Een Hondenleven

Budkes schreef: ↑07 dec 2021, 02:16 Ik ben denk ik een geboren terriër mens want ik herken alleen maar de goede dingen die hier genoemd worden van de terriërs. De slechte niet.
Ik vind ze slim, vrolijk, werklustig enorm goed trainbaar, baasgericht op een heerlijke niet slaafse manier, je kunt op ze mopperen als je chagrijnig bent, ze zijn niet snel onder de indruk en ze moeten altijd bij me in de buurt liggen, tegen me aan of op me liggen. En als ik er niet ben vindt je bv Perry meestal in een tas, jas of trui van mij terug.
Ze staan gewoon uit als ik ook uit sta en aan als ik aan sta.
En keffen of hysterisch naar andere honden zijn ze hier ook nooit, dat is er zo uitgetraind.

Perry kan overal mee naar toe, bemoeit zich met geen hond. Rupert is geen vechtersbaas speelt met de meeste honden maar is wat onzeker, en Herbert is vooral een heel blij ei tegen alles wat leeft. Behalve wild en ongedierte dat moet dood, vinden ze allemaal, maar ja als pa & ma en opa's en oma's jagen op vos en zwijn is dat logisch.

Ik kan dan weer niks met Frank de Corgi, mijn god wat een sketterbek is dat, ik krijg het er niet uit, probeer haar nu al twee en een half jaar het blaffen af te leren....kansloos. En als je ff op haar moppert is ze meteen de weg kwijt.
Ja de plantenspuit helpt, maar op straat probeert ze het altijd. En dat vind ik het grote voordeel van die terriërs, als ze iets kennen is het duidelijk en klaar. Die herders proberen het steeds toch weer even uit. En zijn qua karakter veel gevoeliger, meer bezig met jou.

De terriërs denken volgens mij gewoon;" wat doet ze raar? O, ze zal wel chagrijnig zijn of zo, gaat wel weer over..
De herders zijn meer van: " wat doet ze raar? Wat is er, wat is er, wat is er, kan ik er wat aan doen, kan ik er wat aan doen, kan ik er wat aan doen

Ik gooi het er maar op dat mijn karakter gewoon goed past bij een terriër en dat ik ze daarom zo makkelijk vind.

Marc schreef: ↑07 dec 2021, 11:52 Guus is geen terriër maar hij moppert wel enorm veel en slaap heel weinig. Dat mopperen doet hij met een prachtige grom ik combinatie met gesmek. Waardoor het hele gesprekken worden. Ik vind dat geluid dan indrukwekkend en erg mooi. Enige nadeel is dat als je dan mee gaat mopperen op hem hij meer en meer doordraaft. Dat eindigt dan vaak met heel hard om zijn as draaien en dan met alle haren overeind tegen de achterdeur knallen. Die gaat open en dan stuift hij krijsend en grauwend de tuin in.

Het gekke is dat ik dat gedrag helemaal niet kende maar dat de buurhond een Jack Hussel het ook doet. Helemaal opdraaien bij de achterdeur en dan naar buiten stuiven.

Met name zijn diepe gegrom in combinatie met dat gesmek en gekrab over de grond vind ik bijzonder indrukwekkend en heel erg leuk gedrag om te zien. Hij is dan net een Tasmaanse duivel.

Lothian schreef: ↑06 dec 2021, 22:38 Ik vind de halve terriër hier zo ongeveer het ultieme huisdier. Maar hij heeft dan ook wel de beste kanten van beide rassen meegekregen. Fanatiek en vol vrolijke levenslust maar ook een gevoelig mammaskindje dat samen wil knuffelen en hangen. Voor een volle terriër ben ik denk ik te inconsequent en makkelijk

Wel leuk dat jij er stiekem één hebt binnengesmokkeld Smoushond, je moet wat als je partner geen fox wil maar ik denk dat jij er prima mee kan omgaan. Ben heel benieuwd hoe Bertus als volwassen hond is.

billy schreef: ↑06 dec 2021, 21:34 Ik doe ook geen spelletjes waar ze heel wild van worden.
Wat hier ligt aan speeltjes vinden ze wel leuk om mee te spelen maar niet genoeg om ruzie om te maken of heel druk te worden.
De bal is wel magisch maar die is alleen voor het zwemmen en soms even gooien, ze kennen allebei het commando klaar, en dat is stop met wat je aan het doen bent, wat dan ook, en dat is wel erg handig.
Ze blaffen hier bijna nooit en zijn alleen druk als er visite komt of we gaan uit, maar dat mag, niet alle terriers lopen de hele dag door het huis te tetteren en te grommen.

