Een Hondenleven

Momenteel niet nodig, mijn langste dag ben ik 7,5 uur van huis en dat gaat tegenwoordig prima. Maar ja ik denk dat het wel een goede oplossing kan zijn mits ik vertrouwen heb in die persoon. Cato kan alleen niet met alle honden en als ze een klein hondje spot wil ze nog wel eens die op de grond pinnen om te bewijzen dat ze heus sterk is. Verder is ze doodsbang voor grotere honden dan zijzelf. Dus Donner zou ik makkelijker meegeven, die red zich sociaal in alle contexten wel. Maar goed ik durf dat zelf helemaal niet, straks raakt die HUS mijn honden kwijt en dan? Ik zou alleen maar in de stress op mijn werk zitten.
De enige waar ze tot nu toe zijn geweest buiten mijn ouders om is Crutz en dat vertrouw ik blindelings. Was een hele fijne oplossing op die paar dagen dat ik van 8-17 uur moest werken. Gelukkig is mijn rooster nu weer goed opgelost.

Als ik weer opvang nodig heb zou ik gaan voor een dagopvang waar honden in gecontroleerde groepen op goed omheinde velden losgaan en verder in kennels zitten. Maar dat zien we wel als het ooit nodig is, hopelijk nooit. Ik probeer het altijd wel zo te regelen dat het lukt. Mijn collega's denken daar gelukkig vaak ook over mee bij roostering, dat ik liever niet 3 blokken van 2 uur doe achter elkaar maar dan wel alle dagen beschikbaar ben in ruil daarvoor.