Een Hondenleven

Nanna schreef: ↑17 feb 2024, 16:44 Ik ben de overgang al ruim gepasseerd en vind het een zegen hoor. Nooit meer die smerige ongesteldheden met bijbehorende moodswings. Ideaal. Kan me niet voorstellen dat de gemiddelde teef er allemaal op zit te wachten. Als ik even de zaak mag vermenselijken.

Nou inderdaad.
Bij mij hadden ze het hele zwikkie er ook uit mogen halen nadat ik mijn kinderen had, maar dat krijg je niet voor elkaar.
De overgangsklachten had ik graag op de koop toe genomen.

Kan me voorstellen dat het geen pretje is als je nog wel een kinderwens hebt en het moet eruit vanwege medische redenen.

Tux is na haar eerste loopsheid gecastreerd en daar heb ik nog geen seconde spijt van gehad.
Als ik een langharige teef zou hebben zou ik de keuze lastiger vinden, puur vanwege de vacht.
Maar Tux is waarschijnlijk de enige teef die hier de komende jaren rondloopt. Als er wat bij komt, zullen dat reuen zijn. Dus het geeft ook een hoop gemak.

Dat dik worden ben je zelf bij. Dat komt niet van castreren maar van te veel eten en te weinig beweging. Tux is een super slanke spierbundel en eet in verhouding tot grotere honden eigenlijk behoorlijk veel. (2x per dag 70 gram vlees en ze weegt 7 kilo).