Inge O schreef: ↑06 dec 2021, 18:07 Ik heb mijn cairn Koddeke vroeger nooit als druk of bijterig ervaren, koppig en eigenwijs dan weer des te meer. Als ik haar tijdens een wandeling voor iets moest terechtwijzen was haar antwoord vaak heel simpel : bevalt het je niet wat ik doe? Ook goed, voor jou een ander, kijk, daar in de verte loopt nog iemand, van die mag ik het vast wel - zzzzoefff, en weg was ze .
Ik herinner me een moment tijdens een vakantie in Frankrijk, we waren gestopt aan een watertje en op een gegeven moment mocht ze iets niet (geen idee meer wat, vast een onbenulligheid) en mevrouwtje vertrok, huppp, de weg af, ze was zó uit zicht, ik moest er verdorie met de auto achteraan .

Maar toch was ze doorsnee heel braaf en gehoorzaam .

Marc schreef: ↑06 dec 2021, 13:31

Nanna schreef: ↑06 dec 2021, 13:18 Ik vind het knap hoe jullie dat allemaal oplossen.
Ik kan helemaal niks met terriërs, zal me er dan ook nimmer de poten aan branden.

Bas is op en top terriër. Zou je niet denken maar ze is zo eigenwijs als wat, stug in haar omgang met teefjes, super killerig met alle kleine dieren die bewegen en toch is ze mierzoet en super makkelijk. Je moet gewoon zorgen dat ze jou adoreren en zorgen dat ze hun ei kwijt kunnen. Dan zijn terriërs juist geweldig omdat ze niet miepen en niet zo snel onder de indruk zijn. Mijn honden zijn echt bomproof. Guus is geen terriër maar maneto vooral. Toch merk ik dat hij erg goed bij Bas past want een maneto is ook een druk en bazig bepalend hondje. Ik zou daar nooit voor kiezen maar klap in mijn handen met de honden die ik heb. Ik vind ze allebei echt helemaal geweldig. Een York is ook een echte terriër al zou je dat niet verwachten. Moedig. Killerig naar kleine dieren en alles erop en eraan

Nanna schreef: ↑06 dec 2021, 13:18 Ik vind het knap hoe jullie dat allemaal oplossen.
Ik kan helemaal niks met terriërs, zal me er dan ook nimmer de poten aan branden.

_Tiny_ schreef: ↑06 dec 2021, 12:29

Marc schreef: ↑05 dec 2021, 10:45 Ik blijf me verbazen over hoe fel ze tegenwoordig smouzen fokken. Ik schreef je eerder wat een hand vol de smous van mijn schoonbroer is. Super lastig te bereiken wild en fel hondje. Weet jij welke rassen ze er doorheen hebben gefokt? Want zover ik weet en dat lees ik ook overal is de smous een makkelijk op te voeden gezinshond. Dat is niet wat die van mijn schoonbroer is. Die is super wild. Stout en hardhandig en helemaal niet meegaand en goed op te voeden. Beter gezegd ze gaan er zelfs hulp bij halen en dat zijn geen mensen die geen hondenervaring hebben. Tot aan kaukaas aan toe maar die smous is echt onhandelbaar.

Kennis van mij heeft er ook zo één. Daar zit veel border terriër door heen. Maar een raszuivere border is niet zo moeilijk als deze

EchoMira schreef: ↑05 dec 2021, 19:01 Stoppen met spelen als hij bijt is op zich best duidelijk maar daar leert je hond niet van dat het ook anders kan.

Ik zou dus ook zorgen dat hij niet gáát bijten.
Spelen met hoe druk je hem maakt is heel gezond.
Die los kan ook heel klein en heel overzichtelijk en zachtjes gedaan worden.

Gewoon op je hurken er bij gaan zitten en wachten tot hij aandacht voor je heeft tijdens het buitdriften.
En dan de los niet afdwingen maar het hem zelf laten doen. Dat is in het begin best moeilijk dus het duurt even maar hij kan best zelf kalmeren en die bal opgeven.
Daarna krijgt hij hem meteen weer terug.

Gewoon heel rustig en heel klein. Lekker in kleermakerzit.
Daar leer je de los aan.

En dan voor het Nee, neutraal houden.
Niets mis met straf als hij echt over de schreef gaat maar noem dat foei, niet nee.
Gewoon omdat je dan meer informatie geeft.

Terriers zijn geweldig maar het zijn ontzettend ordinaire relbakken en daar moet je qua opvoeding wel iets mee want het is alleen leuk als je het stuurt.
En dan kom je niet weg met eerst opfokken en dan beschaving verwachten. Dat is niet hoe terriers rollen.

Marc schreef: ↑05 dec 2021, 20:09 Mijn kijk erop is altijd gericht op rust in de tent. Ik zei zelfs altijd tegen Martijn niet de honden wild maken. Hier idem. De honden hou ik altijd rustig. In spel en in huis. Niet met wandelen. Dan mogen ze rellen en idioot doen. Heel soms mag Guus even gek doen en wild doen maar dan probeer ik hem ook niet kalm te maken want dan krijgen we ruzie. Die is dan helemaal onbereikbaar. Mijn visie is dus nooit zo wild en onbereikbaar laten worden dat hij gaat bijten.

