Een Hondenleven

Een paar jaar geleden was ik avond en nachthoofd in een verpleeghuis en daar waren ook verzorgingsflats bij. Sommige mensen daar hadden een hondje, maar ze konden er eigenlijk niet meer heel goed zelf voor zorgen. Met als resultaat dat ze echt wel gek waren op hun hondje maar dat ze eigenlijk toch wel wat verwaarloost werden. Als ik moest werken liet ik zo'n hondje wel uit, maar eigenlijk mochten we dat niet doen.

Meestal wilden familieleden ook niet voor de hond zorgen en op een gegeven moment als de bewoner te ver heen was om echt tegen te sputteren namen ze de hond mee om te herplaatsen. Onder het mom van ze merken het toch niet echt. Dan ging zo'n hond even logeren volgens familie maar kwam dan niet meer terug.

Ik ben zeker voor huisdieren in een verpleeghuis of verzorgingsflat maar dan moet er wel goede zorg voor zijn. En in een verpleeghuis voldoende toezicht. (Want we hebben ooit eens een vogeltje in de huiskamer gehad maar die kooi stond regelmatig op z'n kop want mensen zijn zich niet altijd meer bewust van hoe om te gaan met dieren. Dan is het natuurlijk niks.) En desnoods een uitlaatservice die 4 keer per dag langskomt. En dan zit je nog steeds met de momenten dat zo'n hond ineens diarree heeft en personeel de hond niet wil uitlaten omdat ze niet van honden houden. Of als het net heel druk is met spoedgevallen.

Het leukste is als personeel hun hond meeneemt denk ik. En er dan ook goed op let want ook dan kunnen er rare dingen gebeuren. Zoals een hond van een collega waarvan de vacht is geknipt in een onbewaakt moment of de halsband spoorloos verdwenen.

En het probleem is nou juist dat er te weinig personeel is dus die combinatie is niet altijd handig.Het klinkt heel leuk en kan ook heel leuk zijn maar dan moet het wel goed gedaan worden.

In een ziekenhuis vind ik het niks voor gewoon op bezoek. Afscheid nemen moet wel kunnen vind ik.

Dieren in de psychiatrie vind ik ook niet altijd een goed plan. Ik heb in de periode dat ik een konijnenopvang runde regelmatig konijnen binnen gekregen waarbij ze toch niet de zorg kregen die ze nodig hadden. Niet uit onwil maar niet iedereen kan die verantwoordelijkheid aan.