Laila was heel erg bang, hijgen en proberen ergens ver weg te kruipen waar ze helemaal niet paste (onder de trap). Ze eet dan niet en wil niet naar buiten, totaal niet meer bereikbaar ook. Drie jaar geleden ben ik haar Alprazolam gaan geven in combinatie met proberen om haar bereikbaar voor mij te houden. Dat gaat al steeds beter. Alleen rond middernacht met oudjaar is ze nog wel behoorlijk bang maar ze herstelt wel steeds sneller.
Nu zijn er ook knallen, daar reageert ze nog niet op. Ze hebben hier 30 meter verderop een portiek met brievenbussen opgeblazen, en ook daar reageerde ze niet extreem op.
Het eerste jaar moest ik nog de dosering volgen van het schema van Alprazolam. Het jaar daarna gaf ik al minder en vorig jaar kreeg ze alleen op oudjaar zelf 2 keer een pilletje.
Dus ik denk wel dat medicatie helpt om de angst niet te laten toenemen en daardoor is er ruimte om het op een andere manier aan te pakken.
Ik heb gelukkig nog wel een voorraad Alprazolam voor Laila, maar mogelijk heeft ze het dit jaar niet nodig.
Jack is helemaal niet bang gelukkig. Maar hij is toch niet zo vrij met vuurwerk als mijn vorige hond Buck. Die vond het ook nog leuk om er naar te kijken