Ik merk ook dat de honden snel onderling spanning krijgen als ze te druk gaan doen rondom mij in huis. Guus rent dan over Bas heen bv. Of Bas gaat expres in de weg lopen zodat ze Guus kan corrigeren.

Nanna schreef: ↑05 dec 2021, 11:22 Oeh oeh oeh! Zo’n leuke korthaar!
Kun je er best bij nemen. Hier in de buurt lopen er ook twee, van die hittepetitten

Budkes schreef: ↑05 dec 2021, 10:51 Zoals bij Lothian doe ik het met mijn Jack Russells ook. Spelen op een manier die ik niet leuk vind betekend acuut stoppen met spelen. Ik zeg er trouwens niets bij. Draai me gewoon om en behandel ze als lucht en zodra ze weer normaal doen gaan we weer verder. Kwartje valt razendsnel want ze zijn reteslim.
Zo heeft Herbert de neiging om wild blaffend de voordeur uit te stormen als we uitgaan. Dan draai ik me om en ga weer naar binnen. Net zo lang tot ie zijn klep houdt. De rest allemaal diep zuchtend .
Maar je ziet zijn hersentjes werken, hij staat je met een klein gefronst koppie aan te kijken en dan ineens een aaah bedoel je dat ik stil moet zijn? En dan gaan we in stilte aan de wandel.

Tamara schreef: ↑05 dec 2021, 10:46 Feta kan voetballen als de beste, prachtig vind ze het! Stoten, de bal naar me toe drijven, wachten tot ik het weg trap, erachter aan.

Maar als Lanai dan het veld op gaat bijt ze die bal binnen 3 seconde stuk. Of ze gaat erover heen hangen zoals Bertus, en dan moet je de bal onder haar buik uit trappen. We doen het gewoon niet meer.

Het is af te leren hoor, want dat is het leuke aan een terriër; ze werken graag voor de buit en voor en met jou (op hun eigen fanatieke manier). Lanai is gewoon erg fel op speelgoed en ik merk dat ze dan zo hoog in de adrenaline zit dat we het bij dingen houden die ze wat minder boeiend vind. De safe stick gaat tegenwoordig wel eens mee; en de dummy vind ik echt erg fijn voor terriërs (zoeken-lekker snuffelen-, vinden, 'vangen' brengen; alles in rust en zonder dat heftige alles of niets). Maar absoluut geen ballen meer voor Lanaitje. Dat doe ik wel met Feta.

Dagmar schreef: ↑05 dec 2021, 10:46

Smoushond schreef: ↑05 dec 2021, 10:36 Ja dat is hem duidelijk maar in opwinding vergeet hij dat

Ja, impulscontrole is nog lastig en dat is sowieso wel een puntje met dat soort types.

Ik zou er een tweede bal bij doen en niets afpakken. Wil hij de ene houden, dan speel je met de ander verder.
Wanneer jij een bal hebt en snoep strooit, geeft dat het vastpakken een fijne associatie.
Kan hij al zitten? Dan even een seconde zitten voor je hem als beloning de bal teruggeeft.

Sirene schreef: ↑05 dec 2021, 13:03 Ik probeer commando’s zoals los en wachten ( of gewoon spelbeheersing) meteen in opwinding aan te leren.
Vaak met twee dezelfde speeltjes. Of ik jut ze op, wacht tot ze heel even wachten of zitten en dan geef ik weer toestemming.
De los in opwinding ben ik met Klets ook aan het doen met heel veel speeltjes, ik ga in het middel staan en gooi steeds een speeltje in de tegenovergestelde richting als de hond met speeltje weer naar me toe komt. Als ik focus zie op de andere speel roep ik los!

Marc schreef: ↑05 dec 2021, 10:45 Ik blijf me verbazen over hoe fel ze tegenwoordig smouzen fokken. Ik schreef je eerder wat een hand vol de smous van mijn schoonbroer is. Super lastig te bereiken wild en fel hondje. Weet jij welke rassen ze er doorheen hebben gefokt? Want zover ik weet en dat lees ik ook overal is de smous een makkelijk op te voeden gezinshond. Dat is niet wat die van mijn schoonbroer is. Die is super wild. Stout en hardhandig en helemaal niet meegaand en goed op te voeden. Beter gezegd ze gaan er zelfs hulp bij halen en dat zijn geen mensen die geen hondenervaring hebben. Tot aan kaukaas aan toe maar die smous is echt onhandelbaar.

EchoMira schreef: ↑05 dec 2021, 10:34 Beide. Spelbuitdrift.

Bijten mag niet maar dat krijg je niet in een keer helder.
Heb je hem al neutraal nee geleerd?