zijn echt spitting image mijn hondje, dus het is wel aannemelijk dat zij er eentje is.

On topic,

Gisteren weer een gezamenlijke wandeling gedaan en dat ging heel goed.
Daarna naar mijn huis en de tip gevolgd dat er een kleedje mee was voor het gasthondje. En toch ging het even fout, ik denk vanwege de beperkte ruimte in de zithoek en het feit dat ik stond. De hondjes klapten even op elkaar, hoop lawaai erbij maar ik gaf een snauw en klapte hard in mijn handen en toen gingen ze uiteen. Mijn hond naar haar plaats gestuurd en mijn gast diens eigen. Die was meer geschrokken dan ik: "Wat was dat nou?"
Ik gaf aan dat ik dacht dat het heel erg mee viel. Maar toch hier de vraag of dat klopt. De rest van het bezoek ging goed.

Op een gegeven moment kondigde de kat haar komst aan en ging het gasthondje even aan de riem zodat ik haar kon wegzetten in een andere kamer. Daarop begon het gasthondje te blaffen en dat leek mij dan weer geen goed teken.

De honden van mij die geen katten gewend waren en er wel achteraan wilden, hebben dat nooit gedaan en met hen en mijn toen nog 3 katten is het altijd goed gekomen. Vooral omdat mijn katten met honden waren opgegroeid.

Dat is dus wel een dingetje want de kans bestaat dat we veel samen gaan optrekken en altijd de kat moeten wegsluiten vind ik niet fijn.

@blondie

Oh, sorry ik dacht dat de meeste mensen wel op de hoogte waren van de kat die niet van mij is maar toch blijft. Want dat is letterlijk het geval. Ze is van mijn dochter, maar ze kan daar niet zijn vanwege een kattenoverbevolking en zij zich daar niet prettig bij voelt. Ik heb daar regelmatig iets over gedeeld.

Daarnaast zou ik graag willen weten hoe mensen omgaan met huisdieren in een samengesteld huisdierengezin. Of in een latgezin. Of als je graag veel tijd samen doorbrengt maar nu eenmaal beiden een hondje hebt. En een v.d. twee een kat.

Of ga je dan als mens die vriendschap op een laag pitje houden vanwege de dieren?
Ik hoop dat mijn vraag zo duidelijker is.

Inge O schreef: ↑17 okt 2022, 17:06

Gudrun schreef: ↑17 okt 2022, 17:03 Allebei mand in met een kluif en daar blijven, zo iets.

Ik denk dat dat voor de bezoekende hond heel veel gevraagd is : die voelt zich daar absoluut niet thuis dus de kans dat hij daar - zeker de eerste keren - rustig gaat liggen lijkt me wel heel klein.

Mijn hondje gaat wel liggen hoor, maar dat ze niet dicht bij mij kan komen is lastig. Ik denk dat haar eigen kussen mee zeker zal helpen. Ze komt veel in aanraking met andere honden en we reizen veel, dus verschillende plekken is ze wel gewend, als ik maar een plek aanwijs die 'plaats' is. Ze is in haar thuisland waarschijnlijk ook veel in aanraking geweest met andere honden.

Maar hoe doen mensen dat dan die een liefdesrelatie aangaan? Of willen gaan samenwonen?

Met de kat is er alleen sprake van einde discussie als het over zaken van Meden en Persen gaat. En dat is hier niet het geval. Mijn hond jaagt buiten en in onze tuin nog steeds vreemde katten op, terwijl de kat zijn beste maatje is geworden. Mijn berner had bij aanvang moeite met mijn katten en wilde die achterna terwijl ze op het laatst kon verdragen dat de brutaalste tegen haar aankroop.

einde discussie is voor mij als de hond bij binnenkomst bijna niet tegen te houden is omdat die op de kat wil duiken. Dat hebben we eens meegemaakt met een herdershond waar mijn ex-man letterlijk op moest gaan zitten om hem tegen te houden. Dat was meteen einde oefening, niet welkom.

Maar ja, hoe kom je daarachter? Zo'n kokoni is natuurlijk makkelijker tegen te houden.

Maar oké bij korte bezoeken is katje wegsluiten de beste strategie, het huis is groot genoeg. En bij bezoek bij hun na afloop van een wandeling maar een kussen meenemen voor het bezoekertje, zodat ze daar naartoe gestuurd kan worden. Bedankt voor de tip.

Ik heb een nieuw wandelmaatje met een Kokoni-teefje van 11 jaar. Gisteren voor het eerst laten kennismaken en daarna een koppie thee daar thuis. De kennismaking verliep goed, beide teefjes los, enthousiast aangemoedigd en al snel had mijn hondje het idee dat we samen op pad waren en dat wel leuk was.

Bij het andere hondje thuis was het, zoals verwacht iets ingewikkelder. Het ging goed zolang het visitehondje maar niet te dicht in de buurt van de bank waar wij zaten kwam. Dat was duidelijk een geliefde plek van het gastvrouw-hondje. Daar zag ik een paar keer spanning ontstaan, wat stijve houding, strakke staarten en zelfs wat haartjes omhoog. Hoe ga je daar het beste mee om?
Ingrijpen of negeren?

En straks bij ons thuis als mijn hondje de gastvrouw is, vind ik heel spannend gezien haar gedrag naar andere teven. Hoewel het met mijn moeders koningspoedel altijd wel goed ging en zeker ook met de reuen van mijn zusje.

een volgend probleem is de permanente logeerkat. Wandelmaatje vreest dat diens hondje die gaat opjagen. Ik zie dat minder somber in, daar ik daar wel wat ervaring mee heb. Honden die bij aanvang de katten wilden opjagen, maar later toch maatjes werden.

Maar hoe pak je dat aan met een hond die niet van jou is? Aanlijnen? In een bench plaatsen? De introductie is volgens mij wel heel belangrijk. Dus tips zijn welkom.